Bir iç giyim fabrikasının gerçek yüzü: Kadın işçiler hastalıktan tükenene kadar çalışıyor
Çalıştığımız bölümler sağlıklı ortamlar değil. Tuvalete bile dakika ve sıra ile gidiyoruz.

Merhaba arkadaşlar bir iç giyim tekstil fabrikasında çalışma koşullarımızı, hayatımızdaki zorlukları sizlerle paylaşmak istedim. İlk bakıldığında 8 saat çalışıyoruz. Servisimiz var, yemek var. Asgari ücret ile çalışıyoruz. Ama günlük vaktimizin çoğunu iş yerinde geçiriyoruz. Çalıştığımız bölümler sağlıklı ortamlar değil. Tuvalete bile dakika ve sıra ile gidiyoruz. İş yerimizde üç bölüm var. Bu bölümlerin ikisinde kadınlar çoğunlukta. Çalışan kadınların çoğu ileri yaşta olduğu için idrar tutmada güçlük çekiyor. Regl dönemlerimizde sık sık tuvalete gitmemiz gerekiyor. Ama sırayla ve dakika ile tuvalette gitmek bizim için çok ciddi bir sorun. Bunu kendi aramızda konuşsak da tepkimizi topluca gösteremiyoruz. Çünkü işten atılma korkumuz var.

Yine bizim için en büyük sorunlardan biri çalıştığımız bölümlerden birinde cam ve havalandırma olması. Bu bölümde çalışanlar olarak solunum sorunları yaşıyoruz. Bu bölümde astım hastası olan arkadaşlarımız çok fazla. Çoğunluk uzun yıllardır burada çalışıyor.

GÖZÜNE GÖZ DAMLASI DAMLATTIĞI İÇİN UYARI ALDI

En büyük sorunlardan biri mobbing. Bir kadın arkadaşlarımız bir ay önce “görmüyorum” diyerek göz doktoruna gitti. Ne olduysa ondan sonra oldu. Zaten bir türlü düzelmedi gözleri, o günden sonra daha da kötü oldu. Günden güne gözleri sürekli akıyordu. Gözlerini bir siliyor bir çalışıyordu.  Bu arada yine doktora gidip gelmesine rağmen bir fayda bulamadı. Doktora sık gidip gelmesi göze çarpmaya başladı. Gözlerinin sürekli yaşarıyor olmasından dolayı her yaşardığında damla damlatması gerekiyordu. Çalışma saatinde damla damlattığı için uyarı aldı. Hastane işlerinin tamamlayıp sağlığına kavuşması için yıllık izninden kullanmak istedi. Kabul edilmedi. Çalışan eksikliğinden dolayı yıllık iznini kullandırmadılar. Çok zor çalışıyor ama mecbur çalışıyor işten atılma korkusuyla. Çünkü eşinden ayrı, kızı ile birlikte yaşamaya çalışıyor.

‘ÇOCUĞUMUZUN YİYEMEDİĞİ KÖFTE BOĞAZIMIZDAN GEÇMİYOR’

Çoğumuz çocuklarımıza köfte alamıyorken iş yerinde köfte çıktığında kursağımızda kalıyor. Çocuğumuzun boğazından geçmeyen o köfte bizlerin de boğazından geçmiyor. Kimi arkadaşlarımız iş yerinde çıkan köfteyi, meyveyi ve tatlıyı alamadığı çocuğuna götürüyor. Korkularımız bizim birlikte ses çıkarmamıza engel oluyor.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül

İlgili haberler
GÜNÜN İSYANI Tekstil işçisi bir okurumuzdan

"Kirli tuvaletlerden, kirli soyunma odalarından bıktık"

Meris Tekstil işçisi kadınlar haklarını istiyor

Meris Tekstil işçileri, çalışma koşullarının düzeltilmesi için sendikaya üye oldu, patron 8 işçiyi i...

Ayrımcılık ve mobbing ortadan kaldırılmalı

KHK ile ihraç edilen ve toplusözleşme görüşmelerine alınmayan KESK Eş Genel Başkanı Aysun Gezen il...