Herkes koronavirüsten çok endişeli, endişe duymakta da haklı. Henüz Türkiye’de görülmediği söylense de dikkatli olmakta fayda var. Peki ne yapmalı? İşte yanıtlar…

O küçük kafeste, erkek baskısından uzak, çukulata tadına sigara kokusunu harmanlar, vatanımızın tadını çıkarmaya çalışırdık.

Adalet arayan benim gibi pek çok kadın var. Yolumuz uzun, engeller çok. Ama bir olursak engelleri kolaylıkla aşıp yolumuza devam edebiliriz. Yaşamak istiyoruz, hepsi bu!

‘Kaderim böyleymiş’ demeyin. Kaderimizi değiştirmek bizim elimizde. Ben kadının güçlü olduğunu; çocukları için her şeyi yapabileceğini annemden öğrendim.

Meryem ve Şemse içimizden biriydi, kız kardeşimiz, komşumuz, arkadaşımız, akrabamızdı; bunca kalabalıkta yalnızdılar. Yaşadığı şiddeti gören herkes sessiz kalmıştı. Sessizliği Şemsi hayatı ile ödedi.

Esenyalı Kadın Derneğinde 12 hafta süren eğitim programının ardından kadınlar kendilerindeki dönüşümü anlatıyor: Hiç bilmediğimiz haklarımız öğrendik, özgüven kazandık...

Çocuklarımızın bilimsel, parasız eğitim almaları da öğrencilerin güvenliği de devletin mesuliyeti olmalıdır. Ben bu sömürüyü kabul etmiyorum.

20 Temmuz 2016’da büyük oğlumun öldüğünü öğrendim. O gün hayatım “bitti” demiştim. “Ben bir hiçim, artık yaşayamam”, demiştim. Ama hayat devam ediyor ki ben bu yazıyı yazıyorum.

Ne yazık ki, Alevi kadınları cemevlerinde ve derneklerde sadece hizmet aşamasında yer alıyorlar. Yönetimlerde kadının varlığı yok, adı anılanlarsa sadece göstermelik bir konumda. Bunu değiştireceğiz!

Bağıra çağıra nefret politikasını halkın üzerine yağdıran iktidarlara inattı sanki bu fotoğraf, iki farklı ırktan kadın birbirine sevgi ve güven fısıldıyordu.

Sosyalizme olan inancını son nefesine kadar korumuş, mücadeleyi yaşam biçimi haline getirmiş, öfkesi diri bir kadındır Şekibe Çelenk. Tarihimizin en onurlu sayfalarında adı hep anılacak bir kadındır!

Dergimizin Şubat sayısı, kadınların birlikte hareket etmesini zorunlu kılan koşulları, olanakları, mücadele araçlarını tartışıyor. 8 Mart’a her yerde buluşarak, çoğalıp yenilenerek gidelim!

Dergimizin şubat sayısı kadınların birlikte hareket etmesini zorunlu kılan koşulları, olanakları, mücadele araçlarını tartışıyor. 8 Mart sürecini kadınların birliklerini kurmak için değerlendireceğiz.

8 Mart’ta eşit ve yaşanılır bir dünya için mücadele veren kadınlar olarak tarihte yerimizi aldığımız, kazanmak için daha fazla mücadele ettiğimiz ve örgütlendiğimiz bir yol izleyeceğiz.

Lyon’da, Meşhed’de New York’ta, Şikago’daki grevlerin ve hatta bunlardan önceki ve sonraki kadın mücadelelerinin hepsinin buluştuğu, kendini bulduğu yerdir 8 Mart…

SF Trade Tekstil işçisi kadınlar hakaretlere, kötü çalışma koşullarına, ağır baskılara karşı sendikalaşmayı seçtiler, işten atıldılar. Gördükleri tüm baskıya rağmen direnişi bırakmıyorlar.

Avcılar Belediyesinde çalışan işçi kadınlarla dergimizin ocak sayısında dertlerini paylaşan Bakırköy Belediyesi işçilerinin söylediklerini konuşuyoruz. Aynı dertten muzdariplerden selam var!

Bornova Kadın Dayanışma Derneği ücretsiz kreş kampanyası başlattı. Kampanya yalnızca çocuk bakım yükünü değil, şiddeti de odağına alıyor.

Çocuk istismarına af tasarısına karşı imza kampanyası başlatan Emek Partisi Ankara İl Örgütü, af diyenlere sesleniyor: ‘Çocuklarımızı değil, bu yasa tasarısını toprağa gömün.’

Oya hemşire anlatıyor: ‘Mesleğimiz dışındaki işlere bile biz koşturuyoruz, üç kişilik işi yapıyoruz, iş yükü ağır, ne enerjimiz ne vaktimiz kalıyor kendimize...’