‘Biz Arçelik’e üretim yapıyoruz, oranın sendikası var. Onlar bizimle aynı işi yapıyor ama maaşları bizim iki katımız. Bu yüzden de sendikanın şart olduğunu düşünüyorum.’

‘Gün doğmadan işe gidip gün battıktan sonra eve dönüyorum. Evde ailesinden şiddet gören genç bir kadın için çalışmak bir seçenek değil, bir zorunluluk.’

‘70 yaşında hâlâ çalışmak zorunda kalan, okulunu bitirmesine ve iş aramasına rağmen iş bulamayan bu kadar çok genç varken teşviklerle bu süreç örtbas edilmeye çalışılıyor.’

‘Fazla mesai yapıyorlar. O da yetmiyor. Üzerine bir de geçinebilmek için ek iş yapan işçi kadınlar, çocuklarına nasıl vakit ayıracaklar?’

‘Geçinememek Vecihe gibi kadınları her geçen gün daha fazla çıkmaza sürüklerken engelli aylıkları kesintiye uğratılarak engelliler ve aileleri yoksulluk kıskacına sıkıştırılıyor.’

‘Biz bunca şeyi düşünerek yaşamaya çalışırken evine temizliğe gittiğim kadınların ise daha ekmeğin, peynirin fiyatından haberleri yok.’

‘Sıkıntılar bununla da bitmiyor. İstediğin işe başvuru yapabilmen de mümkün olmuyor. Çünkü bir de yaş sınırı var. Yani 45'i geçtiysen sana geçmiş olsun…’

‘Nasıl olacak aile yılı? Ben ve eşim çalışmazsak çocuklarımız aç. Daha aile üyeleri aynı saatlerde evde yan yana gelemiyoruz.’

'Sevgili kız kardeşlerim, bu yalnızca birkaç kadının hissettiği bir korku değil. Bu, hepimizin ortak yarası. Bizi sadece fiziksel şiddet değil, bu şiddetin psikolojik etkileri de kuşatıyor.'

'Uğradığımız sistematik şiddetin arttığı bu zamanlarda, birbirimizin ellerimizi daha sıkı sıkı tutacak; yan yana gelemesek de yalnız yürümediğimizi fark edeceğiz.'

'Kartalkaya’da yaşanan bu trajedi, aslında hepimizin hikâyesi. Çünkü bu düzen, hayatlarımızı kâr hırsına feda ediyor. Ama biliyorum ki bu böyle sürüp gitmek zorunda değil.'

'Çevremdeki herkes bana bu 150 bin liralık evlilik kredisi haberini gönderdi "Mutlaka başvurmalısın" diye. Evet, ihtiyacımız olduğu için başvurdum. Ama biliyorum ki onaylanmayacak.'

'Bizler emekçiyiz, alnımızın teriyle çalışan insanlarız. Bu yağları satamazsak nasıl evimize, çocuğumuza bakacağız, nasıl evimizi geçindireceğiz?'

'Bu mektubu yazıyorum çünkü biliyorum ki benim gibi hisseden başka kadınlar da var. Kimi çalışırken, kimi evde, kimi başka mücadeleler verirken…'

'Artık lojman, servis, yemek, kreş gibi haklar ütopya gibi geliyor. Oysa bunlar yılımızı daha iyi geçirmemize olanak sağlayacak temel şeyler olabilir.'

İnsanın giden sağlığına üzülmesi için bile yaşamak için giderlerini karşılayabiliyor olması gerekiyor. Oksijen makinesi 7/24 çalıştığı için elektrik faturası da haliyle 3 katına çıkıyor...

‘Bu şekilde geçinmek kenarda dursun yaşamak çok zor. Böyle sürmesi de mümkün görünmüyor.’

'Ben dönmeyi düşünmüyorum çünkü ülkeyi kim yönetecek belli değil, her şey daha kötü olacak gibi geliyor bana.'

‘Sokakta, okulda, fabrikada, evde şiddetin her türlüsünü yaşıyoruz. Çevremizde birçok insan ilk bizi yargılıyor, kendisinde bizim hayatımıza dair söz söylemeyi hak görüyor.’

‘Kadınlar için daha güvenli ve eşit bir dünya inşa etmek adına mücadelemizi sürdüreceğiz. Bu anıt, kayıplarımızı anarken geleceği değiştirme kararlılığımızın bir simgesi olmaya devam edecek.’