“Bu ev işçileri kısıtlama boyunca ihtiyacı olan diğer ev işçilerine gıda teslim etme amaçlarını gerçekleştiriyorlar. 

‘Bugünün gıda teslimatı özel. Neden biliyor musunuz? Bugün teslimatı bir kamyonetin içinde yapıyoruz. Biz daha önce hiçbir kamyonetin içinde bulunmamıştık. Bu sevginin yolculuğu.’

Şimdi Lübnan’da birbirlerini desteklemek için bir araya gelen Etiyopyalı kadınların tamamı ev işçisi olarak çalışmış ya da çalışıyor.

‘Biz Etna Legna’dayız, burada, Beyrut’ta. Ülkemizi COVID-19 salgını vurdu ama ondan önce de yaşam masrafları birden yükselmişti. Biz ihtiyacı olan, çoğu işten çıkarılan ve evlerinde hiç yiyeceği olmayan diğer kız kardeşlerimize yardım etmek için seferber olduk.’

Lübnan’da eşi benzeri görülmemiş bir ekonomik kriz, hükümet karşıtı protestolar ve şimdi de COVID-19 pandemisi birçok insanın rızkını tehdit etti.

‘Şu anda yaşamak, hayatta kalmak zor. Yeterince parası ve yiyeceği olan insanlar için evin içinde kalmak sıkıcı evet ama yine de onlar için o kadar. Ama sen vaktinde yemek yiyemediğin zaman, kiranı ödeyemediğin zaman, paran olmadığı zaman ve evin içinde kaldığında dışarı çıkıp çalışamazsan, işte bu gerçekten üzücü. Bu benim kalbimi kırıyor.’

Kadınlar işsiz ya da işverenleri tarafından para ödenmeyen ev işçilerine gıda ve ilaç teslimatına başladılar.

‘Pirinç, spagetti, çay, tuz, beyaz un’

Lübnan’da ev işçilerinin birçoğu Etiyopyalı ve onlar ülkenin en savunmasız işçileri arasında. Birçoğu legal olan ‘kafala’ destek sistemi dolayısıyla işverenlerine bağımlı.

‘Kafala sistemi modern bir kölelik sistemidir! Sen bir sponsora sahipsin ve izin günün yok, dışarı çıkamazsın. Onlar sana izin verdiği zaman uyursun, izin verdikleri zaman yersin. Bazen maaşın olmadan çalışırsın, ücretsiz çalışırsın!’

Hak grupları Kafala sistemi ve koruyucularının kaybı göçmen işçileri suistimal etme, kaçakçılık ve sömürülme riski altında bıraktı. Lübnan’da haftada ortalama iki göçmen ev işçisi ölüyor. Ölümlerin birçoğu intihar ya da kaçma girişiminin kötü sonuçlanması sonucu oluyor.

‘Coronovirus geldi, 3 haftadır insanlar evlerinde oturuyorlar ve onlar akıllarını kaybediyorlar. Bir evde 5 yıl boyunca oturduğunuzu hayal edin, dışarı çıkmadan, insanlarla konuşmadan, maaşınızı almadan. Aynı işte 5 yıl boyunca her gün çalıştığınızı düşünün. Hayal edebilir misiniz?’

Ekonomik kriz ve koronavirüs sınırlandırması onların durumlarını şimdi daha da kötüye götürdü.

‘Onlardan bazıları ekonomik kriz olduğundan beri maaşlarının tamamını alamıyorlar. Ayrıca uzun çalışma saatleri ve daha çok çalışma, çünkü onların işverenleri önceden işe, ofislerine gidiyorlardı. Onlar “Ben ne için çalışıyorum” diyor. “Ben eşek gibi çalışıyorum, bir hayvan gibi. Yani onlar aşırı strese, depresyona giriyorlar.’

Egna Legna’nın üyeleri pandemi devam ettikçe diğer kadınlara yardım etmeye de devam etmek için bir bağış toplama girişimi kurdular.

‘Eğer herhangi birinin yardıma ihtiyacı varsa bizler işçi sınıfı olarak buradayız. Yarın ve daha sonra, biz kız kardeşlerimizi ayağa kaldırmak için hazır olacağız.’ “

Kaynak: Aj+