‘Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği ile tanıştığımda oradaki kadınlar bana kucak açtılar. Dernek sayesinde belki de kendi başıma hiç öğrenemeyeceğim bilgileri öğrendim.’

Bu yılın son dergisinde, 2022'de ne olmuş ne bitmiş bakalım mı?

Ayşe’nin yeni konusu kocaların umursamazlıkları, kendilerine bakmadan kadınları küçümsemeleri... Bu romantizm nerede satılıyor, gidek alak…

‘İçimizdeki öfkeyi susarak bastırmak yerine gür bir şekilde haykırmalıyız. Bunu yapmadığımız bir koşulda yavaş yavaş haklarımız ellerimizden alınıyor. En azından bunu yapmamız gerekiyor.’

12 saat mesaide molaları sobanın başında ısınmaya çalışarak geçiren, buz gibi suda elini yıkadıktan sonra ısınmak mümkün olmadığı için tuvalete bile gidemeyen metal işçisi bir kadın anlatıyor.

Çocuğu kayınbiraderi tarafından istismar edilen Esra, şikayetçi olunca kocası Esra’ya hayatı dar etmiş. Esenyalılı kadınlar ise dayanışmayla Esra’ya yeni bir hayat kurmak için işte böyle çabalamış…

Nihayet mezun olup giderken onlar da helvayı değil, derslerimde yapıp ürettikleri en güzel şeyi, çok güzel şeyler yapabileceklerine dair o kanaati hatırlasınlar.

Her buluşmanın sonunda “Oh be, ne iyi geldi” duygusunu büyütüyor, kimi kadınlarda “en umutsuz olduğu anda dünyaya inancının artması” şeklinde karşılık bulabiliyor.

“Çeliğin mazisi hoşuma gidiyor. O sert görünümlü, soğuk madde, ateşle buluştuğunda yumuşayıp şekil alınca hoşuma gidiyor. Dokundukça bana itaat ediyor. İnatçı bir keçiyi yola getirmek gibi.”

Daha önce AKP’ye oy veren ancak yaşadığı deneyimlerle bu karardan vazgeçen kadınlar anlatıyor.

Metal işçisi Semra’nın evinde soba tütmüyor, evi de iş yeri de ısınmıyor… İzin yapmak, dinlenebilmek, esnek çalışmanın bunca yoğun olduğu yerde hayal. Çocuğuna ayıramadığı vakit kursağında bir düğüm.

Velev ki dolar 10 lira oldu, sıfır mıfır atar onu 1 liraya kitlerdik. Bir de şey var, teğete iman. Karşıdan top da gelse, taş da virüs de kriz de hepsi bizi teğet geçer, kalbimizle iman ettik.

Sağlıklı bir şekilde yaşamak, bilimin bize sunduğu imkanlardan yararlanabilmek hepimizin hakkı. Ama her ne hakkımız varsa mücadeleyle kazananlar olarak HPV aşısı için de mücadele etmemiz gerekiyor.

Malatya’da muhtar adayı kadınlar, önceliği kadınların hayatlarını kolaylaştırmaya vereceklerini söylüyor. Ortak çağrıları; “Kadınlar olarak her alanda var olmalıyız.”

‘Temmuz ayında zam yapılmazsa hepimizin ipini çekmiş olacaklar. Bizi düşünen yok. Biz daha yoksullaşıyoruz, zenginler daha çok zengin oluyor.’

İnsanca geçinebilmek için asgari ücretin artırılmasını istiyoruz. Yiyecek, giyecek ihtiyaçlarımızı, faturalarımızı ödemek için mesaiye kalmak istemiyoruz.

İstanbul’da yaşayan mültecilere ilişkin uygulanmaya başlanan ‘geri gönderme’ kararı mülteci kadınları nasıl etkiliyor, gittikleri yerlerde onları neler bekliyor, Türkiyeli kadınlar ne yapmalı?

Kadınlar silahların susması, onurlu bir barışın tesisi savunusunu ısrarlı bir biçimde sürdürürken sürece dair beklentileriyse tüm toplumsal kesimler gibi temkinli.

CPS Otomotiv Tekstil fabrikasının işçileri Fidan ile Derya anlatıyor… Üç haftadır fabrikada üretim yapılmıyor. Peki, ne oluyor CPS’de?

Evime en son ne zaman kırmızı et aldığımı hatırlamıyorum. Çocuğum benden bir şey istediği zaman ‘Tamam çocuğum, aylık aldığım zaman alırım’ diyor, çocuğumu öyle avutuyorum.