Nermin’le hastanede tanıştık. Sıra beklerken ayaküstü merhabalaştıktan sonra sigara içmek için dışarı çıktık. Nermin, biraz sıkıntılı, çaresiz durumdaydı; ev aradığını söyledi, eşiyle olan sorunları nedeniyle evden uzaklaşması gerektiğini anlattı. Ona bir derneğimiz olduğunu anlattım ve kendisine destek olabileceğimizi söyledim, birbirimize telefon numaralarımızı verip ayrıldık.
Yaşadığım mahallede Nermin için uygun bir ev buldum ve Nermin’le komşu olduk. Bir gün kahve içerken Nermin, neden eşinden ayrılmak istediğini, yaşadığı sıkıntıları, şiddetin her türlüsüne ve ihanete maruz kaldığını, evin tüm yükünü tek başına yüklenip, çocuklarını büyütüp okuttuğunu anlattı. Ekonomik bağımsızlığı olmasına rağmen çevre baskısı sebebiyle daha önce boşanmaya cesaret edemediğini, ancak eşi kendisini öldürmeye çalışınca, korktuğu için mahkemeye verdiğini anlattı. Nermin bir dönem sığınmaevine de gitmiş. Oranın koşullarının da cezaevinden farksız olduğunu söylüyor, cep telefonundan tırnak makasına kadar her şeyine el koymuşlar. Bir taraftan da savcılıktan koruma kararı almış.

NERMİN’İN DÜZENİ YENİ AMA SİSTEM AYNI

Nermin, mahalleye taşınınca evini, yeni düzenini kurmaya başladı. Bu arada muhabbetimiz de ilerlemeye başladı. Bir gün kapıda yabancı bir arabanın uzun süre durduğunu fark ettim.
Nermin’in eşi olabileceğini düşündüm ve hemen Nermin’i aradım. Nermin korkudan titriyordu, “Kocam” dedi. Hemen telefona sarıldı, polisi aradı, ama polis gelene kadar adam kaçtı. Adamı daha sonra buldular. Nermin’i de ifade için karakola götürdüler. Kocasını 2-3 gün karakolda tuttuktan sonra bırakmışlar. Daha önce de aynı şeyleri yaşamış Nermin, bir gün gözaltında tuttuktan sonra serbest bırakmışlar. Bu sefer Nermin’in korkuları artmıştı. Çünkü koruma kararı da fayda etmiyordu.

Duruşma günü gelip çattı. Nermin hakimin kadın olduğunu görünce biraz rahatlamış, “Belki kadın hakim halimden anlar” demiş. Ama sonra hakimin tavrı rahatsız etmiş Nermin’i. “Bizi boşamamak için elinden geleni yapıyordu” diye anlattı. Nermin anlam verememiş hakimin tavırlarına. Ben de neden böyle olduğunu, sistemin kadını değil, aile bütünlüğünü koruyan bir sistem olduğunu, yasaların erkeklerden yana olduğunu, kadın cinayetlerinin önüne neden geçilemediğini anlattım.

ÖZGÜR OLMANIN MUTLULUĞU…

Sonraki mahkemede Nermin hem çok heyecanlı hem de bir o kadar öfkeliydi. Bir an önce boşanmak, bu adamdan kurtulmak ve yeni bir hayat kurmak istiyordu. Hakim bu kez Nermin’in kararlı olduğunu anlamış olmalı ki boşanmalarına karar vermiş, ama yine de mahkeme boyunca ısrarla adama isterse kararı reddetme hakkı olduğunu ifade etmiş. Mahkeme sonrasında sohbet ettiğimizde Nermin, sistemin kimden yana olduğunu öğrenmişti. Bir yandan da özgür olmanın mutluluğunu yaşıyordu. Çok sıkıntı yaşamıştı Nermin ama hayatın her alanında olduğu gibi kadınların mücadele etmekten, güçlü durmaktan başka çaresinin olmadığını yaşayarak anlamıştı.

Ben de hep televizyon ve gazetelerdeki haberlerde kadınların koruma altında olduğu halde nasıl öldürüldüğünü düşünüyordum. Ama anladım ki koruma kararı resmi bir evraktan başka bir şey değilmiş. Çünkü yasalar gerektiği gibi uygulanıp adil bir ceza sistemi işlemiyor. Mahkemede adamın takım elbise giymiş olması ve tavırlarının iyi olması sanki suçu o işlememiş gibi karar verilmesine neden oluyor. Oysa ki gereken cezalar verilmiş olsa kadınlar her gün sokak ortasında her türlü şiddete maruz kalmayacak.
Nermin’in mücadelesine destek olmak, onun hayatına dokunmak ve sistemin gerçek yüzünü görmesini sağlamak, onun hayatında en önemli değişimlerden bir tanesiydi. Tüm zorluklara rağmen kadın dayanışmasının da ne kadar önemli olduğunun farkına vardı Nermin.