FİLİPİNLER: ÜCRET EŞİTSİZLİĞİ PANDEMİDE ARTTI 

İngiliz Çok Uluslu Profesyonel Hizmet Ağı Tohmatsu Limited (DTTL)'nın yaptığı bir ankete göre koronavirüs'ün Filipinli kadın işçiler üzerindeki psikolojik ve fiziksel zararı gün geçtikçe artıyor. Yüzde 60'ı bekar olan 108 filipinli kadının katıldığı anket, ev işlerinde kadınların oynadığı rolün daha yüksek olduğu belirtiliyor. Ankete katılan kadınların yüzde 5.6'sı pandemiden önce çocuk bakımının yüzde 75'ine, yüzde 6.5'i ise bu bakımın tamamı kendilerine ait olduğunu söylüyor. Salgının getirdiği ekstra yük kadınların kendileri ve çocukları için zamanları olmadığını hissetmelerine yol açıyor.

Anketin ortaya koyduğu bir diğer sonuç şöyle; kadınların yüzde 56.48'i 8 saatten fazla çalışmaya zorlanarak, yaşamlarını dengeleyemiyor. Kadınlar bu süreçte işi bırakmamak için işverenlerin daha fazla esnek çalışmanın yollarını aramalarını değil, ücretlerine zam yapmaları gerektiğini söylüyorlar. Ayrıca anket sonuçları gösteriyor ki, kadın ve erkek işçiler arasındaki ücret eşitsizliği pandemi de daha da artmış durumda.

ÜRDÜN: TARIM İŞÇİSİ KADINLAR ÜCRETLERİN İYİLEŞTİRİLMESİNİ İSTİYOR

Ürdün'de tarım işçisi kadınların çalışma koşulları ve aldıkları ücretler içler acısı. Ürdünlü aktivistler ise kadınların ücretlerinin iyileştirilmesi ve insanca çalışma koşulları için 'adil muamele' çağrısı yapıyor. Aktivistler tarım işçisi kadınların 'en çok ihlal edilenler' olduğunu belirtiyor.

Ürdünlü tarım işçisi kadınlar herhangi bir sigortadan, özellikle sosyal ve sağlık sigortasından yararlanmıyorlar. STK'lar tarafından hazırlanan raporlarda kadınların özellikle düşük ücret ihlaline maruz kalındığı belirtiliyor. İşçilerin tarımsal malzeme ve ailelerin taşınması için tasarlanan araçlarla taşındığını, buna ek olarak kıyafet, ayakkabı, maske, eldiven ve iş sağlığı koşullarının neredeyse yok olduğuna dikkat çekiliyor. Çiftçi Kadınlar için Özel Birlik Başkanı Zeinab Momani, "Ürdün'deki kadın çiftçiler sektördeki fırsatların eksikliğinden, ekonomik özgürlük ve cinsiyet eşitsizliği gibi engellerden kaynaklanan bir dizi sosyal, ekonomik, kurumsal ve yasal kısıtlamaya maruz bırakılıyor' diyor. Momani, "Tarımda çalışan kadınlar üretimde önemli bir rol oynasa da, aldıkları ücretler erkeklerin aynı görev için aldıkları ücretin neredeyse dörtte biri kadar."

Kadınlar çalışmalarına rağmen kredi başvuruları ya da mali konuların yönetimi gibi konularda nadiren istişahare edilenler pozisyonundalar. Momani, kadın çiftçilerin arazi mülkiyetleri olmaması nedeniyle kredilere erişimlerinin sınırlı olduğunu, bunun yanı sıra çiftlik sahipleriyle sözleşmeleri olmadığı için her zaman onların altında ve hatta bazen fazla mesaiye zorlandıklarını' söyledi.

ETİYOPYA: BİZE SABIRLI OLMAMIZ GEREKTİĞİ SÖYLENDİ

Etiyopya'nın Hawassa sanayi parkında tekstil işçisi kadınlar dünyanın en düşük ücretli hazır giyim işçileri arasında yer alıyor. Kadınların çoğu ayda 30 doların altında para kazanıyor.

Son yıllarda, başta tarım ülkesi olmak üzere yoksulları, vergi indirimleri, ucuz krediler ve işgücü maliyetleriyle yatırımcıları cezbeden bir üretim santraline dönüştürme planlarının bir parçası olan Etiyopya'da bir düzineden fazla sanayi parkı inşa edildi.

Başkent Addis Ababa'nın 275 km (170 mil) güneyinde yer alan Hawassa sanayi parkı 2016 yılında açıldı ve salgından önce yaklaşık 28.000 işçi çalıştırılıyordu. Parktaki çoğu fabrika şimdi yine pandemi öncesi kapasiteyle çalışıyor.

Thomson Reuters Vakfı'na konuşan birkaç işçi, çalışanı az olan fabrikalarda maaş kesintilerinin ve zorunlu mesailerin arttığını söyledi. Hatta işçilerden bazıları Coronavirüs nedeniyle işe dönmekten ve virüse yakalanmaktan korkuyor. 20 yaşında terzi olan Tigist, bazı meslektaşlarının salgının ilk aylarından sonra Hawassa'ya geri dönmediklerini, bunun nedeninin ise küresel hazır giyim endüstrisinin iptal edilen siparişlerle boğuşması olduğunu söylüyor. Son aylarda patronların kaybedilen işleri kurtarmak için işçileri mesaiye bıraktıklarını ifade eden Tigist, "boşlukları doldurmak için daha fazla çalışmak zorundaydık. Virüse yakalanmaktan da korkuyoruz, ancak başka seçeneğimiz olmadığı için devam ediyoruz. Güneyde köyde yaşayan aileme "yük" olmamak için çalışmak zorundayım" diyor. Hawassa'ya geri döndüğünden beri haftada 6 saat daha fazla çalıştığını, bunun için de ara sıra cep telefonları için 0.13 dolarlık kontör kartları verildiğini söylüyor. Tigist, The Children's Place ve Levi Strauss & Co. gibi büyük markaları tedarik eden KGG Garments PLC ve Indochine Apparel PLC gibi üreticiler için çalıştıklarını belirtiyor.

Hawassa'da Kadınların temiz suya erişimi yok ve parkın yanında küçük odalı gecekondu mahallelerinde yaşıyorlar. Tigist, normal ücretinin üçte ikisi olan ayda 450 birr (11.65 $) aldığını ve geçimini sağlamak için mücadele ettiğini, fabrikası yeniden açılana kadar da köyüne döndüğünü söylüyor. Kimliğini korumak için adı değiştirilen başka bir kadın işçi Birtukan bebeğini emzirirken, "Bize sabırlı olmamız gerektiği söylendi" diyor.

28 Nisan - 1 Temmuz tarihleri arasında 3.896 kadın hazır giyim işçisinin katıldığı bir telefon anketine göre Ocak 2020'de Hawassa'da çalışan yüzlerce işçi salgın sırasında işten çıkarıldı veya işten çıkarıldı.

Fotoğraf: Freepik