Kanada’nın Batı eyaleti olan Britanya Kolumbiyası’nda pandemi sürecinin başından bu yana 50 binden fazla turizm işçisi işten çıkarıldı. Otelcilik sektörü, geçtiğimiz yaz toplu işten çıkarmalara başladığında işçiler işlerine geri dönmek için eyalet yetkililerine konuyu taşıdılar ancak hükümet işçilerin yanında durmadı. İşçileri işten çıkartan otellere fon sağlamayı sürdürdü.

Çalışanların yüzde 60’ından fazlasının kadın olduğu otelcilik sektöründe bu işten atmalar da en çok kadınları etkiliyor. UNITE HERE Local 40 Sendikası, konaklama endüstrisindeki kadınların Kovid-19’dan orantısız bir şekilde nasıl etkilendiğine dikkat çekmek için “BC Unequal Women” kampanyasını başlattı. Kampanyada Britanya Kolumbiyası Otel Derneği Başkanının “İşimiz artmaya başladığında yapacağımız ilk şey çalışanlarımızı yeniden işe almaktır, çünkü çalışanlarımız olmadan iş yapamayız” sözleri hatırlatılırken gerçekliğin tam tersi olduğu, otellerin hızla işçi sayısını azaltmayı sürdürdüğü ifade ediliyor.

Pan Pacific Vancouver, Coast Hotels, Hilton Metrotown ve Pacific Gateway Hotel, uzun süreli personeli kalıcı olarak işten çıkarmak için sert önlemler alan otellerden sadece birkaçı. İşten çıkarılanların çoğu bu otellere onlarca yıldır hizmet veren kadınlar. UNITE HERE binlerce kadının geçim kaynaklarını kalıcı olarak kaybetme riski altında olduğunu söylüyor.

İŞLERİ GERİ ALANA KADAR DİRENİŞE DEVAM!

Nisan sayımızın Sınırların Ötesi sayfasında da Hilton Metrotown işçilerinin direnişlerine yer vermiştik. Hilton Metrotown ve Pacific Gateway Oteli işçileri direnişlerine devam ediyor.

İŞÇİ FEDERASYONUNDAN BOYKOT ÇAĞRISI

BC İşçi Federasyonu (BCFED), halkı Hilton Metrotown ve Pacific Gateway Oteli’ni boykot etmeye çağırırken, UNITE HERE çalışanları işten çıkarmalar, ücret ve sosyal yardımların geri çekilmesiyle mücadele ediyor. Eyalette yaklaşık 500 bin üyesi olan yaklaşık elli bağlı sendikayı temsil eden BCFED, üyelerinden ve halktan grev hattını geçmemelerini ve iki otelle iş yapmamalarını istiyor.

PATRONLAR MİLYONLARCA DOLARLIK FONLARDAN YARARLANIYOR

BCFED Başkanı Laird Cronk, “Bu otellerin, işçileri kovarken veya geri çağırmayı reddederken ve onlarca yıllık işçi kazançlarını baltalamaya çalışırken devletin Kovid yardım parası ve ücret sübvansiyonlarından yararlanmaları utanç verici” diyor. Otel endüstrisi, salgını uzun vadeli işçilerden kurtulmak ve yerine işçileri daha düşük ücretler ve daha az hak ile sömürmek için bir bahane olarak kullanıyor. Kanada Acil Maaş Sübvansiyonu kaydına göre, her iki otel sahibi de bu devlet desteğinden yararlandı.

BC hükümeti, işletmelere sağlanan yaklaşık 400 milyon dolarlık kurtarma hibesinin yanı sıra otel ve konaklama sektörüne, işçilere iyileşme sırasında işlerini geri verme zorunluluğu olmadan 130 milyon doların üzerinde kaynak sağladı. Bu arada, federal hükümet, iş anlaşmazlığına rağmen, Kovid-19 karantinaları için Pacific Gateway Hotel ile iş yapmaya devam ediyor. İşten çıkarılan kadınların anlatımına göre Kızıl Haç ile sözleşmeli personeller işe alınırken, otelin kendi çalışanları işten çıkartılıyor.

İŞTEN ÇIKARILAN KADINLAR KONUŞUYOR

BC Uneqaul Women, internet sitesinde işten atılan kadın işçilerin sözlerine de yer veriyor. Pandemi sebebiyle işlerine son verilen kadınlar güvencesiz, geçim sıkıntısıyla, gelecek kaygısıyla, emeklilik korkularıyla, evsizlik riskiyle baş başa bırakılıyorlar ve işlerini geri istiyorlar.

