‘Yağ 15 günde 75 lira olmuş, kaşar peynirini 39 liraya alıyorduk o da bir haftada 48 lira olmuş. Fiyatların bu kadar artması fırsatçılık.’

Bedenlerimiz kaldırmıyor artık. Çocuklarımızı göremiyor, evliliklerimiz sonlanıyor, yaşadığımız depresyon nedeniyle intiharın eşiğine getirilmiş durumdayız.

Bebeği 1 yaşındaki bir anne: Tasarruf yapmak için bezini özelikle gece hiç değiştirmiyorum, gündüz de kaka yapmadıysa saatlerce kalıyor.

Mamaklı esnaf kadınlar Erdoğan’ın ‘Hakkınızı helal edin’ sözüne çok öfkeli. Borç batağı ve geçim derdinin yanı sıra, pandemi sürecinde insanların ölümüne neden olan yanlış politikalar bu öfkede etkili

Bursa’daki Atılım Tekstilde daha iyi koşullarda çalışmak için sendikalaşan 27 işçi işten atıldı. Direnişteki işçilerden Serap, ‘Yaktığımız meşale diğer fabrikaları da aydınlatacak’ diyor.

İş Güvenliği Uzmanı Özge Akkaya, tekstil işçilerinde çalışma koşullarına bağlı -aslında önlenebilir olan- meslek hastalıklarını yazdı.

Şimdi bütün öfkemizi, direncimizi, sözümüzü, gücümüzü birleştirip ‘Dur’ deme zamanı! Şimdi ‘Haklarımızın bir tekinden bile vazgeçmiyoruz’ demek için yan yana gelme zamanı!

İstanbul Sözleşmesi’nin yürürlükten kalkıyor olması genç kadınlar içindeki endişeyi artırıyor. Genç kadınlar Sözleşmeden çekilme kararının yansımalarını kendi hayatlarından örnekler vererek anlatıyor.

‘Cennet biz kadınların ayaklarının altındaysa peki biz niye erkeklerin ayakları altındayız? Ben dayak yemek için, yaşama hakkımı elimden almaları için gelmedim bu dünyaya.’

İkitelli’de yaşayan Betül ve Bedriye de ayrımcılıklara maruz kalan mülteci kadınlardan…Yaşadıklarını anlatırken ülkedeki emekçi kadınların yaşadığı sorunların ortaklığı gün yüzüne çıkıyor…

Tekstil işçisi Ruşen, zorluklarla boşandı şiddet gördüğü kocasından. Evdeki şiddetten kurtuldu ancak çalıştığı yerde baskı, sömürü, güvencesizlik, şiddet sürüyor...

Kendi emeğini ekonomik özgürlüğüne dönüştürmeyi başarır. Artık minnetsiz, başı dik, varlığını her ortamda haktan adaletten yana hissettiren direngen bir kadın olmuştur. İyi ki tanımışız seni Muzaffer…

İstanbullu Amazonlar okura tuzaklar kuran, yanıltan, şaşırtan bir roman. Şebnem İşigüzel ‘okurunu içine iteceği derin bir kuyu, bir harikalar tüneli kazmaya çalışmış’ ve bunu da tam olarak başarmış.

Geçim derdiyle açtıkları fırında Havva’nın eşi yorgunluktan yakınmaya başlayınca Havva devralmış işleri. Tüm çalışanları kadın olan fırında ekmeklerini kazanan kadınların sesi oluyor Havva…

Pandemi döneminde borç batağına batanlardan Filiz. İzmir’de terzilik yapıyor. Cumhurbaşkanının helallik isteyen sözlerine şu cevabı veriyor: İnançlarımızın istismarından bıktık, helal etmiyoruz!

İstanbul’un Ataşehir ilçesinde, Barbaros Mahallesi muhtarı Kezban Üreyil, mahallelinin yaşadığı sorunları anlattı.

Özel sektörde çalışan ve çocuğuna bakacak kimseyi bulamayan pek çok kadın işten ayrılmaya mecbur bırakılıyor. Çayan da bu kadınlardan biri. Talebi ise açık: Ücretsiz, nitelikli kreşler.

‘Yanımda kredi kartım olmayınca kendimi neredeyse yoksul hissediyorum ben. Sanal olarak da harcama limitimiz kadar zenginiz oradan bakarsanız.’

Çocuğu olan kadınlar pandemide eğitimin tüm yükünün üstlerine yıkıldığını, çocukların eğitimden uzak kaldığını söyledi.

Çocuklarımızın yaşamlarından bir buçuk yıl alarak, okullarından ve arkadaşlarından mahrum bırakarak onları yalnızlığa ve mutsuzluğa sürüklemek istiyorlar. Biz umutsuzluğu ve mutsuzluğu söküp atacağız.