Aile hekimlikleri ve aile sağlığı merkezlerinde (ASM) çalışan sağlık emekçilerinden yüksek vergi kesilmesi, vergideki adaletsizliği tekrar göz önüne serdi. Aile hekimleri ve ASM çalışanları yüzde 35’lik vergi diliminin yüzde 15'e düşürülmesi ve orada sabit tutulması için SES ve TTB ortaklığıyla birlikte her çarşamba günü, tüm illerde aile hekimlikleri önünde basın açıklaması yapılması ve bunun vergideki hak gaspının düzeltilene kadar yapılmasını kararlaştırdı. Bunun üzerine Elazığ SES Şube olarak aile hekimliklerini ziyaret edip bu konuyu anlatmaya başladık.

İlk olarak Yıldız Bağları Aile Hekimliğini ziyaret ettik. Buradaki hekim ve hemşire arkadaşlar, durumdan rahatsızlık duyduğunu ve tepki göstermek istediklerini fakat tepki gösterirlerse Sağlık Müdürlüğünün kendileriyle uğraşacağını söyledi. Hekim arkadaş, “Bizden kesilen vergiler, zengin iş adamlarının vergisinden daha fazla. Bu duruma tüm sendikaların bir araya gelip tepki göstermeleri gerekiyor” dedi. Sağlık emekçileri diğer sendikalardan ya da sendikasız sağlık emekçileriyle bir birlikteliği sağlayamadığı için ses çıkarmak konusunda inanılmaz kaygı duyuyorlar.

SENDİKALI EMEKÇİLERE BASKI İSTİFAYA ZORLUYOR

İzzet Paşa Aile Hekimliğini ziyarete gittiğimizde vergi kesintisinin ne kadar olduğunu bilmeyen arkadaşların olduğunu gördük. Bu yüzden sendika olarak iş yerlerine gidip bu konuları tartıştırmak etkili oluyor.

Elazığ’ın ilçesi Karakoçan Aile Hekimliğindeki arkadaşlar ile konuşup orada bu konuya dair basın açıklaması yapmaya karar verdik. Vergi adaletsizliğini uzunca tartıştık. Basın açıklamamızın basında ve sosyal medyada paylaşılacağını söylediğimizde, hekim arkadaşlardan biri "En iyisi ben bu sefer katılmayayım. Müdürlük zaten en ufak şeyde bize kafayı takıp uğraşıyorlar. Şu aralar bunlarla uğraşacak gücü kendimde görmüyorum” dedi. Mahcupluğu yüzünden belli oluyordu. Oradaki hemşire arkadaş da hekim arkadaşı destekleyince ona dönüp sendikaya üye olup olmadığını sordum. Herhangi bir sendikaya üye değildi. Hemşire arkadaş durumu şöyle anlattı: "Ben uzun süre SES’e üyeydim. Yaklaşık 35 yıldır çalışıyorum. SES’e üye olduğum için baskıya maruz kaldım, ‘İstifa etmezsen seni de ihraç ederler’ dediler. Eşim Eğitim-Sen’e üyeydi ve ihraç olduğu için çalıştığım yerde arkadaşlar bana çok baskı uyguluyorlardı. Dayanamadım ve ben de istifa ettim” dedi. Orada çalışanların ne kadar baskı altında kaldıklarını ve korkunun ne kadar yaygın olduğunu anladım. Hemşire arkadaşa örgütlü olursak, çoğunluk olursak kimsenin bizi korkutamayacağını ve ancak böyle haklarımızı alacağımızı söyledik. Nihayet Karakoçan Devlet Hastanesinde basın açıklaması yaptık. Elazığ’ın Karakoçan ilçesinde SES olarak ilk defa basın açıklaması yapıyorduk. Hasta yakınları, hastalar ve halkın tepkisi gayet iyiydi.

Ancak yaptığımız iş yeri ziyaretlerinden sağlık emekçilerinin çoğunluğunun sendikanın ne olduğunu, haklarını nasıl savunacaklarını bilemediklerini de gördük. Bazı sağlık emekçilerinin iş yerinde üstleri tarafından baskılanmak istememesi, işlerini kaybetme korkusuyla sarı sendikal anlayışa sahip sendikalara üye olduklarını öğrendik.

İHTİYAÇ: SÜREKLİ VE İŞ YERİ EKSENLİ BİR ÇALIŞMA

Bunları öğrendikten sonra sendikaya daha fazla iş düşüyor. Bizim tüm iş yerlerini sık sık ziyaret edip yüzümüzü iş yerlerine dönerek "Sendika nedir?” sorusunu tartışmamız gerekiyor. Sendika çalışmalarını yürütürken takvime dayalı bir çalışma yaparsak kısır döngü içinde dönüp dururuz. Keza, sendika iş yeri temsilcisi ve sendika yönetimleri oluşturmak konusunda oldukça sıkıntılar yaşadık bile. O yüzden iş yerlerinin bizim asıl çalışma alanlarımız olduğunu bilmek ve orada düzenli bir çalışma yürütmek gerekir.

Çalışma sorunlarının büyük bölümü, emek ve sermaye çelişkisinin en açık şekilde yaşandığı yerler olan iş yerlerinde yaşanır. Bu sorunların çözülebilmesi ancak iş yerlerinde aynı sorunları yaşayanların birlik olması ile gerçekleşir. Durmadan bıkmadan iş yerlerinde çalışmaları önemseyip artırmak gerekir.

Fotoğraf: Evrensel