Pandemi süreciyle birlikte kapanan iş yerleri, artan işten çıkarmalar, iğneden ipliğe gelen zamlarla birlikte insanların geçimi giderek zorlaştı. Kimi çevrelerde ekonominin iyiye gideceğine, büyüyeceğine yönelik pembe tablolar çizilse de evine akşam bir tane ekmek götürebilmenin derdine düşen insanlar hiç de umutlu değil. Paylarına düşen “acı reçete”ye ise öfkeliler. Ankara’nın işçi ve emekçilerinin yaşadığı Sincan’da pandemi süreciyle işten çıkarılanlar ya da iş yerleri kapananlar bulabilirlerse gündelik işlerle yaşamını sürdürmeye çalışıyor. Çalışmaya devam edebilme şansına sahip olanlar ise önümüzdeki ay belirlenecek olan asgari ücreti bekliyor.

‘GÜNLÜK İŞLERDE ÜCRETLER DÜŞTÜ’

Bir çocuk annesi olan Fatma, işsiz. Eşi inşaat işçisi olan Fatma, asgari ücret deyince “Ne asgari ücreti? Artık onu bile vermiyorlar. İş arıyorum, işsizim. Arada gündelik iş çıkarsa gidiyordum. Geçen hafta bir çorbacıda günlükçü usulü bulaşık yıkama işi vardı, gittim. Akşam 17.00’dan gece 01.00’a kadar çalıştım. Patron çıkardı elli lira verdi. Önceden ücreti sormadım, çünkü günlük işler yüz elli lira ile iki yüz lira arasında. İtiraz ettim tabii ama bu sefer de çıkarmış 70 lira veriyor. Sigorta yok, bir ay her gün çalışsan aylığı bin beş yüze geliyor. ‘Halka acı reçete uygulayacağız’ derlerse, patron da bize günlük elli lira verir.” diyor.

‘KEMER SIKMAKTAN BEL KALMADI’

Fatma, Erdoğan’ın “acı reçete” açıklamasını asgari ücretin insanca bir seviyeye çıkarılması talebinin önünü kesmek için yaptığını düşünüyor: “Acı reçete kemer sıkma deyip şimdiden yol yapıyorlar. Yılbaşında asgari ücret açıklanacak. Yani şimdiden diyorlar ki, ‘Çok heveslenmeyin size artış yapmayacağız’. Eşim de gündelik inşaat işlerine gidiyor. Biz gün bulup, gün yiyoruz. Çarşı ne? Pazar ne? Hepsini unuttuk. İnsanlar artık uyanmalı. Biz ses çıkarmadıkça bu böyle devam eder. Kemeri sıkmaktan, bizde bel kalmadı, sıfır beden olduk.”

İŞÇİ SERVİSİNDE ACI REÇETE TARTIŞMASI

Yıllardır işe işçi servisiyle gidip gelen Emine, serviste yaşanan acı reçete tartışmasını şöyle anlattı: “Yıllardır tanıyorum, çoğu AKP’ye oy veren işçi kadınlar. Geçen gün, hepsi geçinememekten yakınıyor, acı reçeteden konuşuyordu, ‘Siz oy verdiniz’ dedim. Hepsi, ‘Oy vermedim’ dedi. Gülerek dedim ki, ‘Tabii bugün halka acı reçete veren bir partiye ben de geçmişte oy vermiş olsam, şimdi utanırdım bunu söylemeye. Sizi anlıyorum.’ AKP’ye toz kondurmayanlar bile artık çok sert eleştiriyor. Artık onlara patronlar oy versin, işçilerden oy yok.”

‘SARAYIN HURMA AĞACINA ISITICI DÖŞEYENLER, BİZİ DÜŞÜNMEZ’

Emine, Cumhurbaşkanlığı sarayı bahçesine dikilen hurma ağaçlarının üşümemesi için toprağın altına elektrik döşendiğine ilişkin bir haberi hatırlatıyor; “Kış günü halk nasıl ısınıyor diye düşünen var mı? Bizi bizden başka kimse düşünmez. Halka acı reçete diyenler asgari ücretle geçinmiyor tabii. Onlara bal kaymak, bize acı reçete. Ekonomik krizin sorumluları biz değiliz. Her şeyi sattılar. Ne fabrika kaldı, ne arazi, ne orman” diyor.

Sendikalı, sendikasız tüm işçilerin asgari ücret belirlenmeden tepki göstermesi gerektiğine dikkat çekiyor Emine, “Asgari ücret belirlendikten sonra tepki göstermek sonuç vermez. Asgari ücret ne kadar artmışsa üç aşağı beş yukarı memura, emekliye verilecek artış da ona göre olacak. Sessiz kalırsak, yılbaşı gecesi acı reçeteyi yani asgari ücreti ‘müjde’ diye açıklarlar. Ekonomik krizin sorumlusu biz değiliz. Asgari ücretle geçinen, çocuk okutan aileler var. Bir babanın eve ekmek götürememesi, çocuğuna defter alamaması, okul yerine sanayiye göndermesi, ne demek? Onlar, bunu bilmez.”

Fotoğraf: Dilek Omaklılar