İngiliz yazar, sendikacı, kadın hakları savunucusu ve Marksist Clementina Maria Black 27 Temmuz 1853’te doğdu, 19 Aralık 1922’de öldü. Çalışan kadınların hakları ve kadınların oy hakkı için kampanya yürüttü.

Black, Brighton’da avukat, kasaba katibi ve adli tabip David Black ve eşi Clara Maria Patten’in sekiz çocuğundan biri olarak doğdu. Kardeşleri arasında matematikçi Arthur Black ve çevirmen Constance Garnett vardı.

1875’te Black’in annesi, iki bacağını da kullanamayan hasta kocasını kaldırırken bir kırıktan öldü. Black, en büyük kızı olarak hasta babaya ve yedi kardeşe bakmak ve öğretmenlik yapmak zorunda kaldı. 1880’lerde o ve kız kardeşleri Londra’daki Fitzroy Meydanı’na taşındılar ve burada toplumsal sorunlar, edebi eserler ve on sekizinci yüzyıl edebiyatı ile ilgilendiler.

Black, Olive Schreiner, Dolly Ratford ve Richard Garnett gibi Marksist ve Fabian sosyalistleriyle tanıştı. Ayrıca Marx ailesinin, özellikle Eleanor Marx’ın arkadaşı oldu. Uzun süre kadın işçilerin sorunları ve yükselen sendikal hareketle ilgilendi. 1886’da Kadın Sendikaları Birliğinin fahri sekreteri oldu ve 1888 sendika kongresine eşit ücret için bir önerge sundu. 1889’da daha sonra Kadın Sanayi Konseyi olacak olan Kadın Sendikaları Derneğinin kurulmasına yardım etti.

1896’da Tüketiciler Birliğinin bir parçası olarak yasal bir asgari ücret için kampanya yapmaya başladı. 1888’den itibaren Bryant & May kibrit şirketindeki sözde “Match girls/kibrit kızları’ grevinin” organizatörlerinden biriydi. Fabian Topluluğunda da aktifti. 1895’te, orta sınıf kadınları daha yoksul kadınların çalışma koşulları hakkında araştırma yapmaya ve rapor vermeye teşvik eden Women’s Industrial Council’in dergisi Women’s Industrial News’in editörü oldu ve 1914’e kadar yaklaşık 120 meslek üzerine araştırma yaptı.

1900’lerin başında kadınların oy hakkı için filizlenen kampanyada da aktifti ve 257 bin imza ile bir dilekçe hazırlayan Kadın Bildirgesi Komitesinin onursal sekreteri oldu. Ulusal Kadın Oy Hakkı Dernekleri Birliğine (NUWSS) ve Londra Kadın Oy Hakkı Derneğine katıldı. 1912’den 1913’e kadar NUWSS’nin yayın organı The Common Cause’un editör yardımcısıydı ve militan oy hakkı savunucularının aksine, değişimi etkilemek için doğrudan eylemlerden ziyade yazılarını kullandı.

Black’in yedi romanından ilkini A Sussex Idyl (sic!), 1877’de yayımladı. An Agitator/Ajitatöre (1894), sosyalist bir grev lideri hakkındaydı. Eleanor Marx tarafından “İngiliz işçi hareketinin gerçekçi bir temsili” olarak nitelendirildi. Diğer romanları apolitikti, sonuncusu The Linleys of Bath (1911) en başarılıları arasındaydı.

Black’in iki siyasi eseri, Terli Sanayi ve Asgari Ücret (1907) ve Giysilerimizin Yapımcıları: Ticaret Kurulları İçin Bir Dava (Adele Meyer ile birlikte, 1909) “güçlü propaganda eserleri” olarak tanımlandı.

Clementina Black evlenmedi. Black’in erkek kardeşi Arthur, karısını ve oğlunu öldürüp ardından intihar ettikten sonra yeğeni Gertrude Speedwell’i yanına aldı. 1922’de Barnes, Surrey’deki evinde öldü ve Londra, East Sheen Mezarlığına gömüldü.

Fotoğraf: Wikipedia