Kadınların omuzlarına yüklenen çocuk bakımının sebebi olan, kadınları çalışma hayatından uzak tutma gayretinde olan iktidara bizler, çocuklarımızla meydanlara çıkarak cevap veriyoruz.

‘Annelerimizin bize ‘kolunuzda bir altın bileziğiniz olsun’ lafına gülüp geçerken şu an bunun için dua eder noktaya geldik.’

Antep’te kimya fabrikasında çalışan işçi bir kadın anlatıyor: ‘Çalışmaya başladığım ilk ay fabrika İsrail’e ihracat yaptığı için tepki gösteren 50 işçi işten çıkarıldı.’

‘Bu ekonomik sıkıntılar içinde mücadele eden emekçilere her aile sağlığı merkezinde ücretsiz psikolojik destek imkânı sağlanmalı. Bu olanak her aile sağlığı merkezine bir psikolog!’

Vardiya çıkışında görüştüğümüz kadın işçilerden biri, patronun ve insan kaynakları müdürünün kıdemli işçi istemediğini, peyderpey işten atma yoluyla bu işçilerden kurtulma yoluna gidildiğini anlatıyor

6 Şubat depremlerinin üzerinden bir buçuk yıl geçti ancak deprem bölgesinde yaşayanların sorunları çözülmedi; belirsizlikler büyüyor, yardımlar kesiliyor.

‘Deprem için vergiler toplandı ama bir yatırım yapılmadı. Daha doğrusu herkes kendi cebine yatırım yapıyor. İnsanlara yatırım yapılmıyor.’

Patronlar için ucuz emek gücü olan mülteciler, geçinme kaygısı ve işsizlik tehdidi altında yaşam sürmeye devam ediyor.

‘İzninizle bugün hangi samimiyette yazıp yanıtlanacağınızı göstermek adına bir örnek kaleme alıyorum.’

‘Bir hafta ailemiz, sevdiklerimizle tatil yapmak hatta güneş kremi kullanmak bile lüks oldu. Güneş hiç bu kadar cep yakmamıştı.’

Oldukça genç bir yazar olan Eduoard Louis'in bu kitabı annesinin değişim anlatan, bunu anlatırken kendi çocukluğuna da ışık tutan, bir nevi otobiyografik bir roman.

Öğrencilerin derdi üniversite sınavı bittiğinde bitmiyor. Tercih dönemi sonrasında genç kadınlar nefeslenemiyor; eğitim hayatına hazırlanabilmek için harıl harıl burs ve iş arıyor.

Üniversite tercihlerinin kafa karıştırıcı yanı genç kadınlarda biraz daha ağır basıyor. Şayet şehir dışı seçeneği varsa şehrin koşulları, güvenli olup olmadığı, yurt imkanları araştırılıyor önce.

'Elimde uzaklaştırma kararını ihlal ettiğine dair video ve arama kaydı olmasına rağmen gözaltına alınmayacağı söylendi. Gerekçe ise fiziksel temas olmaması. Caydırıcı hiçbir şey yapılmadı.'

‘Kadınlar eşit işe eşit ücreti, nitelikli staj alanlarını talep etmeli ve bu konuyu daha çok gündeme getirmeli.’

‘Mülteci çocuklar mülteci düşmanlığını okullarda dibine kadar yaşıyorlar. Yetişkinlerin empoze ettiği ırkçı düşüncelerle okula gönderdiği yerli çocuklar mülteci çocukları bilinçsizce ezip geçiyor.’

'Her yer karanlık olunca hemen aileden birini arayıp yola çıkmalarını, eve varana kadar telefonu kapatmamalarını istiyorum ve hızlı hızlı eve varmaya çalışıyorum.'

Şimdi insanca yaşayacak ücretler için, çalışma saatlerinin ve koşullarının iyileştirilmesi için, vergide adaletin sağlanması için bulunduğumuz her alanda bu mücadeleyi yükseltme zamanı.

Patronum bizi anlıyormuş havalarında ve dost canlısı davrandığını ve kötü ekonominin hepimizi etkilediğini iddia eder. Ta ki biz zam isteyene kadar.

Ya işsiz kalacağız. Ya da iş yükümüz artacak. Sonuç hangisi olursa olsun şu an herkes çok mutsuz.