Bütün bu vahşi şiddet olayları ve devlet eliyle yaratılan meşruiyet kadınlara kamusal, toplumsal alanlardan çekilmeleri, hak kırıntısı bile talep etmemeleri gerektiğini ‘doğrudan’ söylemenin bir yolu.

Kadınların ekonomik özerkliğinin olmaması, ev içinde fiziksel ve ekonomik şiddete uğrama risklerini arttırıyor, yani ekonomik özerkliğe sahip olmak şiddet riskini azaltan bir etken.

Kadınların hem işte hem evde yükünü ve zorluklarını artıran, kadınları yalnızlaştıran, şiddeti artıran, gelecek kaygılarını perçinleyen bir süreçti pandemi.

Pandemi koşullarında ağırlaşan sorunlar bir kere daha gösterdi: ev içinde, ev dışında; yaşamlarımızın maddi koşullarını değiştirmeden bedenlerimizi, haklarımızı, insanlığımızı geri kazanamayız.

Engels’e göre eşitsizlik, özel mülkiyetin kamusal alana egemen olan erkeğin elinde yoğunlaşması, üretim ile yeniden üretimin, özel-kamusal alanların ayrışması ile bağlantılı olarak biçimlenir.

Şiddeti olağanlaştırma, kabul edilir ve giderek de desteklenir kılma çabasının bir ürünü olan bu karar yalnızca kadınlara değil, tüm topluma açık seçik bir mesaj veriyor…

Tarikat ve cemaatlerin at koşturduğu bir toplumsal ekonomik düzen, kadınlar ve kız çocukları… Sevda Karaca memlekette bir ‘gül gibi yuvalanan’ tarikat, cemaatlere dair yazdı.

Kod 29; işçinin kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve işsizlik ödeneğine hak kazanamadığı acımasız bir işten çıkarma türü.

İstanbul Sözleşmesi, esasen kadınların eşitlik haklarını tümüyle ortadan kaldırmak isteyenler karşısında “eşitlikten vazgeçmiyoruz” sözünü ortaklaştıran somut bir gündem olması dolayısıyla önemli.

İstanbul Sözleşmesi’nin gündem edileceğinin düşünüldüğü AKP MYK’sı neden ertelendi? KADEM’in açıklamaları ne gösteriyor? Sevda Karaca yazdı…

Eşitlik, 8 Mart reklamlarında kadına değer verdiğini söyleyip, ilk fırsatta kadınları çalışma kamplarına kilitlemenin, kadınların tüm haklarını gasbetmenin üstünü örtemeyecek kadar bizim meselemizdir.

İstanbul Sözleşmesi’ne sahip çıkacak, hükümetin ve bu gerici cenahın karşısına dikilecek, haklarımızı korumak üzere yan yana gelecek, saldırıları durduracak temel güç nerede? Sevda Karaca yazdı…

‘Özlem Zengin’e ve partisine, “başörtüsü mücadelesi, dış güçler, darbeciler, millet düşmanlığı” söylemlerine sarmalasa da, geniş kesimlerin artık yalanlarına kanmadığını hatırlatmak gerekiyor.’

Şimdi; çocuk istismarını aklama meselesi yeniden gündemde örneğin... Kadınlara mı havale edilecek mesele? Yoksa topyekûn bir itirazın gündemi mi olacak?

‘Geçim zaten zordu, şimdi imkânsız oldu. Danışıklı dövüş var; devletle işveren birbirini kollayacak, işçiler pahasına bir orta yol bulacak. İşçinin bütün yükü sırtlanmasını hazmedemiyorum.’

Bugün canımızı kurtarmaya çalışırken bize yaşatılan bu ağır sömürü, korona günlerinin ardından neyle karşı karşıya kalınacağını gösteriyor.

İçinden çıkılamaz; çünkü aslında kadınların ev içlerinde halletmesi beklenen bu işler bireysel değil, toplumsal olarak örgütlenmesi, karşılanması gereken hayati ihtiyaçlardır!

Hastalanmadıysa da işini kaybetmiş, aç kalma, borca batma ve evsiz kalma riskiyle karşı karşıya, ruh ve beden sağlığı bozulmuş milyonlar umutsuz bir bekleyiş içinde.

“Zaten şiddet gören bir kadın şimdi evde iki katı şiddet görüyor bu süreçte, kuşlara yem verdiği bahanesiyle dahi kocasından şiddet görüyor bir kadın.”

Sağlıksız koşullara terk edilen emek gücünün ayakta kalma sorunu ortadayken yalnızca sermayenin ihtiyacını gözeten paketler kadim burjuva kaygıların bile kalmadığını gösteren emarelerdir.