Şehir hastanelerinde asgari ücrete çalışan on binlerce taşeron şirket işçisi gibi Etlik Şehir Hastanesi’ndeki işçilerin de uzun süredir gözü kulağı asgari ücrete yapılacak zamdaydı. Açıklanan yeni asgari ücret ise vardiya aralarında, işe giriş ve çıkışlarda yeni kaygılarla, dertlerle birleşen bir tartışma konusu oldu. 

Asgari ücretin konuşulduğu sohbetlerde yüzü gülen kadın işçi neredeyse yok. Yüzünü az buçuk güldürmeye çalışan da “Ağlanacak halimize gülelim” diyerek yapılan zammı alaya alıyor. Bedduaların, kinayelerin havada uçuştuğu sohbetlerde çoğunluğun dilinde, “Bu kadar az olacağını beklemiyorduk” sözü var. Faturalar, kiralar, çocukların masrafları… Giderlerin her biri listeleniyor konuşmalarda. Üzerine “22 bin 104 liraya nasıl geçineceğiz?” sorusu ekleniyor. 

‘ŞAKA OLSUN İSTEDİM’

Aralarından bazıları eşinin de çalıştığını belirterek kendi ücretini “eve ek gelir” diye tanımlıyor. “İyi kötü buzdolabını doldurmaya yardım ediyorum, çocukların servis paralarını karşılıyorum” diyen kadın işçiler, evde çalışan başka biri olmasa asgari ücretin aileyi geçindiremeyeceğini söylüyor. Haliyle, “Allah eve tek asgari ücretle bakana yardım etsin” duaları kulağımıza en çok gelen cümlelerden oluyor. Kadınlar kendi kazandıkları ücretin evin ya da çocukların birkaç ihtiyacını karşılamaya ancak yetmesini büyük oranda kanıksamış durumda. Evine tek asgari ücretle bakan kadın işçiler ise haberi duyduklarındaki şoku anlatıyor. Bir temizlik işçisinin “Açıklanan sayı şaka olsun istedim, kabusta olmayı diledim” sözleri duygularını özetliyor. Kimisi işten istifa edip asgari ücretin üzerine birkaç bin lira fazla veren yerlere gitmek istediğini anlatıyor. Kimisi de ek iş yapmaya devam edeceklerini, daha çok kazanabilecekleri ek işler aradıklarını söylüyor. 

SENDİKALARA DA ROL DÜŞÜYOR

Sıra “Ne olacak bu işin sonu? Nasıl bir çözüm gerekli?” kısmına gelince ise işçilerin birbirine de kendine de olan güveni azalıyor. Seçimlerle değiştirebileceklerini tartıştıran kadınlar az değilken “Seçime kadar nasıl geçinilecek?” sorusu genellikle yanıtsız kalıyor. Bazı işçi kadınlar sendikaların olaya daha fazla müdahil olması gerektiğini savunuyor. Türk-İş’in önerdiği ücretin iyi olduğunu ifade eden bir işçi, bir yandan da önermenin yeterli olmadığını ve ücretlerin iyileştirilmesinde sendikalara da rol düştüğünü söylüyor. Bir yandan da şehir hastanelerindeki taşeron işçiler arasındaki sendikal örgütlülüğün zayıflığı öne çıkıyor. “Sendikada işçiler nasıl söz sahibi olur?”, “Asgari ücret konusunda işçiler sendikalarıyla nasıl bir eylem planı yapabilir?” gibi sorular, “olmaz”cı yaklaşımlar ile yanıtlanıyor. Sohbetlerin sonunda kadınların birçoğu “İşçiler birlik olursa daha fazla zam alır” fikrine ikna olsa da “İşçiler nasıl birlik olacak?” kısmı kafalarda belirsiz.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül