'Korkularım düşünceye dönüştüler: Hem tanıdığımız hem de tanımadığımız erkekler tarafından öldürülüyoruz, cinsel tacize uğruyoruz. Nasıl kaçacağız, nasıl saklanacağız, nasıl korunacağız?'

Kocaeli'de kadınlar, 'Ben bütün ihtiyaçlarını; boyasını, kitabını alıyorsam özel okula versem daha iyi' diyerek eğitimin yükünün velilere bırakılmasına isyan ediyor.

Esen, ilkokula giden oğlunu tek başına büyütmeye çalışan genç bir kadın. Yaz tatilinde çocuğunu tüm gün evde bırakmaktan muzdaripti. Okullar açıldığında ise dertleri eksilmiyor, şekil değiştiriyor.

'Bir eğitimci olarak verilmeyen bütçeye, kendi kendine “yürüyen” okullara alışığım. Bir de böyle özelleştirmesini daha açıktan ve işgüzarca yaşayıp özel sınıflar açan okullar var.'

Okullardaki sorunların çözümüne dair yetkililer kulaklarını tıkamış, bizleri duymuyorlar. Madem eğitimdeki sorunlara çözüm bulmuyorsunuz soruyoruz: Neden o koltukları meşgul ediyorsunuz?

'Her sabah sohbet konumuz da çocuklarımızı güvenle bırakacağımız bir kreş özlemi.'

‘İşçinin, emekçinin çocuklarına bir öğün ücretsiz, sağlıklı yemeği çok görenler emekçinin sırtından kazandıkları paraları kendine hak görüyor.’

Edremit Ekmek ve Gül Grubu olarak eğitim sorunlarını konuştuk, cinsiyet ayrımcılığının hayatlarını doğdukları andan itibaren nasıl sardığını, dertlerini paylaştığı atölye çalışması yaptık.

'Bu düzen sadece gelir eşitsizliğini derinleştirmekle kalmıyor, aynı zamanda bu ülkede büyüyen her çocuğun eşit ve sağlıklı bir geleceğe sahip olma hakkını da elinden alıyor.'

'Bir saatlik de olsa iş durdurmamız, sermayeye karşı sesimizi duyurduğumuz; patronlar için değil, kendimiz için yan yana geldiğimiz ve taleplerinizi haykırdığımız bir eylemdi.'

'Kadın ne kadar sınırlandırılırsa ruhundaki güzellikleri, acıları, sevinçleri, aşkı, öfkeyi nağmelere dökerek kendini ifade eder.'

'Narin’in ölümü yalnızca bir çocuğun kaybı değil, bir toplumun kaybıdır. Biz Narin’i unutmayacağız, çünkü bu cinayet yalnızca bir kişinin değil, bir sistemin suçu.'

'Agâh Bey, zihne kazınan repliklerinden birinde 65. doğum gününde yine imkansız bir dilek tuttuğunu söyler. Dileği, iyi bir insan* olmaktır. Peki biz nasıl iyi bir insan olacağız?'

'Benim gibi çalışıp, didinip ayağına bir ayakkabı alamayan kadınlara bir sözüm var. Daha ne kadar böyle yaşamak zorundayız?'

Kadınlar hep bir ağızdan başlıyor konuşmaya: 'Bir türlü ucuzlamadı sebze', 'Nasıl kışlık hazırlığı yapalım bacım, günlük mutfak alışverişini zor yapar olduk.'

Çocuklarını ana sınıflarına, ilkokula kaydettirmek isteyen kadınlar “bağış” adı altında okul yönetimlerinin kayıt parası istemesine ve ödemediklerinde kayıt sildirme ile tehdit edilmelerine tepkili.

21. Gençlik Yaz Kampı bu yıl İzmir'de gerçekleşti. Kampa katılan kadınlar ise kampta nasıl hissettiklerini, kampı nasıl geçirdiklerini anlattı.

SBÜ Van Eğitim ve Araştırma Hastanesi 3 bini aşkın çalışanıyla kreşi olmayan bir hastane. Yönetim 100 çocuk kapasiteli kreş vaadini bile gerçekleştirmezken sağlık emekçilerinin kreş talebi sürüyor.

Entes Elektrik'te çalışan kadın bir işçi, çalışma koşullarını ve ara zammın ne kadar elzem olduğunu anlatıyor: 'Robot gibi çalışıyoruz ama elde var sıfır. İnsan olduğumuzu unutuyoruz.'

‘Anlatacak derdimiz çok da mola süreleri yeterli değil. Bir molaya ne sığdırabilirsek.’