İAÜ Kadın Araştırmaları Kulübünün yönetimi, İkbal ve Ayşenur'un vahşice katledilmesinin ardından gerçekleşen eylem gerekçe gösterilerek feshedilmişti. Kadınlar dayanışmayla kulübü geri kazandılar.

Onca kadın bu ekonomide ne tek başına bir yere gidebiliyor ne de kalıp mücadele edebiliyor. Kadın dayanışmasıyla hayatlarımızı yeniden kurabiliyoruz.

Kreşlerin, tüm ebeveynleri kapsayacak şekilde merkezi yönetim ve yerel yönetimler tarafından ücretsiz bir şekilde sağlanması önemli.

Fakültede ve yurtta arkadaşlarımızla görüşüp yaşadığımız sorunların değişmesi için ne yapabileceğimizi konuştuk.

Devlet kreşi olmadığı için bir çocuğunu sıbyan mektebine göndermek zorunda kalan Narin, diğer çocuğunu da saatlerce evde yalnız bırakmaya mecbur kalıyor.

‘İktidarın, mücadele edebileceğimiz alanları yok etmeye yönelik hamleleri de sürüyor. Bu baskılara rağmen biz kadınlar her alanda mücadelemizi sürdürüyoruz.’

‘Her birimiz farklı deneyimler yaşamış olsak da aynı duygularla ve aynı amaçla bir araya gelmiştik. Oradaki mücadele ruhunu hissetmek tarif edilmez bir duyguydu.’

‘Kadınlar kimse fark etmese de kayyım direnişinin merkezinde bulunuyordu çünkü gelecek kayyımın ilk icraatının kadın kuruluşlarını işlevsizleştirmek olacağı aşikardı.’

'Şöyle açıklayayım size, bir sabah uyanıyorsunuz ve bir kadının canice katledildiğini öğreniyorsunuz. İşte ben de bunları düşünerek çabalıyorum.'

'Bu 25 Kasım, benim ilk eylemim oldu ve bunun devamının da geleceğini düşünüyorum. Çünkü birlikte hareket ettiğimizde, daha güvenli bir geleceği inşa edebileceğimize inanıyorum.'

'35-40 kişinin yemeğini yapmak, bulaşıklarını toplamak, mutfağın hijyeni için yıkamak ve temizleyip kurulamaktan canım çıkıyor. Artık ağrıdan geceleri uykuda sayıklıyorum.'

'Biz kadınlar yediden yetmişe şiddet görüyoruz ve hayatlarımız mücadele ile geçiyor. Ben cesaretimi asla kaybetmedim, kendime olan inancım ile mücadele etmekten de hiç vazgeçmedim.'

Biz sesimizi duyurmaya çalışırken bize yapılan baskılar ve bu cinayetlerin, tecavüzlerin sebebini kadınların gece vakti dışarı çıkmasında arayanlar sayesinde maalesef giderek önemsizleştiriliyoruz.

‘Biz kadınlara düşen görev her zaman birliğin ve dayanışmanın yaşattığına dair olan inancımızı kaybetmeden yaşamak olmalı.’

Nihayet mezun olup giderken onlar da helvayı değil, derslerimde yapıp ürettikleri en güzel şeyi, çok güzel şeyler yapabileceklerine dair o kanaati hatırlasınlar.

Birinden sıyrılsan öbürü yolunu kesiyor. "Bir yolunu buluruz" düşüncesiyle bundan kaçış yok. Tek kaçış yolu üzerimize çullanan bulutları dağıtmak.

Kasım sayımız yan yana gelişlerimizi artırmanın; talep ettiğimiz ve ihtiyaç duyduğumuz eşit, özgür, şiddetsiz, demokratik bir dünyayı inşa etmenin aracı olsun her birimizin elinde...

Tek adam düzeninin bir parçası olan adamlar, bin çeşit kızgın sesle bulandırmaya çalışıyor bizim gerçekliğimizi. Oysa biz bin çeşit kadın olarak tek bir ses veriyoruz.

‘Kadın işçilerin her türlü şiddete hayır derken iş yerinde yanı başındakine gelince gerekçeler aramasının bir anlamı var. Çünkü bu duruma karşı çıkarlarsa bir şey yapmak zorunda kalacaklar'

25 Kasım’ın Kadına Yönelik Şiddetle Uluslararası Mücadele günü olduğunu öğrendiğinde kadınlar, fabrikalarda yaşadıkları mobbingi ve çevrelerindeki kadınların yaşadıklarını anlatmaya başlıyor.