Etlik Şehir Hastanesi’nde taşeron firmaya (İSS) bağlı olarak çalışan kadınlarla hem geçim derdini hem de asgari ücretin yaşamlarını sürdürmeye ne kadar yetebildiği hakkında konuştuk. Hepsinin hayatını zorlayan farklı koşullar var ancak dertleri ortak, geçinemiyorlar.

BIRAKIN ÇOCUKLARIN İSTEKLERİNİ EVİ ISITAMAZ OLDUK

Oda destek personeli Hatice’nin iki çocuğu var. Biri liseye, biri ilkokula gidiyor. Kocası da kendisi de asgari ücret alan Hatice, “Bu ay yeni asgari ücret elimize geçti, geçmesiyle bitmesi de bir oldu” diyerek başlıyor sohbete. Geçinmenin iyice zorlaştığını şu sözlerle anlatıyor: “12 bin lira ev kirası veriyoruz. Devlet büyükleri de bize 2 asgari ücretle geçinin diyorlar, böyle bir şey mümkün mü? Eskiden çocukların istediklerini alamıyoruz, hevesleri kırılıyor diye üzülüyorduk. Bugün geldiğimiz durumda çocukların isteklerini geçtik, Ankara’nın soğuğunda evi ısıtamıyoruz. Gelecek doğalgaz faturasının korkusundan petekleri yakamıyoruz, üstümüzde kat kat battaniyelerle oturuyoruz, çocuklar iki güne bir hasta.”

Ekonomik zorlukların yeni gelir arayışlarına sürüklediğini söylüyor Hatice. Arkadaşlarıyla kendi aralarında bir şeyler yapıp sattıklarını söyleyerek çabalarını şöyle ifade ediyor: “Hamur açmayı iyi bilen bir arkadaşımız var. O mantı hamuru açıyor, bizlere getiriyor. Biz de iş çıkışlarında kalan vaktimizde evde mantı sıkıyoruz. Hastanede hemşirelere, doktorlara satıyoruz. Tabi bu işleri de el altından yapıyoruz. Şefler duysa anında işten atılırız. Şöyle bir dönemde işsiz kalmak en büyük korkumuz. Ben işimi kaybedersem kocamın maaşı ancak kiraya ve faturalara yeter.”

‘BENİM EVLENMEM ANNEM BABAMI AÇLIĞA TERK ETMEM DEMEK’

Temizlik personeli Nisa, kendi yaşadığı durumun Hatice’den çok da farklı olmadığını söylüyor. Çocukları yok, ailesiyle birlikte yaşıyor Nisa. Ancak eve bir babasının maaşı, bir de kendi maaşı giriyor. Nisa bu maaşla evlenmenin çok zor olduğunu, evi geçindirmenin zorluğunu şu sözlerle ifade ediyor: "Babamın aldığı emekli maaşı, sadece kiramızı ödemeye yetiyor. Ben de olmasam açlıktan ölürler. İnsanlar bana neden evlenmiyorsun diye soruyorlar, nasıl evleneyim? Benim evlenmem demek, annemi ve babamı açlığa terk etmem demek. Hadi oldu, onları düşünmedim evlenmeye karar verdim diyelim. Bu ekonomide bir ev kurmak mümkün mü? Ben bir ay boyunca hiç bir şey yemesem, içmesem yine de maaşım bir buzdolabı almaya yetmiyor. 27 yaşındayım, gençliğimi yaşayamadım. Ailemi düşünmekten, geçim derdinden kendi heveslerimize vakit kalmıyor.”

‘İZİN GÜNÜ EVLERE TEMİZLİĞE GİDEN ARKADAŞLARIMIZ VAR’

Nisa asgari ücreti bu kadar düşük beklemediklerini belirterek birçok arkadaşının ek iş yapmak zorunda kaldığını şöyle anlatıyor: “Bu hükümetin çok yüksek bir rakam vereceğini düşünmüyorduk zaten. Ancak bu kadar kötüsünü de beklemiyorduk. Bizler hastanede ağır şartlar altında çalışıyoruz, haftada bir gün iznimiz var. Bazı arkadaşlarımız geçinebilmek için bir günlük izinde de evlere temizliğe gidiyor. Bu koşullarda normal bir insan gibi yaşamak mümkün değil.”

Fotoğraf: Ekmek ve Gül