Metal işçisi bir kadından yoksulluğun özeti: ‘Artık eşin dostun en mutlu günlerini görmeye çekinir olduk. Düğüne, ev ziyaretine, çocuk görmeye gitmek için bir sonraki maaşı bekliyoruz.’

Belediyelerde çalışan kadınlar işyerlerinde maruz kaldığı şiddetin farkında mı, neler yaşıyor, yaşadıkları şiddetin üstesinden nasıl geliyorlar sorularına birlikte cevap aradık…

Bir taraftan işçi direnişi içinde gelişen bilinci, diğer taraftan hayatın getirdiği çeşitli yükleri omuzlamanın olgunluğu ile daha güçlü bir kadın haline gelmiş Nazlı.

Malatya’da eski, toprak evlerden birinde hayatın tüm yükünü henüz gencecikken omuzlarına almaya başlamış Zeliha var. Zeliha daha 19 yaşındayken evlenip yerleşiyor bu iki katlı toprak eve.

‘Güvenlik tedbirleri’, her türlü yetkiyle donatılmış kolluğa her alanda hareket kabiliyeti sağlıyor. Kendilerine hiçbir şey olmayacağından emin olan bu kişiler en önce kadınların başına bela oluyor.

29 yaşındaki İranlı H., Mahsa Amini’nin ahlak polisi tarafından öldürülmesinin ardından İran’da yaşanan süreci anlattı.

Türkiye’de ve dünyada kadınlar artan faşist ve baskıcı yönetimlere karşı mücadele yolunu seçiyor.

Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi öğrencileri genç kadınların güvenli kampüs talebini dile getirdi…

‘Göz koydukları 1000 liralık yetim maaşım saraydaki 1 saniyelik harcamalarına yetmiyor.’

Liseli genç kadınlar, bu sene 25 Kasım’da eğitimde cinsiyet eşitliği başta olmak üzere kadına yönelik şiddetin her biçiminin karşısında ses çıkaracaklarını söylüyor.

Beş çocuk annesi, 40’lı yaşlarına yeni gelmiş, tek başına mücadele eden, güçlü bir kadın Rojda. Şırnak Uludere’den Ankara Tuzluçayır’a uzanan hikayesi ile bizlerle…

Van’dan lise öğrencisi Ruken, liselerde öğrenciler üzerine kurulan baskıya ve genç kadınların maruz kaldığı cinsiyetçiliğe dikkat çekiyor.

Maden işçisi eşlerinin kaderi hep böyle mi olacak peki? Birileri çıkıp “kader, fıtrat” dediğinde hep boyun mu eğilecek bu düzene?

Gülsüm Çolak oğlu Uğur’u Soma Katliamında kaybetti. Adalet mücadelesinden hiç vazgeçmedi. Feryadı, Soma’dan Ermenek’e, Ermenek’ten Bartın’a uzanan ihmalleri, adaletsizlikleri seriyor ortaya.

İkitelli’de iki mahallede iki kadın… İkisinin de derdi kiralar. Kiralar aldı başını gitti, üstelik de insanın yaşayabileceği evler değil oturduklarımız… Peki ne yapmalı?

Çocuğun önüne bayat ekmek ıslatıp koyan, evde ne varsa satıp çamaşırı bile elde yıkayan, derdine çare bulmak için derneğin kapısını çalan kadınların ortak hikayesi…

Zor şartlardan çıkıp yeni bir hayat kurmak için İstanbul’a gelen ve yolu Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği ile keşisen Ceren, bugün kadın dayanışmasının bir parçası…

‘Gebze Belediye Meclis toplantısında CHP grup sözcüsü “Okulda 1 öğün ücretsiz sağlıklı yemek” teklifini sunduğunda, Gebze Belediye Başkanı bunu ‘solcuların’ uydurduğunu söylemiş.’

Özel okulda öğretmen olan, oğluyla yalnız yaşayan Melek, oğlu bir şey ister diye onunla alışverişe çıkmadığını, eve et girmediğini, kahvaltıyı da okuldan aldığı ufak paket ürünlerle yaptığını söylüyor

‘Çocuklarımızın çoğu okul saatleri ve öğle arası ihtiyaçlarını sağlayamadıkları için biz veliler ve okul aile birliği olarak okul içinde sıraları birleştirerek, satış standı kurduk.’