Son 5 yılda yaklaşık 30 fabrikanın faaliyete geçtiği, 40 fabrikanın da 2023 yılına kadar faaliyete geçmesi beklenen Diyarbakır’da tekstil işçisi kadınlar anlatıyor…

Tekstil ve hazır giyim atölyelerinde cinsel taciz, cinsel istismar, fiziksel ve psikolojik şiddet gibi durumların kadın işçilerin karşılaştığı sorunlardan bazıları.

Şırnak’ta atama bekleyen öğretmen tekstil işçisi oldu. Devlet teşvikiyle açılan atölyede asgari ücret bile verilmiyor.

Geçinemeyen Tekstil işçisi Sultan zorunlu giderleri çıkınca kendine kalan ücrete ‘zıkkımın kökü’ benzetmesi yapıyor. İşçi Ayten, Gülsüm ve Sultan ‘asgari ücret en az 4 bin lira olmalı’ diyor.

Asgari ücretlinin kapısının önünden bile geçemediği, İspanyol tekstil mağazalarının yıldızı Zara, Asya ve Türkiye’de özellikle kadınların ucuz emeğiyle var oluyor.

Tekstil işçisi Ruşen, zorluklarla boşandı şiddet gördüğü kocasından. Evdeki şiddetten kurtuldu ancak çalıştığı yerde baskı, sömürü, güvencesizlik, şiddet sürüyor...

Ömrünü tekstil işçiliğine vermiş Kadriye, tekstil işçiliğinde 30 yılı devirmiş. Kendi atölyesini de açmış. Pandemiyle birlikte işleri kötüye gitse de küçük bir atölyede yaşamını döndürmeye çalışıyor.

Çağlayan’da tekstil atölyesinde çalışan Lorin işçilere sesleniyor: ‘Tüm işçiler, eşit ve insanca çalışma koşullarını kendi yaratacağını bilmeli ve kendi sınıfımızın çıkarları için birleşmeliyiz.’

Bağcılar’da tekstil aksesuarları üreten bir iş yerinde trafoda patlama meydana geldi, patlamanın ardından yangın çıktı. Bir kadın işçi yaralandı.

Öz İplik İş Sendikası tekstil fabrikalarında işyerinde şiddet ve tacizin boyutlarını araştırdı. Sendika işyerinde şiddet ve tacizle mücadele rehberi hazırladı.

Denizli’de 2020 yılında en az 61 işçi iş cinayetinde yaşamını yitirdi. Bunlardan biri Ayşe’nin iş arkadaşının eşi. Ayşe’nin tanıklığı, Denizli’deki 61 iş cinayetinden sadece birinin hikayesi...

‘Nasıl sakin kalıp, bekleyelim? Bir çocuğun üzerine 20 polis salıyorlar, saçma bahanelerle gözaltına alıyorlar. Üzerine bir de çete liderinden mesaj geliyor.’

Esenyalı Kadın Dayanışma Derneğine başvuran mülteci kadınlar ya da mülteci Fatma ve ailesinin yaşadıkları ile başka bir şehirde başka bir mülteci ailenin yaşadığı birbirinden hiç farklı değil.

Pandemi döneminde artan hijyen ihtiyacı nedeniyle dünya çapında yıldızının parladığı söylenen Van Tekstilkent’te işçiler için parlayan hiçbir şey yok!

CPS Otomotiv Tekstil fabrikasının işçileri Fidan ile Derya anlatıyor… Üç haftadır fabrikada üretim yapılmıyor. Peki, ne oluyor CPS’de?

Myanmarlı işverenler iş kanunlarını göz ardı ediyor ve hamile kadınların sağlığını tehlikeye atıyorlar.

İzmir’den tekstil işçisi Sanem Lamekan Ekmek ve Gül’de kadınlara kaleme aldığı öykü ile sesleniyor: ‘Bir kadın hem fikren hem de ekonomik anlamda özgür olmalıydı. Her anlamda topluma karışmalıydı…’

Kader bir tekstil işçisi. Uzun yıllardır çalıştığı iş yeri onu kısa çalışma ödeneği ile izne göndermiş. Bu süreçte asgari ücret alıyor. Asgari ücretle geçinmenin mümkün olmadığını söylüyor.

Adidas, Nike ve H&M’in aralarında bulunduğu giyim markalarının işçileri pandemide açlıkla mücadele ediyor. Giyim sektörünün çoğunu oluşturan kadın işçiler ailesinin idare edebilmesi için öğün atlıyor.

Bursa’da farklı fabrikalarda çalışan kadınların asgari ücret düzeyine dair fikri 3 bin 500 ile 5 bin TL arasında değişiyor. Gerekçeleri de çok açık: Geçinemiyoruz!