Günümüzde maalesef kadın cinayetleri “normalleştiriliyor.” Yaşanan her kadın cinayetine bir kılıf uyduruluyor. İkbal, Ayşenur, Narin, Sıla bebek, Özgecan, Songül, Evrim, Melek, Emine, Mehtap ve binlerce kadın... Peki sayısı her geçen gün artan kadın cinayetlerinin nedeni ne Kadınlar şu ya da bu gerekçelerle mi katledilmeyi hak etti? Bu soruları İkbal ve Ayşenur’un katledilmesinden sonra öğretmenimizin dediği bir cümleden dolayı sordum.

Kadın bir öğretmenimiz bize “Siz de bir gün onlar gibi öleceksiniz” dedi. Biz ise “Neden” der gibi baktığımızda, “Çünkü okumuyorsunuz, öldürülen kadınların hepsi okumadığı için öldürüldü” dedi. Ben bu kelimeleri yazarken utanıyorum. Başka bir öğretmenimiz ise “Size ilk önce hemcinsleriniz ihanet etti. Siz kadınları eğitmemiz gerekiyor” dedi.

BU ŞİDDETİ HAK ETMİYORUZ

Peki, soruyorum. Bu ülkede, katledilen kadınların sayısı gün geçtikçe artıyor. Bir insan, bir kadın okumadığı için katledilmeyi mi hak ediyor? Biz kadınlar; sokakta, okulda, fabrikada, evde şiddetin her türlüsünü yaşıyoruz. Okulumuzda ve çevremizde birçok insan düşünmeden ilk bizi yargılıyor, kendisinde bizim hayatımıza dair söz söylemeyi hak görüyor.

Büyüklerimiz hep der ya, “Senin bu yaşta ne derdin var?” diye. Bu ülkede ne kadar cinayet, ön yargı, sömürü, şiddet varsa biz gençlerin de derdi bunlar. Biz okula gitmek için yürüdüğümüz sokaklarda, bindiğimiz otobüslerde, her yerde her gün tacize uğruyoruz. Bunları yaşayan biri olarak toplu taşıma kullanmaktan, sokakta yürümekten korkuyorum. “Kısa” olarak yaftalanan bir kıyafet giydiğimde her kadın gibi ben de korkuyorum. Her an, her yerde başıma bir şey gelecek diye korkuyorum.

Biz kadınlar ne katledilmeyi, ne şiddete uğramayı ne de sömürülmeyi hak ediyoruz. Yaşadıklarımız bizim yüzümüzden değil.

Biz yaşamak istiyoruz. Bunun için sokaklarda, okul yollarında güvenlik önlemleri alınmalı. Bize bunu yaşatanlar cezasız bırakılmamalı.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül