"Kadının özgürlüğü, tüm insanlığın özgürlüğü gibi, emeğin sermayenin boyunduruğundan kurtulmasıyla olacaktır."  

Clara Zetkin, kadının özgürlüğünün tüm insanlığın sermayenin boyunduruğundan kurtulmadan mümkün olamayacağını söylediğinden beri bir asır geçti.

Kovid 19 salgınının yanı sıra kapitalist sistem krizinin ağırlaştığı bugünlerde, kadın emeği ekonomik, politik ve sosyal açıdan daha fazla sömürü ve baskıya maruz kalıyor.

Pandemi günlerinde okullar, anaokulları kapatıldığında ev içi işlerin yükü kadınlar açısından ağırlaştı. Kısa çalışma ve ücretlerin tam ödenmemesi kadınları etkilemekte. Sağlık, eğitim ve gıda sektörlerinde kadın emeğinin istihdamı kadınlar açısından çalışma koşullarını zorlaştırmakta. Bu sektörlerde pandemiden dolayı iş mesaileri yükseldi. Çalışma koşullarının ağırlaşmasının yanı sıra yaşlı, engelli, çocuk bakımı da kadınlara yüklendi.

Tüm dünyada salgın dönemi eşitsizlikleri derinleştirdi ve kadınlar açısından yaşam koşullarını kötüleştirdi. Pandemi, sermayenin boyunduruğundan kurtulmadan ne kadın ne de erkek emeğinin özgür olabileceğini fazlasıyla gösterdi.

Ölümünün 87. yılında Clara Zetkin’i anmak bu nedenle daha önemli hale geldi.1857 Almanya doğumlu Clara Zetkin, sosyalist kadın hareketinin öncüsü, yazar, militan ve filozoftur. Rosa Luksemburg’un en yakın arkadaşı olan Clara Zetkin’i 8 Mart’ı tüm dünyada Uluslararası Emekçi Kadınlar Günü olarak kabul ettirmesindeki çabalarıyla her 8 Mart’ta şenliklerimizde ve etkinliklerimizde anmaktayız.

Belki çoğumuzun ezbere bildiği üzere 8 Mart 1857’de Amerika’da grevdeyken yanarak ölen 129 kadın emekçinin anısına bugünün emekçi kadınlar günü olarak kutlanması Clara Zetkin’in önerisi üzerine 1921 yılında Moskova’da yapılan 3. Uluslararası Emekçi Kadınlar Konferansın’da kabul edilmiştir.

“Hayatın olduğu yerde savaşmak istiyorum.”Clara Zetkin’i bir de savaş karşıtlığıyla tanırız. Clara, "Faşizmin tüm ülkelerdeki karşıtları! Kanlı zulümle, terörle, açlık ve savaşla birleşmiş faşizm paramparça edilip yere serilmeden, aramızdan hiç kimse dinlenme ve mola verme hakkına sahip değildir" demişti.

Günümüze bakıldığında emperyalist ülkelerin durmak bilmeyen rekabeti ve çıkarları sonucu bölgesel savaşlarla dünyanın kan gölüne çevrildiğini ve savaş, kriz bölgelerinden Batı’ya, Avrupa’ya doğru bir göç akımının sürdüğünü görürüz. Clara Zetkin'in söylediği ve yaşadığı gibi „hayatın olduğu yerde", hayat için savaşmak günümüzün sorunlarından birisidir. Clara Zetkin, 1915’de 1. Dünya Savaşı'nın çıkmasından sonra İsviçre’de uluslararası bir barış konferansının düzenlenmesine öncülük etti. Savaşın çözüm olmadığına inanıyordu ve savaşın arkasında yatan nedenlere işaret ederek asıl savaşın sömürücü sınıflara karşı verilmesi gerektiğini söylüyordu.

"İşçilerin bu savaşta kazanacakları hiçbir şey yok, değer verdikleri ne varsa kaybedecekler" diyordu.

KADININ KURTULUŞU İÇİN!

Fransız yazar ve şair Louis Aragon Clara Zetkin’e ilişkin şunları söyler:“O, kendisi için büyük bir gerçeğin farkına varan tek başına bir kadın gibi konuşmuyor. Olağanüstü koşullarda bir erkeğin bilgi ve yeteneğine sahip olan ya da insanlık labovatuarından fırlamış bir kadın gibi de konuşmuyor. O, bir sınıfın kadınları nasıl düşünür ve kendini nasıl ifade ederse öyle konuşuyor. Sömürülen sınıfın ortasında sömürü koşullarında düşüncesini olgunlaştıran bir kadın gibi konuşuyor. Onun söyledikleri binlerce, milyonlarca kadının ifade ettikleridir. O bugünkü bilinç düzeyine zenginlik ve huzurla ulaşmadı. Tam tersine onun bilinci yoksulluğa ve sömürüye karşı verilen mücadelenin içerisinde oluştu. O, şimdiye kadar insanlığın tarihsel gelişiminin her aşamasında şarkılara ve şiirlere konu olan kadının köleliğini, fahişeliğini, atıllığını, süs bebekliğini reddeden yeni modern kadının öncüsüdür. O, geleceğin kadınıdır. Daha doğrusu, bugünün erkeğe eşit olan kadınıdır“.

Kaynakça: Florence Herve, “Clara Zetkin ya da yaşamın olduğu yerde savaşmak