DERGİMİZDEN
![Ekmek ve Gül Mayıs 2022 sayısı](/storage/images/Sjok4b2UUNzpTuAwlM3bpV9O7fVeaDx0uWLShKCv-t.jpeg)
Ve mayıs sayımızla o kilitli kapıları bir bir açıyoruz kapanmamak üzere, iyi bir gelecek için, emeğimizin karşılığını almak, özgür olmak, yarına güven duyabilmek için…
![Kapıları açacak anahtarlar elimizde…](/storage/images/7wZUuGoTEmLcQkoRLCCou7R1v1YfJfXiNURBZamj-t.jpeg)
‘Mayıs sayımızla kilitli kapıları bir bir açıyoruz kapanmamak üzere. Soruları birlikte sorup, yanıtları birlikte arıyoruz o kapıların ardında...’
![Daha güçlü, daha örgütlü bir mücadele için soru anahtarı](/storage/images/0dsh5pHsLAq6YMQqgBPt6wLEOicQwObMBh1Vmh4R-t.jpeg)
İşçi sınıfının ihtiyacı politika, kadın işçilerin ihtiyacı daha çok politika. Soru anahtarı az çok ortada, cevap anahtarı sınıfta!
![Yeni bir örgütlülük ve iyi bir sözleşmeyle ilk 1 Mayıs](/storage/images/QB8kA4ElXSLaHFdKHEentx87WPKfu9eEMD1cUm4X-t.jpeg)
Kısa süre önce Genel- İş İzmir 7 Nolu Şubede örgütlenen ve ilk defa TİS imzalayan Kemalpaşa Belediyesi işçisi Evrim, 1 Mayıs’ı ilk defa sendikalı olarak Kemalpaşa’da kutladı. İşte duyguları…
![1 Mayıs mektupları: Kendimizi güçlü hissettiğimiz bir birliktelik](/storage/images/nyCCkZfCg85D0tXV7PXFNaHo3W2akZa4JQRgCjM4-t.jpeg)
1 Mayıs kutlamalarına ilk kez katılan kadınlar yazdı…
![Farklı fakültelerde dertler farklı ama çok da ortak!](/storage/images/ZhS3ejDg3l088PqEwXMYYoVftWIzUt1QRONUSS2f-t.jpeg)
İstanbul Aydın Üniversitesi Kadın Araştırmaları Kulübü farklı fakültelerden kadınlarla toplaştı, sohbetlerden öne çıkanlar ise bölümlere göre özgünleşse de aslında bir o kadar da ortak.
![Bir kadın tek başına neden ev kiralayamaz?](/storage/images/xV7U9FarJ1NkejikCaV86kW9GVDcgc90MxAGA3tD-t.jpeg)
‘Eve erkek gelecek mi?’, ‘Burası aile apartmanı’… Bunlar kiralık ev ararken her genç kadının duyduğu sözler. Malatya’dan Berfin, insanı çıldırtacak ev arama macerasını anlatıyor.
![Yediğimiz lokmayı saymadığımız, part time işlerde tacize uğramadığımız bir öğrencilik!](/storage/images/ol8eQLEDv88sCzS5x4ZOFui4Jszt7bAQcd6oPvGA-t.jpeg)
Kadın öğrenciler hem ekonomik krizden hem de ailevi sorunlardan dolayı part time çalışıyor. Bazıları ailesine yük olmak istemiyor. Bazıları da ailesine karşı güçlü durmaya çalışıyor.
![Okumak için çalışıp, çalıştığı için okuyamamak](/storage/images/Ap3hGiUshOOcV5kSCckHe8tuGA8zojleU27acKnt-t.jpeg)
Yaşadığı şehirde geçimini sağlayabilmek için genç kadınlar okurken çalışmak zorunda kalıyor. Taciz, mobbing, ucuz işçilik…
![6 dil bilen, fazla ‘kalifiye’ olduğu için iş bulamayan bir işsizim](/storage/images/of8MtQqQmuYYsLWCTFHwFRRePi6f8UGmqDKBvJ60-t.jpeg)
İki üniversite diploması, 6 dil, bir sürü sertifika… L.E. için bunlar iyi bir iş bulmasına yetmemiş. Soruyor: Bizim kaçıp gitmememiz için bir şey yapmayı düşünüyor musunuz?
