DERGİMİZDEN
![Sömürü neydi?](/storage/images/0qouV3nCtW4s0XusM0sHGcs5muXemtBlqAoo5ZnP-t.jpeg)
Patronların bir sınıf olduğu kolay anlaşılıyor. Oysa işçilerin de bir sınıf olduğunu anlatmaya gelince iş o kadar basit olmuyor. ‘Keşke’ ifadelerine takılı kalıyor cümleler. ‘Keşke herkes birleşse…’
![Esenyurt’tan işçi kadınlar: Bu yoksulluktan Cengiz Holding etkilenmiyor!](/storage/images/1e5yhkptgsoXOMKFbdTbRRxHjrHNUqKXdIgyHUyL-t.jpeg)
Bir tarafta ağır çalışma koşullarından, zorunlu mesailerden hali kalmayan, borç batağına saplanmış işçiler, diğer tarafta Cengiz Holding’in silinen vergileri ve işçilerin biriken öfkesi...
![Patronun serveti büyüyor, işçilerin ise borçları…](/storage/images/f1I6kv6cMSteTpK8rx8xmQWce8ytFJwqoO3gyCXA-t.jpeg)
Pandemi boyunca üretime devam eden, devletten teşvik üstüne teşvik alan ve kârlarına kâr katarak büyüyen büyük markalara çalışan işçi kadınlar için büyüyen tek şey borçları oldu.
![Elimizden alınan ekmeği de gülü de geri alacağız](/storage/images/zz3npyWfDHoLpyEKqCHqPXOIuLN6vzf80uvsOeYp-t.jpeg)
‘Patronların her yerde olduğu gibi bizim depoda da istediği şey bizi birbirimizden uzaklaştırmak, var olan direncimizi kırmaktı. Başardılar denir mi, bilemiyorum, ama biz yılmadık.’
![Pandemide evden çalışma: Denetimli serbestlik!](/storage/images/0XriQXQF6Nyik609z8gprnKaHVU1g8H8C4s6Q80u-t.jpeg)
‘Evden çalışma, nefes alırken bile haber verme psikolojisini üzerinde hissetmek, esnek mesai saatleri, iş ile alakalı yaşanan rutin aksaklıkta sebebinin sen olduğunun düşünülmesi demek.’
![Molalar bile zehir oldu, tek konuştuğumuz kaygı!](/storage/images/b0OsKQbKIJ2729r9pH0H6E55gWYQvF8sfAz3wLnI-t.jpeg)
Esenyurt’tan plastik işçisi bir kadın fabrikadaki işçi sohbetlerini anlatıyor: ‘Birlik olsak yaparız bir şeyler de birlik olmuyoruz.’
![Satı, aralıksız 48 saat işte olmaktan neden memnun?](/storage/images/4Y1RJOFGRimCmWoncm4p5bk8isTxGIWncRnIANsT-t.jpeg)
Hastanede çalışan, asgari ücrete tabi olan İşçi Satı, gündüz hastane mesaisinde gece ise daha fazla kazanabilmek için nöbette. Bu süreci çocuğuna hasret geçiren Satı, daha iyi yaşam koşulları istiyor.
![Geçim ‘mucizesi’ insana neler yaptırıyor!](/storage/images/3hcKC5XFqqx3HGbTHXjkfNz7qF7pgINeoQPkUkvB-t.jpeg)
Gül ve Zeynep Sincan’dan iki kadın. İkisi de geçinememekten yakınıyor. Zeynep eşinin kendinden habersiz çok borç yaptığını söylüyor ve ekliyor: ‘Daha fazla borç yapamasın diye nafaka bağlattım.’
![Cesur Çuval’da işçiler, mesaiye kalmaktan evin yolunu unuttu](/storage/images/ZftR4VN2jeYzTGrrgJ9N0md0PGJ8DjysmNjgc4g0-t.jpeg)
Yasağa ve pamdemiye rağmen zor koşullarda çalışan ve aldıkları ücret yetmediği için sürekli mesaiye kalmak zorunda kalan Cesur Çuval işçilerinin neredeyse tüm zamanları tezgah başında geçiyor.
![Dayanışma nedir bilen, dayanışmadan vazgeçmeyen Mihri](/storage/images/BzU4SnYj89I4ndzZrzq0UxNUHlYZP9JaIJAkLEMZ-t.jpeg)
Yoksulluk dolu yaşamı mücadeleyle geçmiş bir kadın Mihri. Şimdi o mücadeleyi çalıştığı deri fabrikasındaki tüm işçilerin sendikalaşması için veriyor.
