Özgürlüğünü ‘çalışarak’ elde etmiş bir kadının yardıma muhtaç haline gelişinin nasıl hissettirdiğini bilir misiniz? Nazlı biliyor. Ve anlatıyor; bilene güç vermek, bilmeyene gerçeği göstermek için.

Nursen Karaca ‘kadınlar yapamaz’ denilen döşemecilikte 25 yıldır çalışıyor. ‘Yemek-bulaşık için gelmedik dünyaya’ diyen Karaca, işte değil ama çocukların bakım sorunu nedeniyle epey zorluk yaşamış.

Bu hayatta kendi ayaklarının üstünde durmakla övünen bir kadın Jale. Yoksulluk çekmiş, boşanması engellenmiş ama kimseye eyvallah etmemiş. Kendini mücadeleyle var eden bir kadının hikayesi bu…

‘Kötü anne’ diye lanetlendi, borca karşılık ‘satıldığı’ ortaya çıktı! Medyada linç edilen Fatma K yaşadıklarını anlattı: ‘Beni değil alnıma yazılan kaderi lanetleyin.’

Hamamda kese yapa yapa Kamu yönetimi ve Adalet okudu Seher. Okul bitti ama hala hamamda kese ve masaj yapıyor. Çünkü mezun olunca büyük gerçeğimiz olan işsizliğin ortasına düştü...

ABD’nin pamuk yetiştiriciliği ile meşhur Güney Carolina tarlalarında çalışan, ‘Güney’in pamuk toplayıcısı haylaz kızı Eartha Mae’ ile tanışın...

Cinsiyetinin ve politik kimliğinin getirdiği bitmek bilmez engellere rağmen Avrupa’da bir üniversite kürsüsünde ders anlatan ilk kadın olan Sofya Kovalevskaya ’nın mücadele dolu yaşamının hikayesi...

Helena Swanwick, 1. Dünya Savaşı sırasında Demokratik Kontrol Birliği ve Kadınlar Uluslararası Ligi’nde çalışan aktif bir kadın hakları ve barış savunucuydu.

Carmen Lyra, Kosta Rika’nın ilk Montessori okulunun öğretmeni ve kurucusuydu. Ülkenin ilk kadın işçi sendikalarından birinin yanı sıra Kosta Rika Komünist Partisi’nin de kurucu ortağıydı.

Danimarkalı kadın hakları savunucusu Clara Sophie Tybjerg, bir yandan savaşa karşı mücadele ederken bir yandan da kadın ve çocuklar için yıkıcı sonuçlarını ortadan kaldırılmaya çalışıyordu.

Gülistan’dan hâlâ haber yok, yapılanlar ve açıklamalardan ‘güven’ denilen şey çıkmıyor ve Dersim’de topluma ‘güven’ verecek mekanizmalar zayıf. Gülistan Doku’ndu, biz döküldük. Karar kamuoyunun…

Ceren Özdemir’in ölümünün ardından bir şarkı yazan 16 yaşındaki Arjinnes her sokağa çıktığında ölüm korkusu yaşadığını söylüyor ve kadınlara sesleniyor: Direnmekten vazgeçmeyin.

‘Son yıllarda kadına, çocuğa, hayvana yönelik şiddet işyerinde, sokakta, evde her yerde gittikçe arttı. Korkuyoruz, endişeliyiz. Çocukların ve kadınların ölüm haberlerini almak istemiyoruz artık.’

Ataşehir Öğrenci Yurdundan genç kadınlar yazdı: Geçen günlerde bir akranımızı daha kaybettik, Ceren’i. Ceren ne ilk ne son; acısı ne daha çok ne daha az. Biz bu haberlere alışmak istemiyoruz!

Ekmek ve Gül ile tanışmam çok tesadüf oldu ve dergiyi okudukça kendimi daha güçlü hissettim. Kadınların yanyana ve dayanışma için de olmalarının önemini çok daha iyi kavradım...

Kadına yönelik şiddet varlığını sürdürürken, dergimizde kadınların geçim dertlerini ve krizin etkilerini anlattıkları yazılar da bir kere daha ortaya koyuyor kadınların yaşam mücadelesini...

2020’ye “Birlikte Yürüdüğümüz bir 2020” diyerek girdik... Şair Gülten Akın’ın “Yol yürüyüş öğretir” dizesinden esinlendik...

Sorunların derinleşerek yeni yıla taşındığının farkındayız. Ama dertlerimizle birlikte, dermanımızı, bir arada olmanın gücünü ve dayanışmanın iyileştiriciliğini de taşıyoruz yeni yıla...

2020, kadınların değiştirme güçlerini hatırladığı, daha çok örgütlendiği, birlikteliğimizin gücünün etkilerini daha çok gördüğümüz, değiştirme potansiyelimizi daha çok sınadığımız bir yıl olsun!

Bugünün güncel dayanışma ağlarından biri olan sosyal medyayı baltalamaya niyet eden bu genelgeleri “büyük bir adım, alkışlanacak bir tutum” olarak değerlendirmek AKP’nin boyasına gözümüzü sürmek olur.