Esenyurt’da depo işçisi kadınlar ekonomiyi, krizi, asgari ücreti konuştu. Fabrikalarında çalışma koşullarının zorluğundan bahseden kadınlar işten atmaların sudan sebeplerle olduğunu anlattı.

Kıdem tazminatları ve üç aylık ücretleri ödenmediği için direnişe başlayan Eksen Makine’daki kadın işçiler ‘Yıllarca canla başla çalıştık, şimdi kriz bahanesiyle bizi mağdur ediyorlar’ diyor.

220 milyon işçinin greve çıktığı Hindistan’da kadınlar da oldukça önemli bir rol oynadı. Kadınların taleplerini ve grevdeki konumunu Hindistanlı Srishti Yadav yazdı.

Metal işçisi kadınlar: Zamlar eridi, enflasyon, vergi dilimi batırdı bizi. Umarım 2019’da zamlar geri alınır, ama umudum yok... Sağlık çöktü, eğitim zaten yok. Böyle sürmez, daha fazla dayanamayız...

Ben diyorum ki, komşunu da kap gel. Gel bizimle sen de slogan at. Neden korkacağız ki? İşimizden olacağız diye mi? Alanda olmazsak zaten işimizden olacağız. Bari bir anlamı olsun...

Patron onu dişlinin yarıçapını hesaplayan teknik ressam olarak değil, firma broşürlerinde boy gösteren amatör manken, kurumsal gözükebilmek için, erkek kabalığından arındırılmış bir ses olarak görüyor

Her seçimde AKP’ye oy veren PTT çalışanı: Her seçim döneminde ‘sizi kadroya alacağız’ diyerek bizleri kandırdılar. Sonra ‘siz kapsam dışısınız’ dediler. AKP de artık bizim için kapsam dışı.

‘Başıma gelenden öğrendim ki arabulucular emekçi insanların haklarını almalarını sağlamak yerine az bir paraya ikna ediyorlar.’

Asgari Ücret Tespit Komisyonu, 2019’da geçerli olacak ve 10 milyon çalışanı doğrudan ilgilendiren asgari ücreti net 2 bin 20 lira olarak belirledi.

‘Kadınlar üzerinden reklam yapıp, ardından kadın işçilerin işten çıkarılması karşısında kadınlar Flormar’ı boykota çağırıyor; çünkü evet, kadınlar isterse yapar!’

Yeşil sahalarda onları görmek ne yazık ki hiç de kolay değil ama o yeşil sahaları var edenler onlar; kadınlar...

Ekonomik kriz, kadın emekçiler açısından daha yakıcı ve eşitsiz sonuçlara yol açıyor. Bu sonuçlar aslında kadınların çalışma hayatında her daim maruz kaldıkları ayrımcılığın bir devamı...

Maaş kartlarının eksiden çıkamadığı, üniversite mezunlarının vasıfsız işçi olduğu, kışa hazırlık için konserve kurulamadığı, iktidarın kadınlara cehennemi yaşattığı bir memlekette yerel seçime doğru..

Ankara’da Makromarket’te çalışırken işten çıkarılan ve tazminatları ödenmeyen işçiler haklarını istiyor.

Sendikalaştıkları için işten atılan direnişteki Flormar işçileri, Cenevre’ye giderek Yves Rocher önünde eylem yaptı, ILO yetkilileri ile görüştü. Heyet Paris’e Yves Rocher merkezine gidecek.

İşverenlere servis sağlama zorunluluğu getiren yasal bir kural yok. Ancak işyerinde bir servis uygulaması varsa –eşit davranma ilkesi gereği- bu uygulama herkesi kapsamalıdır.

Sendikalaştıkları için işten atılan Flormar işçileri direnişte 115 günü geride bıraktı. Direnişin kendilerine çok şey kazandırdığını anlatan işçiler, patron kadar hükümete da tepkili.

Tepside pişmiş 4 kilo kuru fasulye, grevci işçilerin ve dayanışmanın coşkusu. Kadınlardan bir grev öyküsü...

Her sabah kamyonet kasasında kendisi gibi işçi kadınlarla fabrikaya gitmek için yollara düşen Khen Srey Touch ‘Evin asıl emekçisi benim’ diyor.

Aynur öfkeden kulaklarına kadar kızarmış, terden avuçları bile ıslak. Ellerinin titremesi yüzünden her iplik kopuşunda zıvanadan çıkıyor. Gücü tükendi, yoruldu, usandı...