Manisa Organize Sanayi Bölgesi’nde faaliyet yürüten cam fabrikası YorGlass’ta 1 yılını doldurmayan işçiler “gerekçe” bildirilmeden işten atıldı. Mart ayından itibaren işten atmaların yaşandığı fabrikada en son 7 işçi atıldı. İşten atılan bir kadın işçi “Kadın olarak çalışmak daha da zor ama mücadeleyi bırakmam” dedi.

7 Nisan’da YorGlass’a başladığını dile getiren kadın işçi, “Herhangi bir sıkıntı yoktu. ‘Sen kadınsın yapamazsın’ algısının fazla olduğu işleri yaptım. Yeri geldi 17 kilo cam kaldırdığımı bilirim. Ama fabrika biraz farklıydı. Ben çeşitli fabrikalarda 20 küsur yıl çalışan bir işçiyim. Ama buradaki amirlerin tavrına bir türlü alışamadım” dedi.

Gece vardiyasında çalıştıktan sonra muhasebeye çağrıldığını anlatan işçi, “Bana ‘Fabrika sizinle çalışmak istemiyor’ dedi muhasebeci. Nedenini sorduğumda ‘Nedeni yok, iş akdinizi feshediyoruz’ dedi. Sonra baktım, keyfi neden. Yani İş Kanunu’nda 17. maddeye tekabül ediyormuş. ‘Herhangi bir neden belirtmeksizin’ iş akdimi sonlandırmışlar. Bir de bana ‘Üzülmeyin, tek siz değilsiniz. Çıkışların devamı gelecek’ dedi. 6 kişi de benimle çıkarıldı” diye konuştu.

‘DAHA ÖNCE DE SENDİKALAŞTIĞIM İÇİN ÇIKARILDIM’

1 yılı dolduramadığı için tazminat da alamayan işçi yalnızca 14 günlük ihbar tazminatı aldığını ifade etti. Bazı işçilere ise bölüm değişikliği dayatıldığını belirten işçi, “Çamaşır makinesi cam kapağı (ÇMK) diye bölüm açıldı, orayı da yeni yeni oturtmaya çalışıyorlar. Oraya alım yapıyorlar. Aslında ÇMK’de çalışmak çok zor, gelen fazla kalamıyor. Sıcak ve tozlu bir ortam, koşulları ağır. Ama geçmek zorunda kalanlar var” dedi.

Çimse-İş’in yetkili olduğu YorGlass’ta sendikacıların işten atmalar karşısında sessiz kaldığını belirten işçi, YorGlass fabrikasından önce de Türk Metal’e üye olduğu için Commital fabrikasından atılan işçilerden. Commital’de 11 ay çalıştığını ifade eden işçi, “Anayasal hakkımı kullandığım için işten çıkarıldım. Orada da düşük ücret vardı ve geçinemiyorduk. Ağır, tehlikeli bir iş yapıyorduk ve çok yüksek sesle yani 88 desibelde çalışma ortamımız vardı. Ücret asgari ücretten 200 TL fazlaydı. 2 ayını doldurmayana bayram harçlığı vermediler. Sonunda da anayasal hakkımızı kullandığımız için bizi çıkardılar” diye konuştu.

‘BU MÜCADELEYİ BIRAKAMAM’

1 buçuk yılda 2 fabrikadan da işten çıkarılan işçi, “Bu baskılar bizi yıldırmaz. Kadın olmak zaten zor, fabrikalarda ağır sanayide çalışmak daha da zor. Ama iki tane oğlum var, bu mücadeleyi onlar için bırakamam” dedi.

Öte yandan geçim sıkıntısı yaşadığını da anlatan işçi, “Kredi borcu ödüyorum bir yandan. Küçük oğlum orta 2’ye gidiyor. Ona dört parça elbise aldık, 970 TL ödedik. Daha ayakkabı yok, hırka yok, sadece üniforma. Sağ olsun devletimiz de sürekli ‘Ver anne, ver baba’ diyor” diye konuştu.

Ekran görüntüsü YorGlass tanıtım videosundan alınmıştır.