DİSK Kadın Komisyonu, KESK Kadın Meclisi, TMMOB Kadın Çalışma Grubu ve TTB Kadın  Hekimlik ve Kadın Sağlığı Kolunun 1 Mayıs nedeniyle yaptığı açıklamada kadınların çalışma yaşamında yaşadıkları ayrımcılıklara dikkat çekildi. Kadınların salgın sürecinde neredeyse tamamının işsiz kaldığı, çalışanların ise daha düşük ücretlerle ve korunmasız, güvencesiz bir şekilde çalıştırılmaya devam edildiği belirtilen açıklamada DİSK-AR Nisan 2020 İşsizlik ve İstihdam Görünümü Raporu’na göre kentsel kadın işsizliğinin yüzde 32’ye dayandığına dikkat çekildi. Kovid-19 salgınıyla birlikte  geçici, güvencesiz, kayıt dışı alan ve sektörlerde üretim daralması sonucu kadın işsizliğinin artmasının öngörüldüğü belirtilirken, ücretli ve ücretsiz emek alanında yaşanan cinsiyet temelli artan sorunlara yönelik politikaların yeniden oluşturulmasına ilişkin şu taleplere yer verildi;  

● Her şeyden önce, virüsün bulaşmasını engellemek ve salgının yayılma hızını düşürmek amacıyla temel ve zorunlu hizmetler ve üretimler haricindeki tüm üretim durdurulmalıdır. Bunun yanı sıra, temel ve zorunlu hizmetlerde çalışanlar için iş güvenliğinin, sağlık ve hijyenin sağlandığı çalışma koşulları oluşturulmalıdır. İster kamu kurumunda ister özel sektörde çalışan tüm kadınlara iş güvencesi verilmelidir.

● Kadın istihdamın önündeki engellerden olan çocuk bakımı, yaşlı bakımı, ev işleri gibi

hizmetlerin kadının üstünden alacak sosyal politikalar uygulanmalıdır.

● Kadınların salgın döneminde gelirlerini koruyacak önlemler alınmalı, artan bakım emeği için ekonomik destek ve ebeveyn yardımları sağlanmalıdır.

● Çalışma hayatında kadına yönelik her türlü ayrımcılık terk edilmeli, cinsiyetçi iş bölümüne, ücret eşitsizliğine son verilmeli güvenceli, düzenli işler yaratılmalıdır.

● İş yerlerinde şiddet ve cinsel tacizi önleyecek politikalar üretilerek, uygulamaya konulmalıdır.

● Göçmen kadın emeğinin sömürüsü ve istismarına son verilmeli, güvenceli ve kayıtlı istihdam sağlanmalıdır.

● OHAL KHK’leri iptal edilmeli, emekçiler üzerindeki otoriter baskılar son bulmalı, ihraç

edilen emekçiler işlerine iade edilmelidir.

● Kadınlar tarafından gerçekleştirilen ve hayatın devamı için zorunlu olan bakım ve hizmete yönelik eylemlerin yeniden üretimin sağlanmasında ve salgında olduğu gibi bir kriz anında ne kadar vazgeçilmez bir emek türü olduğu görülmektedir. Fakat kapitalist patriyarka koşullarında bu işler en düşük ücretli, en güvencesiz ve en değersiz işler olarak görülmektedir. Kadın emeği üzerindeki her türlü değersizleştirme son bulmalıdır, yeniden üretim emek süreçleri cinsiyet eşitlikçi olarak gerçekleştirilmelidir.

● Kadına yönelik şiddet ve tacizi besleyen söylem ve uygulamalardan vazgeçilmelidir.

● İstanbul Sözleşmesi ve 6284 sayılı yasa etkin bir şekilde uygulanmalıdır.

● İş yerlerinde şiddet ve cinsel tacizi önleyecek politikalar uygulanmalı mekanizmalar devreye

sokulmalıdır.

● Salgın günlerinde artan erkek şiddetine yönelik önlemler arttırılmalıdır.

● ILO 190 sayılı sözleşme onaylanmalıdır.