‘KADINLAR OLARAK İŞİMİZİ KORUMAK İÇİN MÜCADELEYE LİDERLİK EDİYORUZ’

Gemma De la Torre

Hilton Metrotown’da yedi yıldır emek veren ancak pandemi sebebiyle işine son verilen Gemma De la Torre yaşadığı süreci ve yalnız bırakıldıkları geçim sıkıntısını anlatıyor: “Mart ayında işten çıkarıldım ve işe geri dönmedim. Geçmeye çalışmak çok zordu. Kanada İyileştirme Yardımı (CRB)** yeterli değil. Aileme destek olmanın yanı sıra ev kredisi, yemek ve nakliye faturalarımı da ödemem gerekiyor. İş arkadaşlarım ve ben Hilton’a dönmeyi hak ediyoruz çünkü bu oteli başarılı kılmak için çok çalıştık. İşimi seviyorum. 2009’da Vancouver’a geldim. Hilton’daki işim burada Kanada’da bir hayat kurmama izin verdi. Şimdi hepsini ellerimden almak istiyorlar. Sırf salgın yüzünden şimdi kaybetmek istemiyorum. Bu nedenle, Hilton’da biz kadınlar işimizi korumak için mücadeleye liderlik ediyoruz!”

‘45 YIL BU OTEL İÇİN ÇALIŞTIM, BANA BÖYLE Mİ DAVRANILIYOR?’

Gangamma Naidu

Gangamma Naidu 45 yıldır Pacific Gateway Hotel’de temizlik görevlisi olarak çalışıyordu, tüm hayatı boyunca emek verdiği işyerinden pandemi bahanesiyle çıkartıldı. “Otelim, federal hükümet otelimi devraldığında ve odaları temizlemek olan işimi yapmaları için başkalarını eğitmek için Kızıl Haç ile sözleşme yaptığında beni işten çıkardı. 69 yaşındayım. Hayatım boyunca otelim için çalıştım ve bana böyle mi davranılıyor? Şu anda emekli olmaya gücüm yetmez. Hâlâ sağlıklıyım ve çalışmak istiyorum. Hükümet neden işimizi korumamıza yardım etmiyor? Umursamıyorlar mı? İşçilerden sorumlu olmaları gerekir. Sektör düzeldiğinde işe geri dönmek istiyoruz.”

‘NEDEN İŞE GERİ DÖNÜŞÜMÜZÜN GARANTİSİ VERİLMİYOR?’

Marcia Little

Marcia Little 13 yıl boyunca garsonluk yaparak Coast Bastion Oteli’nde emek vermiş. Emeklilik planları yaparken işten çıkartıldı. “13 yıldır Coast Bastion’da garson olmayı çok seviyorum. Neredeyse 60 yaşındayım ve burada emekli olmayı planlıyordum. Neden Coast Bastion sahibi işler düzeldiğinde bizi geri getirmeyi taahhüt etmiyor? Bir aşının yolda olduğunu ve işlerin sonunda iyileşeceğini biliyoruz. Bunun yerine Coast Bastion, Kovid-19’dan yararlanıyor ve bize sırtını dönüyor. Bir aşevinden alışveriş yapıyorum ve ipoteğimi ödemekte zorlanıyorum. Perişanım. Kariyerimi kaybetmek istemiyorum.”

‘BİZİ İŞTEN ÇIKARTIP KIZIL HAÇ İLE ALT SÖZLEŞME YAPMASINI İSTEMİYORUZ’

Laura Camoran

Pacific Gateway Otelinde ikinci aşçı olarak çalışan, otele 19 yıldır emek veren Laura Camoran hükümetin oteli karantina oteline çevirdikten sonra işini kaybetme sürecini anlatıyor: “Federal hükümet, otelimi karantina alanı olarak devraldı. Bu, çoğumuzu işsiz bıraktı. Otelimiz bunu bizi kovmak için bir bahane olarak kullanıyor. Pacific Gateway işimi sonlandırdığında perişan oldum. Çocuklarımı bu işte büyüttüm. İş arkadaşlarım ve ben otelimize hizmet etmek için sırtımızı eğdik ama şimdi Pasifik Gateway hayatlarımızı paramparça ediyor. Tek istediğimiz eninde sonunda işimize dönebilmek. Otelin arkamızdan iş yapmasını ve karantinaya alınan gezginler için işlerimizi yapması için Kızıl Haç ile alt sözleşme yapmasını istemiyoruz. Bizden kurtulmak için salgından yararlanıyorlar.”

