Yeni eğitim öğretim yılı dün itibariyle başladı. Okulların açılmasına çok sevindim çünkü pandemi sürecinde hem çocuklar hem de bizler çok sıkıntı yaşadık. Evden çalışan bir anne olarak hem iş hem çocukların bakımı, ev işi ve online eğitim derken çok yoruldum. Online eğitimde yaşanan aksaklıklar bizlere öğretmenle yüz yüze eğitimin önemini göstermiş oldu.

Çocuğum iyi bir okulda eğitim alsın diye Pendik Merkez İlköğretim okuluna yazdırdım. Ama her yıl istenen paralar yüzünden “Pendik’in en fakir okulu biz miyiz?” diye düşünmeye başladım. Bu yıl ilkokul birinci sınıflardan 500 lira kayıt parası istenmiş. Devlet sadece bir temizlik görevlisinin parasını ödüyor. Her dönem hizmetli parası, temizlik parası daha bir sürü gider sayıyorlar. Her yıl velilerle IBAN numarası paylaşıyorlar, bağış topluyorlar ama pek de bir şey değişmiyor. Velilerle IBAN paylaşmak yerine neden Milli Eğitim Bakanlığı okullara daha fazla bütçe ayırmıyor?

Okul açıldığı için duyduğumuz sevinç yerini ilk gün okul kapısında yaşadığımız izdihamla tedirginliğe bıraktı. Bütün veliler ya kapının önünde, ya da okulun içinde bekliyordu. Veliler “Çocuğumuz çıkar, bizi göremez diye” panik halinde olduğu için “Okulun içine girmek yasak” anonsları pek bir işe yaramadı. Maske takıyorduk ama mesafe diye bir şey yoktu herkes iç içeydi. Geçen yıl sınıflardaki öğrenci sayısı azaltılmıştı. Sabahçı öğlenci olduğunda en azından bütün öğrenciler aynı anda okulda olmuyor giriş ve çıkışlarda o kadar izdiham yaşanmıyordu. Bu yıl sınıfların mevcudu da arttı şu an 40 kişi bir sınıfta eğitim alacak. Çocuklar maske takıyor hepsinde kolonya dezenfektan var ama ne kadar koruyabilirler ki kendilerini. Hem hijyen açısından zor hem de eğitim açısından. Geçen yıl sadece 2 gün okula gidildiğinde bile tuvaletlerin çok kötü olduğunu söylemişti çocuğum. Bu yıl hijyeni nasıl sağlayacaklar?

Bir sürü kayıpları var bu çocukların. Online eğitim de çok sıkıntı yaşadık. İnternete bağlanmak zaten başlı başına bir sorundu. Çocukların ekran başında uykuları geldiği için konsantre olamadılar. Ekrana bakmaktan sıkıldıkları için dersleri çok yarım yamalak takip ettiler. Benim çocuğumda dahil bütün çocuklar yazın ders çalışmak istemedi, kitap okumak istemedi. Yeni eğitim döneminde o açığı kapamaları gerekiyor. Ama nasıl olacak? Öğretmen, 40 öğrencinin açığını aynı anda nasıl kapatacak? Her öğrenciyle neredeyse tek tek ilgilenmesi gerekiyor ama o da pek mümkün gibi görünmüyor.

Tam gün uygulamasının Milli Eğitim Bakanlığının kararı olduğunu söylediler. “Pandemide bu kararı almak çocuklara bunu yaşatmak şart mıydı?” diye soruyor insan.