Son zamanlarda toplumumuzda artan fiziksel şiddetin temelinde dilde yatan şiddetin boyutunu da rahatlıkla görebiliyoruz.

‘Ben iki yıldır Türkiye’deyim. Bir yıldır da tekstilde çalışıyorum. Mülteci olunca patronların ve ustabaşıların insafına kalıyorsun. Herkese asgari ücret, fazla mesai var bize yok.’

2023’te önce sağlıklı sonra da bu dümeni çevirenlerden kurtulduğumuz, eşit bir yaşam sürdüğümüz, korkuyla, kaygı dolu yaşamadığımız bir düzen içinde olmayı temenni ediyorum.

‘Asgari ücret başlığını en fazla ilgilendiren belirleyici temel ihtiyaçlarımızı karşılama biçimimiz ve bu üretimde ihtiyaç olan nesnelerin üretimidir.’

Tuvalete gitmemek için işçilerin su içmediği, derme çatma küçük ısıtıcılar ile soğukta ustabaşının engeline rağmen ısınmaya çalıştıkları bir fabrikadan asgari ücret tartışmalarına dair MEKTUBUMUZ VAR!

‘İmza atmam’ ne demek? ‘Gücümü kullanırım, direnişe geçerim’ dese ‘grev’ çağrısı yaparım dese. Niyet işçi sınıfına kazandırmak mı, egemen sınıfı korumak mı?

‘Düşünsenize okula gidiyorsunuz karnınız aç harçlığınız yok, beslenme çantanız bomboş. Gidip en yakın markete bir keki ya da meyve suyunu cebinize atıyorsunuz.’

‘Özellikle son iki dönemdir kadın işçilerin taleplerinin toplu iş sözleşmesinde yer alması, kazanıma dönüşmesi için ısrarlı bir çaba içerisindeyiz.’

‘Artık inanıyorum, kadınlar isterse her zorluğu aşabilir…’

İzmir Aliağa'da okullarda her çocuğa bir öğün ücretsiz ve sağlıklı yemek verilmesi için Ekim ayından beri imza toplayan kadınlar imza standından izlenimlerini yazdılar.

Özel bir okulda çalışan görsel sanatlar öğretmeni Zeynep yazdı: Ben bu kolejde görsel sanatlar öğretmeni olarak görev yapmaktayım. Ya da ben öyle sanmıştım…

‘Sanki şiddet mağdurları toplanmışız, meğer ne çok tacize, şiddete uğramışız da sessizliğe gömülmüşüz.’

Nuriye Erdoğan Buca Evka 1 Kadın Kültür ve Dayanışma Evi Derneği üyesi kadınların Narlıdere’de sahnelediği ‘Gazoz Kapağı’ oyununa dair duygularını yazdı.

Ortaköy'de 70 lirayı geçen kumpir fiyatları, pahalı kafeler ve ışıltılı caddelerinin arkasındaki yaşamları, emeklilik gerçekliğini Ortaköy'de yaşayan bir kadın Ekmek ve Gül'e yazdı.

Metal işçisi bir kadın, Türk Metal’in örgütlü olduğu fabrikada kadın işçilerin çoğunlukta olduğunu, ancak bir kere bile kadın temsilcinin seçilmediğini söylüyor.

Bence şiddetin sebebi, çalışan sayısının yetersiz olması, polikliniklerin fiziki şartlarının uygun olmaması, hastaların randevu alamayıp bunun sorumlusu olarak bizi görmesi…

Her malın fiyatı sürekli artıyor. Her molada sürekli bu artan fiyatlar konuşuluyor. İşçiler o yüzden asgari ücret rakamını önemsemiyor, bir alım gücü tartışması olarak artan fiyatlar konuşuluyor.

Bence asgari ücrete zam gelmesi bir nebze çözüm olabilirdi ama tabii şunu da biliyoruz ki maaşa ne kadar zam gelse paralel olarak tüm temel ihtiyaçlara da ciddi zamlar geliyor.

Biz yıllardır fazla mesailerle maaşın üzerine çıkar biraz da olsa cebimizde para biriktirirdik. Ancak öyle ki şimdi fazla mesailer de kesilmeye başladı. Aldığımız ücretin üstüne çıkamaz hale geldik.

Ben pazar alışverişlerini sayıyla yaparken, bizim emeğimiz üzerinden servetlerine servet katanların en güzel gıdaları tüketmesi, en güzel giyecekleri giymesi bu kölelik düzenine olan öfkemi artırıyor.