Okurumuzun sorusu:

Daha önceki bir yanıtımızda kendi isteğiyle işten ayrılan işçinin (istisnai haller dışında) ihbar süresi kadar önce işverene haber vermesi gerektiğini, aksi takdirde ihbar tazminatı ödemek zorunda kalabileceğini detayları ile masaya yatırmıştık. Yanıtımızı BURADAN okuyabilirsiniz.

Okurumuz doğrusunu yapmış. Kendi isteğiyle işten ayrılacağı (gündelik dildeki ifadesiyle istifa edeceği) için işverene ihbar süresi kadar önce haber vermiş. Ancak ihbar süresi devam ederken, yani okurumuz hala çalışmaktayken işveren okurumuzu işten çıkarmış.

Bu işten çıkarmanın, kendi isteğiyle işten ayrılacak bir işçinin ihbar süresi içinde gerçekleşmiş olması hiçbir şeyi değiştirmiyor. Dolayısıyla bu örnekte okurumuz istifa etmiş sayılmaz, işveren tarafından işten çıkarılmış olur. İhbar süresi içinde işveren tarafından iş sözleşmesinin sona erdirilmesi, genel kurallara tabidir. İşçinin işten ayrılmak istemiş olması, işverene bunu bildirmesi ve ihbar süresi içinde olması durumu hiçbir biçimde değiştirmez.

Dolayısıyla işverenin İş Yasası’nın 25. maddesinin 2. fıkrasına dayanan bir haklı feshi söz konusu değilse:

1) İşveren ihbar süresi kadar önce haber vermediği için okurumuz işverenden ihbar tazminatı talep edebilir.
2) Okurumuzun kıdemi 1 yıldan fazla ise okurumuz kıdem tazminatı talep edebilir.
3) Okurumuz iş güvencesi kapsamında ise önce arabulucuya giderek, anlaşma olmadığı takdirde de dava yoluyla işe iade talep edebilir.
4) Okurumuz, hak ettiği ancak kullanmadığı yıllık izinlerinin ücretleri ile ödenmemiş ücretleri ve diğer yasal hakları varsa, bunları her koşulda talep edebilir.