Malatya’da dünyaca ünlü markalara üretim yapan Baykan Denim’de çalışan kadın işçiler çalışma koşullarını anlattı: Baskı, hakaret, taciz hadsafhada. hamile işçiler kontrolleri için bile izin alamıyor.

İstanbul’da tekstil atölyelerinin yoğun olduğu Bahçelievler Zafer Mahallesi’nde sokak sokak atölyeleri gezdik, işçi kadınlarla konuştuk.

‘Hayatımda ilk defa kendi paramı kazanıyorum ama koruyucu tedbir kararlarından dolayı hayatımızı aslında bir gölge gibi yaşıyoruz. Çünkü biliyorum eski eşim bizi bulsa hemen orada öldürür.’

Malatya’da Baykan Denim fabrikasında çalışan kadın işçiler, patronların baskına ve tehditlerine rağmen promosyon haklarından vazgeçmeyeceklerini söylüyorlar.

Geçinmeye yetmeyen asgari ücret artışı, kadın işçilerin işten atılma kaygısını da artırdı. Nedenlerini Dudullu ve Küçükçekmece’den kadın işçiler anlatıyor…

Tekstil fabrikasında makineci işçiler birbiriyle ve saatle yarıştırılıyor, kaza geçirmemek için nazar duasına sığınıyor.

Okumak ve müzik öğretmeni olmak isteyen 17 yaşındaki genç kadının hayalleri elinden alınmış. Şimdi ise insanca koşullarda çalışabilmek için iş arkadaşlarıyla mücadele etmekte kararlı.

‘Hiç durmadan çalış, iş yetişmiyor, kolunu bile kaşıma, tuvalet paydostan sonra!’

Baykan Denim’de işçi kıyımı katlanarak büyüyor. Baykan Denim işçileri küçülme bahanesiyle işten çıkarmaların yaşandığını, işçilere zorla istifa mektubu imzalatıldığını söyledi.

Tekstil işçisi bir kadın: ‘Bir gün biri denetime geldi. Bir anda her işçi başına bir vantilatör açıldı. İşçilere eldiven dağıttılar. Sonra her bir işçinin işine göre dakika tutulmaya başlandı.’

Şırnak’ta tekstil atölyelerinde çalışan işçiler asgari ücretin yarısına çalıştırılıyor. İşçiler ‘Burada pek iş yok. Bulduğumuz işlerde ne verirlerse versinler çalışmak zorundayız’ diyor.

Barutçu Tekstil fabrikasında sendikalaştığı için işten çıkarılan kadın işçiler, yaşadıkları mobbingi, baskıyı, şiddeti, ağır çalışma koşullarını Ekmek ve Gül'e anlattı.

Son 5 yılda yaklaşık 30 fabrikanın faaliyete geçtiği, 40 fabrikanın da 2023 yılına kadar faaliyete geçmesi beklenen Diyarbakır’da tekstil işçisi kadınlar anlatıyor…

Tekstil ve hazır giyim atölyelerinde cinsel taciz, cinsel istismar, fiziksel ve psikolojik şiddet gibi durumların kadın işçilerin karşılaştığı sorunlardan bazıları.

Şırnak’ta atama bekleyen öğretmen tekstil işçisi oldu. Devlet teşvikiyle açılan atölyede asgari ücret bile verilmiyor.

Geçinemeyen Tekstil işçisi Sultan zorunlu giderleri çıkınca kendine kalan ücrete ‘zıkkımın kökü’ benzetmesi yapıyor. İşçi Ayten, Gülsüm ve Sultan ‘asgari ücret en az 4 bin lira olmalı’ diyor.

Asgari ücretlinin kapısının önünden bile geçemediği, İspanyol tekstil mağazalarının yıldızı Zara, Asya ve Türkiye’de özellikle kadınların ucuz emeğiyle var oluyor.

Tekstil işçisi Ruşen, zorluklarla boşandı şiddet gördüğü kocasından. Evdeki şiddetten kurtuldu ancak çalıştığı yerde baskı, sömürü, güvencesizlik, şiddet sürüyor...

Ömrünü tekstil işçiliğine vermiş Kadriye, tekstil işçiliğinde 30 yılı devirmiş. Kendi atölyesini de açmış. Pandemiyle birlikte işleri kötüye gitse de küçük bir atölyede yaşamını döndürmeye çalışıyor.

Çağlayan’da tekstil atölyesinde çalışan Lorin işçilere sesleniyor: ‘Tüm işçiler, eşit ve insanca çalışma koşullarını kendi yaratacağını bilmeli ve kendi sınıfımızın çıkarları için birleşmeliyiz.’