![Işıltılı sahnelerin bir de arkası var…](/storage/images/PH87wZOzWX7SGbhTDZa0BpiixMtigK3GvhrswLCS-t.jpeg)
Spot ışıklarının arkasında, sevdiğimiz şarkılar önümüze gelirken bir üretim süreci var. Bu üretim sürecinde, o sahne arkalarında kadın sanatçılar, kadın müzik sektörü emekçileri neler yaşıyor?
![6 buçuk saat kölelik yarım mesai mi sayılacak?](/storage/images/AQR3DV0dJMnTEkYkJvgRBoQN4I9fhVFI7y5MjQpa-t.jpeg)
İki büronun temizliğine, çayına bakıp, karşılığında yol yemek dahil 2100 lira almaya ‘tamam’ demesi beklenen bir kadın anlatıyor…
![Fabrika sahibi değilsen buraya bir bak!](/storage/images/yiYHM3iyTARkmLTNTCbnCSOAqBFOBsDPkmvNctE1-t.jpeg)
Yeni mezun kadın mühendisler sefalet ücretlerine, sürekli ayrımcılığa maruz kalarak çalışmak zorunda bırakılıyor. İşyerinde ‘beyaz yakalı-işçi’ gerilimini ortadan kaldırmanın formülünü veriyor Açelya.
![Sağlık emekçileri: Ateş düştüğü yeri değil hepimizi yakıyor](/storage/images/mSPL3I18hP9YZfwbVj7APfU3EqvczQ2riJYmkfjR-t.jpeg)
Sendikalar işyerlerini dert etmeyince, işyerinde yaşanan sorunlardan, kadınların taleplerinden bihaber genel-geçer açıklamalarla, kendi söyleyeceği sözün söylenmesini dert ederek geçiştiriyorlar.
![Sendika dışına itilen kadınlar](/storage/images/L3o2Rd54fqzX4GWDj0XkSLkWNqQdFZ48p7xmd6fx-t.jpeg)
Kadınların sendikalarda örgütlenmesi bakım yükü, cinsiyetçi bakış açısı gibi sebeplerle zaten zor. Sendikal bürokrasi ve ataerkil zihniyet kadınların sendikalarda aktif rol almasını kolaylaştırmıyor.
![İnsani Şeyler: Evet, her şey sınıfsal!](/storage/images/Sv1Lsm9SK1jCtKlzzyEgJ5l8MSnnCgVioAX5z0Fw-t.jpeg)
Filmin başarısı sınıfsal tepkileri çok iyi vermesinde ve aslında yaşananların hiçbirinin toplumsal koşullanmaların dışında tek başlarına değerlendirilemeyeceğini düşündürmesinde...
![68’den günümüze mücadelenin öznesi kadınlar](/storage/images/5QLkLDWTPfFPooWKwNJJFKcFfCQSrPGo20JVjJh8-t.jpeg)
68’de de 78’de de kadınlar mücadelenin ayrılmaz bir parçasıydı, inanmışlıklarıyla, değiştirici gücün bir parçası olarak kendi iradeleri ve ataklıklarıyla militanıydı.
![Rosa’nın çaresizlik resmini silen silgi](/storage/images/kUaytUZSrdLLrVmk2ylTufGOju3h0EbClFdFi7Ls-t.jpeg)
Küçük yaşında hayatın zorluklarıyla karşılaşan Rosa, Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği ile tanıştıktan sonra yaşamının bambaşka bir yola nasıl evrildiğini anlatıyor…
![Şiddet bedenimin ayrılmaz bir parçası gibiydi](/storage/images/EM1ZbsUzJXO8xsmJLy6QR1koFHs0ECqFYS7UMa54-t.jpeg)
Kadro mudur beklediğim yoksa Azrail mi bilmiyorum. Ama şunu iyi anladım ki ne hükümet, ne karakol ne yargı bizi koruyor. Güvenceli işiniz, insanca yaşayacak ücretiniz yoksa mahalle bile değiştiremiyor
![Neriman neden şiddetten kurtulamıyor?](/storage/images/yWUKiCZlU74l2re8y3ccuqO5cV5B3LpJ6vSIDYSN-t.jpeg)
Şiddet sarmalının ortasında tekinsiz bırakılıyoruz. Yıllardır şiddet gören, her seferinde karakola giden Neriman ölseydi onun katili sadece eski eşi mi olacaktı?
- EN SON
- ÇOK OKUNAN
- ÖNERİLEN
Editörden
Bültenimize abone olun!
E-posta listesine kayıt oldunuz.