Pandemi döneminde borç batağına batanlardan Filiz. İzmir’de terzilik yapıyor. Cumhurbaşkanının helallik isteyen sözlerine şu cevabı veriyor: İnançlarımızın istismarından bıktık, helal etmiyoruz!

İstanbul’un Ataşehir ilçesinde, Barbaros Mahallesi muhtarı Kezban Üreyil, mahallelinin yaşadığı sorunları anlattı.

Geçim derdiyle açtıkları fırında Havva’nın eşi yorgunluktan yakınmaya başlayınca Havva devralmış işleri. Tüm çalışanları kadın olan fırında ekmeklerini kazanan kadınların sesi oluyor Havva…

Özel sektörde çalışan ve çocuğuna bakacak kimseyi bulamayan pek çok kadın işten ayrılmaya mecbur bırakılıyor. Çayan da bu kadınlardan biri. Talebi ise açık: Ücretsiz, nitelikli kreşler.

‘Yanımda kredi kartım olmayınca kendimi neredeyse yoksul hissediyorum ben. Sanal olarak da harcama limitimiz kadar zenginiz oradan bakarsanız.’

Çocuğu olan kadınlar pandemide eğitimin tüm yükünün üstlerine yıkıldığını, çocukların eğitimden uzak kaldığını söyledi.

‘Çocuklarımızdan sağlıklı birer yetişkine dönüşmesini bekliyorsak bugünün yetişkinleri olarak elimizi taşın altına koymamız gerekiyor.’

Pandemi bahanesiyle ücretsiz izne çıkarılan cam işçisi, devletten bir kuruş bile yardım alamayınca ‘bir daha asla yapmam’ dediği ev temizliği işçiliğine dönmek zorunda kalmanın acısını anlatıyor.

Tepki ver ki insan olduğumuzu unutmayalım. Çünkü unutarak unuttuğumuz yerden tekrar vuruluyor ya da başkasının aynı mağduriyete maruz kalmasına zemin hazırlıyoruz.

Kocaeli’den bir kadın, eşitsizliğin yansımalarına dair gözlemlerini kaleme aldı.

İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesinde hemşire Özge Dülüstan Şahin kreş talebini dile getiriyor: Çalışmasak geçim sıkıntısı, çalışsak çocuğa kim bakacak?

‘Öğretmen oldum işe yaramadı. Yetmedi farklı bölümler okudum. Son noktada ben dört diplomalı, diğer diploması da yolda olan işsiz bir üniversiteliyim.’

Turizm işçisi Gülvahit: ‘Özellikle turizm sektöründe çalıştığımız için üzerimize damgalar yapıştırılıyor. İyi de size ne? Bu benim hayatım. Neden birilerine muhtaç yaşamak zorunda bırakılıyorum?’

Yarım yıldır evdeyim ve işsizim. İşsizlik maaşını sadece 8 ay aldım. Benim üniversitede okuyan bir kızım var, kızıma verilen burs ve yardımlarla geçinmeye çalışıyorum.

Pandemi başlayınca da ücretsiz izin beklerken işten çıkarıldım. Tüm lokanta ve oteller kapalıydı ve hiçbiri eleman almıyordu. İşsizlik sigortasından yararlanamadığım gibi bize hiçbir destek verilmedi.

Hiçbir maddî destek görmedik, 17 günün sonunda çıkmış bizden helallik istiyor. Ben ev emekçisi bir kadın olarak hakkımı helal etmiyorum.

Van’ın ilk kadın dengbêji olarak bilinen Gazin’in de dediği gibi ‘Kadınlar söylemiş erkeklere mahal olmuş’ olsa da Gazin, bu durumu tersine çevirmek için çabalayan ve söyleyişiyle var olan bir kadındı