Hadi eteğimizdeki portakalları yuvarlayalım! Öfke evet; çünkü milyon tane acı yaşayan/yaşatılan kadınlar, bir tane bile suçlu erkeğin olmamasına isyan ediyor. Tanıdık değil mi?

Frances Trollope’un 1840’ta yazdığı çocuk işçileri konu alan romanı Sevgi Korkuyu Yendi’yi biliyor musunuz?

Kadınların hayatlarında ne varsa dillerine de yansıyor ve aykırı bir kadın olarak da görüldüğüm için hareket alanım biraz daha genişliyor

Tarih boyu kadına yüklenen “annelik” rolünü reddeden, eril iktidarın sunduğu “kadınlık” hallerini ellerinin tersiyle iten on “güzel” kadının hikâyesini bulacağınız bir çalışma: Kadınlar Hep Vardı.

Şimdi Kırmızı Fularlı Kız'ı dinleme zamanı. “Güzel olsaydı her şey, bu kelimelerin ilerleyen safhasında yaşanmış olduğuna tanıklık edeceğiniz acıya, ayrılığa ve çarpıklığa rastlamak mümkün olur muydu?

Büyük bedellerin ödendiği yaşamlar, geçmişten bugüne uzanan bir serüven bu... Toprağa ana dilinde 'Ax!' diyen bir halkın kadınının direniş yolculuğu...