Bence asgari ücrete zam gelmesi bir nebze çözüm olabilirdi ama tabii şunu da biliyoruz ki maaşa ne kadar zam gelse paralel olarak tüm temel ihtiyaçlara da ciddi zamlar geliyor.

Karı koca kendi aralarında konuşuyorlardı. Sesleri yükselince kulak misafiri oldum. Kadın eşine gezmek istediğini söylüyordu. Beyefendi son sözü söyleyen edasını yüzüne takınarak; ‘Yoh’ dedi.

Çimse-İş Sendikası’nda örgütlü bir fabrikada çalışan kadın işçi, asgari ücret zammının bir tık üstündeki zammı “çok iyi” diye yutturmaya çalışan sendikacıyla aralarında geçenleri anlatıyor.

Eşi işsiz kalınca sosyal yardım için başvuran kadına, 400 liralık alışveriş kartı ve Gönül Elleri denen bir yerden de 30 dakika içinde kıyafet alma ‘hakkı’ verilmiş. Peki bunlar neye yetmiş?

Kadın cinayetlerinin ‘adli vaka’ ya da sabah kuşağı programlarının acılı magazin malzemesi olarak sunulmasına kadınların güçlü itirazının ifadelerinden biri olan Kıvılcım dinleme listesine eklenmeli.

Diktatörlüğe, molla rejimine, gericiliğe karşı kadın-erkek, öğrenci-işçi sokağa çıkıyor. İranlı kadınların öncülük ettiği mücadele dünya genelindeki kadınlara da ışık oluyor.

Kapağımıza İranlı kadınların cesaretini, verdikleri gücü yansıtmak istedik. Hadis Najafi’nin sarı saçlarını toplayıp direnişe koşuşundaki cesaretin Türkiye’deki kadınlara cesaret vermesini istedik.

Beslenme, barınma ve eğitim sorunu ne kadar ekonomik görünürse görünsün politik bir muhtevası var. Zira mesele iktidarın sınıfsal tercihleri, politik iktidarın hangi sınıfta olduğunda.

Esenyalı’dan görünüm: Çocukları doyurmak için çöp karıştıran anneler, okulda açlıktan baygınlık geçiren çocuklar, öğrencilerini beslemek için evden yiyecek getiren öğretmenler…

İşçiler fabrikalarda çıkan yemekleri, artık midelerini bastıracak kadar yiyorlar. Kalanı mı? Çocuklarının beslenme çantasına. Bir salkım üzüm, poşetteki ekmek, gece vardiyasında çıkan kahvaltılıklar.

Okullarda ulaşım dert, beslenme dert, kaynak kitap dert, sınıf mevcutları dert… Malatya’dan bir eğitim emekçisi anlatıyor.

Bir öğretmen anlatıyor sınıfındaki çocukların açlığını; her akşam makarnaya talim eden, çocuğun beslenmesine bir meyve koyamayan kadınların acısını…

Çocuklarımıza sadaka istemiyoruz, verdiğimiz vergilerin bizler için kullanılmasını, çocuklarımızın sağlıklı nesiller olarak yetişmesini istiyoruz. Hakkımız olanı gelin birlikte kazanalım!

‘Kaynak yok diyorlar halka yok kendilerine var. Bütün yük de halkın omzunda… Bu kampanyaya sahip çıkarız biz.’

5500 liralık asgari ücretle hayatını idame ettirmeye çalışan çağrı merkezi çalışanı Elif, Yasemin ve Harika, çocuklarının okul ihtiyaçlarını nasıl karşıladığını anlatıyor.

Eğitimci Aysel Yüce, İzmir Ekmek ve Gül, BORKAD, BEKEV ve ÖVDER’in birlikte yürüttüğü okullarda bir öğün ücretsiz ve sağlıklı yemek kampanyasını sürdürürken gözlemlediklerini aktarıyor.

‘Mesela ben haftada 3 gün okuldan sonra voleybol antrenmanına gidiyorum, bazen antrenmana aç girmek zorunda kalıyorum. Yalnız ben değil, çoğu arkadaşım da benimle aynı durumda.’

Direnen Technomix işçilerinin geçim sıkıntısından direnişte yaşadıkları zorluklara kadar pek çok konuda sohbet ediyoruz.

İki ayı aşkındır hakları gasbedildiği için direnişte olan ETF Tekstil işçilerinin direnişi işçileri nasıl değiştirdi, bakışlarında nasıl değişimler yarattı?

Bir metal fabrikasında işçilerin sendikalaşma çabasına tanıklık etmeye devam ediyoruz. Şimdi bakalım, işyerinde neler oldu?