Ben bir öğretmenim. 39’uncu yılımı çalışıyorum. 71 bin lira maaş alıyorum. Zorla başöğretmen oldum (Aynı işi yapan insanların kademelere ayrılması, farklı maaşlar alması uygulamasına itirazım var). Yani o da olmasa 60 bin lira alacaktım. İktidarın önerdiği zam teklifi ile ilgili olarak görüşlerimi, öfkemi, hayal kırıklığımı, beklentilerimi yazayım istedim.

Televizyonda spiker, “Devlet teklifini revize etti” dedi yani yeni zam teklifi ile gelmiş. Bence bu teklif iktidarın emekçilere bir meydan okumasıdır. İktidar diyor ki “Ben vermiyorum. Bu size çok bile! İşinize gelirse gidin gelin, sesinizi çıkarmayın, zaten onu da yapacaksınız. Siz bir araya gelemezsiniz. Tıpış tıpış ya imzalarsınız ya da biz size ne layık gördüysek o olacaksınız.” Ama aslında iktidarın sırtından terler akıyor. Bizim gücümüzden korkuyorlar! Emekçilerin öfkesinden korkuyorlar, korkacaklar.

‘Maaşımın çoğu zorunlu harcamalara gidiyor elimde bir şey kalmıyor’

Bu koşullarda öfkelenmemek mümkün mü? Maaşımın 16 bin lirası kiraya gidiyor. Elektrik, su, internet, apartman aidatı 6-7 bin lira civarında. 30 yıl önce aldığım buzdolabı tekleyince yenisini aldım. Onun taksidi 7 bin lira. Biz kalabalık bir aileyiz, gelen giden olacak diye artık korkar oldum. Kredi kart ekstresini dönüp dönüp inceliyorum yanlışlık vardır belki diye. Yirmi binden aşağı gelmiyor. Pazara gidemiyorum, çünkü elimde para kalmıyor. Anlayacağınız teklif ettiği zam bu koşullarda hiçbir derdimize merhem olmayacak.

‘Emekli olamaz hale geldik’

Bir öğretmen, eğitim emekçisi olarak emekli de olamıyorum. Kanser tedavisi gördüm. Sürecim devam da ediyor ama çalışmak zorundayım. Emeklilerin hali daha beter. Artık emekliler parkta oturmuyor, sokakları, meydanları dolduruyor çünkü açlar, geçinemiyorlar. Kirada olanlar daha perişan. İşveren verdiği zamla “Et, süt, bal, meyve yeme kışın doğal gazı yakma, tatile gitme” diyor. Mutfak, çarşı, pazar yanıyor. “Devlet bizimle eğleniiir” ama biz de mutlaka birleşip “ağayla” pardon bize bu zammı teklif edenlerle eğleneceğiz!

Fotoğraf: Ekmek ve Gül