‘Bana hakkım olan 300 lira fazla parayı vermeye çekinenler, bir haftalık tatilde sadece yeme-içmeye 100 bin lira ödüyorlar. Bir de bunları dönüp bana anlatıyorlar. Bu nasıl göze soka soka hak yemektir

Yeşim'le tanıştıktan sonra oturmak için sözleştik. Bebek bakımı, ev işleri ve kaynanasının izin vermemesinden kaynaklı buluşmamız hep ertelendi.

Narin depremin ağır hasarlar bıraktığı Adıyaman’da 3 çocuğuyla hayata tutunmaya çalışıyor. Öyle bir kadın ki o, hangi kadın başını sokacak bir yer arasa kendini onun yanında buluyor.

Yoğun çalışma sırasında bebeğini düşüren Arife, başka bir kadın aynı şeyi yaşamasın diye kolları sıvıyor ve diğer işçilerle fabrikaya sendika sokuyorlar.

Zeynep 42 yaşında. Urfalı 8 çocuklu bir ailenin 6 erkek 2 kız çocuğundan en küçüğü. Zeynep’in hikayesi dayanışmayla, kendi ayakları üzerinde durmaya başlayan bir kadının hikayesi.

1984-85'te Britanya'da gerçekleşen madenci grevleri, kadınları mücadelenin başka bir noktasına çekti. Kadınlar yalnızca madencilere destek olmadı, kendileri için grevlerin bir parçası oldu.

Sovyetlerde her köyde, her bölgede çocukların süt, kefir ve peynir ihtiyacı doktor takibi ve yönlendirmesiyle süt mutfaklarından ücretsiz temin ediliyordu.

Dünyanın dört bir yanında emperyalistlere ve işbirlikçilerine karşı mücadelenin bir parçasıydı kadınlar. Bağımsızlık mücadelelerinde yer almış bu 4 kadının hikayesi bize ilham versin!

Bir düşün ötesinde: Sovyet devriminden sonra ortak konutlar özel evlerden daha iyi donatıldı, ortak mutfaklar ve çamaşırhaneler oluşturuldu. Kreşler, çocuk bahçeleri kuruldu.

Çocuklar için okullarda bir öğün ücretsiz öğle yemeği uygulaması ve ücretsiz kantinler zorlu yıllarda Sovyet çocuklarının boğazlarından sıcak bir lokma geçmesine olanak sağlamıştır.

Mevzu, hayvan düşmanlarının yansıttığı, sadece kendi çocuğunu seven, sadece evinde beslediği hayvanı seven, dünyayı sadece kendi türüne ait zannedenlerin söylediği gibi değil.

Hayatından bir anlığına bezmiş, hüzünlü değil ama yorgun kasiyerden bir paket de sigara isteyen Atifet ile marketten ayrıldık. 'Yapıp yiyeceğimiz altı üstü bir kısırdı. Bu fiyat ne!'

'Hangi yaşta olursan ol, hangi eğitim düzeyinde olursan ol kadınsan sana yaptığın işe ek olarak temizlik, mutfak işleri yıkılıyor. Lakin ücret aynı kalıyor.'

‘2 yıl boyunca biz işçiler için mücadele eden ben, işçilerin birliğine ve mücadele edince bir şeylerin değişebileceğine inandım. İşçiler isterse her şey olur.’

Yetiştirilmesi gereken sandviç siparişleri için bizi yarış atı gibi koşturuyorlar. Siparişleri yetiştirmediğimizde zorunlu mesai...

Bu şimşeklerden bir bereket geleceği yoktur. O halde bu bereketi kadınlar, şimşeklerin üstünde 'temmuzda zam, insanca yaşam' talepleriyle gürleyerek kendileri getirmelidir...

Dergimizin Temmuz sayısı, işçi ve emekçi kadınların Şimşek programının karşısında yaşadıklarını anlattığı, mücadele örneklerini yansıtan yazılarla bezeli.

‘Sermayeyi kurtarmak adına uygulanan İMF’siz İMF programının sonuçlarının her iki sınıf açısından farklı olduğu ortada! Nihayetinde ücretler enflasyonu artırıyor dedikleri yalan kız kardeşim!’

Dudullu OSB’de Beybi Eldiven fabrikasında çalışan kadın işçiler anlatıyor: ‘Bize bakıp aldanmayın. Üstümüz temiz, yüzümüz gülüyor diye durumumuz iyi değil. Hepimizin çok derdi var.’

Buradan bakınca annemin finansal okur yazarlığı Özgür Demirtaş’a taş çıkartır. Yıllarca asgari ücretle 3 çocuklu ev geçindirmiş…