![Devrim ve Suzan: Binlerce kadının ortak hikayesi](/storage/images/fk8tHI5Y52Kpyhsnb08q5oHxijUTb57FLSetju3S-t.jpeg)
Devrim ve Suzan, Karakoçan’da yaşayan iki bekar anne. İkisinin de hayatı boşandıktan sonra devam eden şiddetten oldukça etkilenmiş. Pandemi koşullarına ve şiddete rağmen ayakta durmaya çalışıyorlar.
![Ezilenler, gömün ayrılıklarınızı!](/storage/images/4UIYbnrJ9JwVtPQAc9BsMTBosXaA31ttTqAPDUkf-t.jpeg)
Rosa Luxemburg’un mücadelesi, insanın insan gibi yaşaması, özgürlük ve barışın mücadelesidir. Eylemi, işçi sınıfını, kadınları, emekçileri zincirlerinden kurtaracak yeni bir dünya kurmanın eylemidir.
![Şiddete ve yoksulluğa karşı bir çıkış arayışı](/storage/images/8QmG4HjOzJ0lMJLKgYurU67LpW6MGI3G3ID4P2ZT-t.jpeg)
Evliliğinde yaşadığı şiddete karşı kendi hayatı hakkında karar veren Ayşe, hâlâ şiddete maruz kalıyor. Tehditler nedeniyle işinden ayrılan, şimdi yevmiyeyle çalışan Ayşe bir çıkış yolu arıyor.
![Kadınların bilinçaltları enkaz dolu](/storage/images/9fQ8QHvbLAZDsFNQLz8MurSQCvjEDbckN1QXXO5P-t.jpeg)
Kadınlar ‘Ya işten atarlarsa beni’ diyorlar. Cesaret edip bu tacizlere karşı koyma gücünü bulsak başka türlü olur. Öyle bir iltifat, dostça bir omza el atma olmadığını çok iyi biliyor kadınlar.
![ILO 190: İş yerinde şiddete karşı bir dayanak](/storage/images/wlGxGkVAjR2lF2SetuSGOZ6voZ4oVyDDzoqkjZgf-t.jpeg)
ILO 190 iş yerinde şiddet ve taciz konusunda yazılmış en kapsamlı metin. Biliyoruz ki işyerlerinde dayanışma, birlik ve örgütlülük kurulmadan tacizcilere ve tacize karşı en ufak bir adım bile atılmaz.
![Fabrikalarda şiddet ve taciz: Ses çıkarmak kolay değil, dayanışma olmazsa…](/storage/images/PBv61sskJdU8GBEIbaG9qO7vOWM1yJSVubX6AU0s-t.jpeg)
Fabrikalarda taciz alabildiğine yaygın, kadınlarsa borç yükü, işten atılma kaygısı, ‘adım çıkar’ korkusu ile karşı karşıya. Ama kadınların ses çıkarmasını sağlayan bir şey var: Dayanışma!
![Tacizciden ancak emekli olunca kurtuldum](/storage/images/Vk7eyWmXJVriPTsOxNueU2GWUgqCYhQ8k2PpdQ8x-t.jpeg)
Taşeron işçi olarak çalışan Serpil ve iş arkadaşları, uzun süre amirin taciz ve mobbingine maruz kalmış. Başvurmadığı yer kalmayan Serpil, ‘Hep tacizci korundu’ diyor.
![İş yerlerinde taciz: Anlatması zor, çözmesi örgütlülük ister](/storage/images/H7kUy0IkZO2PfVlzMoh0kNWGC5Ozr74QS1EK7ysg-t.jpeg)
Sağlık, büro, temizlik, belediye işçisi kadınlar iş yerlerinde karşılaştıkları tacizi anlatıyorlar. Kadınları susmaya iten ne? Susmayıp ifşa ettiklerinde neler yaşıyorlar?
![Dayamış sırtını pozisyonuna, almış erkekliğini arkasına…](/storage/images/GaZVPv40WpptxURpzfDRe7WMTqIHu5FWzIumiYM9-t.jpeg)
Eğitim Fakültesinden yeni mezun iki genç kadın. İş aramak için kurum kurum gezerken cinsiyetçiliğin, aşağılamanın her türüyle karşılaşmışlar. Ama onlar da cevapsız bırakmamışlar ‘eril’leri işte…
![İnsan yerine konulmak istiyoruz!](/storage/images/o5L55mJr9fYoDGTkZ6K4PeNh84f6tKyu2kUpS6pC-t.jpeg)
Avcılar’dan özel sektörde çalışan bir öğretmen anlatıyor: ‘Biz özel sektör öğretmenleri olarak bir kurucunun kötü gününde göze batmamak için sesli nefes bile almıyoruz.’
- EN SON
- ÇOK OKUNAN
- ÖNERİLEN
Editörden
Bültenimize abone olun!
E-posta listesine kayıt oldunuz.