Gıda sektöründe çalışan işçi kadınlarla sektörün zorluklarını ve giderek ağırlaşan yaşam koşullarını konuşmak için buluşuyoruz. İşçi kadınlar bir yemek firmasında taşeron olarak çalışıyorlar ve aynı bölümdeler. Çalıştıkları yerin zorluklarından ve karşılaştıkları mobbingten bahseden kadınlar birbirlerinin dostu, yoldaşı olmuşlar.

Mutfakta hafta sonları yalnız çalışmak istemediklerini, sağlıkları ve can güvenliği açısından tehlikede olduklarını düşünen kadınlar “Yemekhanelere yemek saati dışında hiç kimse uğramıyor. Herhangi bir iş kazası ya da kalp krizi gibi bir durumda yanımızda müdahale edecek kimse olmuyor” diyor. 

“Hafta sonları iş yeri ‘Maliyet kurtarmıyor’ diye tek kişi çalıştırıyor. Fakat iş yükümüzde bir azalma olmuyor, bu durum sağlık ve iş güvenliği açısından bizleri zorluyor” diyen işçi kadın itiraz ettikleri taktirde çıkışlarını vermek ya da başka bir projeye göndererek sürgün ile korkutulduklarını dile getiriyor.

“Artık yemek şirketleri kurumsal firma oldu, bu şirketler fabrikalara kiralık işçi veriyor ve bu işçilere köle muamelesi yapılıyor. Bu işçilere ne fabrika sahibi ne de firma sahip çıkıyor. Ağır şartlar altında verilen işi saatin dolana kadar bitirmek zorundasın. O iş bitmezse neden bitmediğine dair baskı altına alınıyoruz” diye ekliyor biri.   

İş yerinde her gün türlü baskılar ve mobbingle karşılaşan kadınlar kimseye güvenemediklerini hatta iş yerinde birbirleri dışında kimse ile sohbet etmediklerini söylüyorlar: “Kendi aramızda bile konuşamıyoruz biri bir şey söyler, gelip kızarlar diye.” 

Taleplerini, isteklerini konuşuyoruz kadınlarla. “Taşerona son verilmesini ve bizleri kiralık ve satılık işçi yapan bu düzenin değiştiği, haklarımızı aldığımız 1 Mayıslarda kutlamalar yapmak istiyoruz” diyen kadın işçi son olarak kendisine bir 1 Mayıs sloganı bulduğunu ve bunu yazıp eylem günü taşıdığını söylüyor: “Lezzetin emeği sömürge altında, aşçılar isyanda.”

Fotoğraf: DHA