‘İNŞA EDEN BİZİZ, İŞE GERİ DÖNMEK İSTİYORUZ’

Elisa Cardona

Pacific Gateway Oteli işçilerinden Elisa Cardona ise otelin 7 yıllık çalışanı, iki çocuğuna tek başına bakmaya çalışan bir anne. Elisa iki çocuğuyla evsiz kalmanın eşiğinde olduğunu söylüyor ve geçim kaygılarını şöyle ifade ediyor: “Salgın Vancouver’ı vurduğunda Mart 2020’de işten çıkarıldım. 12 ve 13 yaşlarında iki çocuğu olan bekar bir ebeveynim, bu yüzden aileme nasıl bakacağımı bulmak çok stresliydi. En kötüsüne hazırlanıyordum, kiramı ve suyu ödemekle ya da her ay kira ve yemek için ödeme yapmak arasında seçim yapmalıyım. Evsiz olmaya çok yakınım ve yarını nasıl atlatacağımı bilmiyorum. Otel çalışanları sırf salgın nedeniyle işlerini kaybetmemelidir. Vancouver’ın otel endüstrisini inşa ettik ve güvenli olduğunda işe dönmeyi hak ediyoruz.”

‘54 YAŞINDA YENİDEN BAŞLAMAK ÇOK ZOR’

Jerty Gaa

11 Yıldır Pan Pacific Oteli’nde çalışan Jerty Gaa, emeklilik hayallerinin alt üst edildiğine ve 54 yaşında yeniden iş bulmasının, sıfırdan başlamanın zor olduğunu söylüyor: “Kovulduğum için perişan oldum. Pan Pacific’te emekli olacağımı sanıyordum ama otel pandemiyi çoğumuzdan kurtulmak için bahane olarak kullandı. 54 yaşındayım, bu yüzden yeniden başlamak benim için zor. İşim için çok çalıştım ve işe hiç geç kalmadım. Yaklaşık 16 yıldır Kanada’dayım ve ilk defa İstihdam Sigortası (EI) kullanıyorum. Bu parayla ilgili değil. Tüm bunlar bittiğinde işimi geri istiyorum.”

‘ENDİŞELİYİM’

Angelica Hernandez

Angelica Hernandez ise Hilton Vancuver Metrotown’ın 21 yıllık işçisi. “İşimi kaybetmekten endişeleniyorum. Hilton bu yılın başlarında işçileri işten çıkarmaya başladı ve bir sonraki ben olabilirim. Ben bekar bir anneyim ve oğlumu doğduğundan beri bu işte büyüttüm. Şimdi 18 yaşında ve onu nasıl destekleyebileceğim konusunda endişeliyim. İşimi seviyorum. İş arkadaşlarım ve ben müşterilerimizi önemsiyoruz. Müşterilerimiz de bizi önemsiyor. Mükemmel hizmetimiz nedeniyle her zaman geri döndüklerini söylediler. Bir keresinde bir müşteri otelin bana iyi davranıp davranmadığını sordu. Pandemi sırasında bize nasıl davranıldığını duysalar şok olurlar. Hilton yıllardır verdiğimiz hizmete saygı duyup onurlandırana kadar, müşterilerimizin işlerini başka otellere taşımalarını istiyoruz.”

‘BEKAR BİR ANNE OLARAK MASRAFLARA YERİŞMEK ÇOK ZOR’

Stephanie Dan

Stephanie Dan 7 yıldır Pan Pacific Otel’de temizlik görevlisi olarak çalışıyordu, pandemiyle işten çıkarıldı. “Sebepsiz yere kovulduğumuzda kalbim kırıldı. Squamish Nation’ın bir üyesi olarak, bu topraklarda kalmayı ve Pan Pacific’te çalışmayı hak ettiğimi düşünüyorum. Bu bana hayal ettiğimden daha fazla zorluğa neden oldu. 47 yaşındayım. Şu anda İstihdam Sigortası’ndan (EI)* faydalanıyorum. İş bulmaya, kira ve faturalarımı ödemeye ve çocuklarıma yiyecek sağlamaya çalışıyorum. Bekar bir anne olarak bu çok zor. Pandemi yüzünden işimi kaybetmem yanlış. Otel, salgını benim yerimi değiştirmek için bir bahane olarak kullanmamalı.”

*Kanada’da şartlara uygun işsizlere yardım sağlayan bir federal sigorta programı.
** Kanada İyileştirme Yardımı (CRB), Kovid-19’dan doğrudan etkilenen ve İstihdam Sigortası (EI) haklarına sahip olmayan çalışan ve serbest meslek sahibi kişilere gelir desteği sağlar.

Fotoğraflar: UNITE HERE Local 40