Cahiliye döneminde kız çocuğu olarak dünyaya gelmiş olsaydınız, kaderiniz belliydi... Diri diri toprağa gömülmek... Kadınların uğursuz olduğuna inanılan bir zamandı cahiliye dönemi. Kadını değerli kılan neydi peki? Hangi birini saymalı ki? Merhameti, vicdanı, güçlü duruşu, zorluklara göğüs germesi, barışçıl olması, güven vermesi... Güvenin temsiliydi kadın. Öyle olmasaydı, hastanelerde “sus” işareti yapan ya da adalet saraylarında teraziyi tutan simge bir kadın olabilir miydi? Gücün temsiliydi kadın. Yeri geldiğinde her şeyini ortaya koyarak savaşmaya gidecek kadar güçlüydü. Nene Hatun’du kadınlar, gizli kahramanlardı. Dürüsttü. Her konuda ailesine destek çıkan, en zor şartlarda onları tutup kaldırandı kadın. On parmağında yüz bin marifet bulunandı kadın. Kadın işçiydi, kadın emekçiydi, kadın üretimdi, kadın araştırmacıydı, kadın öğrenciydi, kadın öğretmendi, kadın anneydi...

Şöyle bir etrafınıza baktığınızda kadının olmadığı yer var mı? Her tür üretime katkıda bulunuyor bugün kadınlar. Gündüzleri işte, akşamları evinde tükenmeyen bir enerjiyle durmadan çalışıyor. Zorlanıyor tabii ama ayakta kalmanın, güçlü görünmenin, mücadele etmenin bir yolunu buluyor kadınlar. Geçtiği her yeri, bulunduğu her mekanı güzelleştiriyor. Toplumun güzelleşebilmesi için iyi evlatlar yetiştiriyor. Söylesenize bu kadar şeyi kadından başka kim yapabilir?
Ancak, eşit olmak, değer görmek istiyorsak önce biz kendi değerimizi bilmeliyiz. Değerli olduğumuzu karşımızdakine hissettirmeliyiz. Ve dayanışma içinde olmalıyız ki gerçek güzümüzü gösterebilelim. Hepimizin, tüm kadınların 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü kutlu olsun. Bir günün değil her günün kadınlar günü olduğunu, mücadele günü olduğunu,unutmayalım...