Bu yazı yayınlandığında seçimler bitmiş olacak. Seçim çalışması yürüttüğümüz yerlerden hangi kapıyı çalsak ya yoksulluk ya da işsizlik çıkıyordu karşımıza. Kapısını çaldığımız birçok evde çocuklarının üniversite mezunu ve işsiz olduğunu söyleyenler buna bir çözüm bulunmasını istiyordu. Çözümün tek başına oy vermek olmadığını, bu kadar sorunun karşısında bir arada olmak gerektiğini söylediğimizde “Ya görmüyor musunuz sesini çıkaranı içeri atıyorlar” diyerek korkusunu dillendiriyordu.

EVLERE ET GİRMEZ OLDU

Emekliler, ev kadınları, kısacası herkes evlerine et girmediğinden, pazarın ne kadar pahalı olduğundan, çocuk bezi ve mama alamadığından şikâyetçiydi. Ayrıca kadınlar, “Sokak lambaları yanmadığından belli saatten sonra sokağa çıkamıyoruz, işten gelirken veya çocuklarımızı okula götürüp getirirken çok tedirgin oluyoruz” diyerek bu soruna bir çözüm istiyorlardı. Bu süreçte hep söylediğimiz bir şey vardı: “Bu ülkede bir değişim olacaksa bunu yaratanlar kadınlar ve gençler olacak.”

EMEKÇİLERİN ÇOCUKLARINA BÜTÇE YOK

Bu arada 1 Öğün Ücretsiz Sağlıklı Yemek kampanyası ile ilgili mahkeme kararının açıklandığı gün biz de soluğu okul önlerinde aldık. Durumu anlattığımız veliler çeşitli tepkiler gösterdiler. Konuştuğumuz bir veli "TOGG’la övünüyorlar, ama bizim soframızdaki ekmek her gün küçülüyor” diyordu. Bir başkası sinirlenerek “Nasıl bütçe yokmuş? O konvoylarını biraz azaltsalar, sarayın giderlerini biraz kıssalar değil bir öğün, üç öğün yemek verilir” diye tepki verdi. Ama çalışmamızda içinde bulunduğumuz durumun böyle sürmeyeceğini de gördük. Biz kadınlar vazgeçmeyeceğiz. Herkesin insanca yaşayacağı bir ülke yaratana kadar pes etmeyeceğiz.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül