11 yıldır Dikili’de turizm sektöründe çalışmaktayım. Genellikle yaz sezonunda çalışıp kışın işten çıkarılıyoruz. İlk başladığımda günlük yevmiye usulü ücret aldığım için sigorta yapılmadı. Sektörde bu şekilde çalışma yaygındı ve çoğunluk bu şekilde çalışmayı kabul ettiği için ben de mecburen kabul ettim. Tecrübe kazandıktan sonra sigortalı bir işe geçiş yaptım. Çalıştığım yerler genelde pastane, kafe ya da lokanta tarzı yerlerdi. Asgari ücret alıyordum ve sigortam yatırılıyordu. Ama bu sefer de uzun çalışma saatlerine katlanmak zorunda kalmıştım. Öyle ki haftalık iznimde bile çalışmak zorunda kalıyordum, ama fazla mesai ödenmiyordu. İtiraz edersem işimden olacaktım. Aylarca izinsiz ve kötü çalışma koşullarında çalışmak zorunda kaldım. Daha sonra primlerimin düzenli yatırılmadığını ve durmadan giriş-çıkışı yapıldığını öğrendim. Pandemi başlayınca da ücretsiz izin beklerken işten çıkarıldım. Tüm lokanta ve oteller kapalıydı ve hiçbiri eleman almıyordu. İşsizlik sigortasından yararlanamadığım gibi bize resmi olarak hiçbir destek verilmedi. Hükümetin medya organlarında çıkıp pandemi nedeniyle çalışanlara destekler verdiği yönündeki açıklamaları hiç inandırıcı değil. Destek alanların çok küçük miktarlarda destek aldıklarını, hiçbir ihtiyacını karşılamadığından yakındıklarını duyuyordum. Sektörün zaten sezonluk oluşu bir sürü sorunu da beraberinde getiriyor. Pandemi de işin tuzu biberi oldu.

Görsel: Freepik