1. Cinsel istismar sadece cinsel organlara değil, bedenin tümüne yönelik dokunuşları, bakışları, konuşmaları, sevme ve hitap biçimlerini; cinsel içerikli görseller göstermeyi kendi bedenine ya da bir başkasının bedenine dokunmasını talep etmeyi vb. kapsayabilir. Cinsel istismar kavramına yaklaşımınızı sorgulayın.

2. Çocuğunuzun bedeninin kendisine ait olduğunu öncelikle siz kabul edin. Zorla öpmek, sıkıştırarak sevmek, sizi öpmesini istemek gibi masum görünen taleplerinizi sorgulayın. Birlikte uyumak, yıkanmak, giyinmek ile ilgili aile içi sınırlar belirleyin ve bunlara karşılıklı saygı duyun.

3. Giysilerini, çamaşırlarını, bezini kamusal alanlarda değiştirmeyin, giydirirken her defa iznini alın. Bedenine yönelik izinsiz her müdahalenin yanlış olduğu bilincini kazanmasını sağlayın.

4. Çocuğunuza hayır deme becerisi kazandırın. Zaman zaman sebebini açıklayarak siz de hayır deyin, o hayır dediğinde buna saygı duyduğunuzu gösterin.

5. Çocuğunuz rahatsız hissettiği bir durumu ifade ettiğinde duygularını hafife almayın. Rahatsız olduğu durumları sizinle paylaşmaya devam etmesi için iyi bir dinleyici olun.

6. Çocuğunuza cinsel organlarını takma isimlerle değil, bilimsel isimleri ile öğretin. Bu konuda kendinizi geliştirin, bilgilenin.

7. Çocuğunuzu güvenli internet kullanımı hakkında bilgilendirin. Kullanımını, yaş ve gelişim özelliklerine göre sınırlandırın ve takip edin.

8. Çevrenizdeki yetişkinlerle çocuklara yönelik taciz, istismar gibi konular üzerinde konuşma denemeleri yapın, kelimeleri sesli olarak telaffuz etmekten korkmayın. Unutmayın, cinsel şiddet konuştukça azalır.

9. İstismar olabileceğini düşündüğünüz her durumu mutlaka ihbar edin. Çocuk istismarında cezasızlığa karşı sesinizi çıkartın.

10. Çocuklarla beden, duygular, sınırlar ve cinsel gelişim üzerine konuşmanızı kolaylaştıracak pek çok kaynak var. Cinsiyetçi olmayan kaynaklardan yararlanın, konu ile ilgili atölye ve seminerler katılın.

Unutmayın ki! Bu koruyucu-önleyici mesajlar;
* Cinsiyetlerinden bağımsız olarak tüm çocuklar için geçerlidir.
* Korkutucu değil, güçlendirici bir dil ve yaklaşımla verilmelidir.
* Çocukların kendilerini değil, sahip oldukları hakları korumayı temel almalıdır.