Orta Doğu Teknik Üniversitesinde kadınlar 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü için depremzede kadınlar ile dayanışma amacıyla hijyenik ped, iç çamaşırı, kolonya, mendil, ıslak mendil gibi ihtiyaçları topladıkları bir kampanya başlattı. Kampanya sürecinde kadınlar yurtlarındaki, bölümlerindeki, topluluklarındaki kadınlar ile buluşarak kampanyayı yaymayı hedefledi. Matematik bölümü öğrencisi kadınlar kampanyaya destek amacıyla bölümlerinde kermes düzenledi.

Kampanyada toplanan toplam 22 kolilik eşya, Hatay İskenderun’a giden 13 kişilik ODTÜ öğrencileri ile beraber gönderildi. İskenderun’da bir çadırkente giden öğrenciler; çadırkentteki depremzede kadınlara hijyen malzemelerini dağıttı, çadırkentte yaşayan kadınlar ile dayanışmalarını büyütmek ve sonraki süreci konuşmak amacıyla bir toplantıda buluştu.

DAYANIŞMA YAŞATIR

Depremzede kadınlar ile buluşan ODTÜ’lü genç kadınlar depremzede kadınların yalnız olmadıklarını vurguladı. ODTÜ’lü kadınlar, “ODTÜ’de sizlerle dayanışan yalnızca burada bulunan kadınlar ile sınırlı değil. ODTÜ’deki arkadaşlarımız, depremzede öğrenciler bu kampanyayı sizler için büyüttü. Geçtiğimiz süreç bizlere dayanışmamızın yaşattığını kanıtladı. Bundan sonraki süreçte de birlikteliğimizi büyütmeye devam edeceğiz” dedi.

ODTÜ’de deprem sürecini konuşurken depremin her kesimi etkilediğini ancak kadınlar açısından bu etkinin daha derin olduğunu söyleyen kadınlar, “Kadınlar için çadırdaki yaşam daha farklı, çocuklar ile ilgileniyor, çalışmayan kadınlar belki tüm gününü bir çadırda geçirmek zorunda kalıyor. Hijyen ve güvenlik koşullarının sağlanmaması ise kadınlar için hastalıkların daha sık yaygınlaşması veya şiddet durumları ile karşılaşılması anlamına geliyor” dedi. “Buradaki kadınların birbirleri ile dayanışmalarını büyüttüklerini gördük. Buradaki kadınların Ekmek ve Gül’ün kız kardeşlik köprüsü ile hayatı yeniden kurduklarını, çadır aralarında kadınların birbirleri ile dertleştiklerini, dayanıştıklarını gördük.”

ODTÜ’lü kadınları çadırkentte görmekten memnuniyet duyduklarını söyleyen depremzede kadınlar ise “Devletimizden önce milletimiz yanımızda oldu” dedi. Buluşmada depremzede kadınlar yaşadıkları sorunlar ve taleplerinden de bahsetti. Tuvaletlerin temizliğinin çok büyük bir sorun olduğunu söyleyen kadınlar, konteynırların bir zorunluluk olduğunu söyledi.

‘KONTEYNIR İSTİYORUZ!’

Çadır yaşamının zorluğundan bahseden bir depremzede kadın, “Çadır eviniz gibi olmuyor, içi çok sıcak. Sıcaklar arttıkça burada sinek ve fare sorunları ile karşılaşmaya başlayacağız” dedi. Kayınvalidesinin hasta olduğunu ve yanlarına gelmek istediğini söyleyen başka bir depremzede ise, “Kayınvalidem yürüyemiyor, ancak buraya bizim yanımıza gelmesi gerekiyor. Ben bu çadıra kayınvalide mi nasıl getirebilirim? Zaten çok hasta, benden ne bekliyorlar, sesimi duyuramıyorum. Devlet nerede? Muhtarımız nerede? Kızılay ile görüştüm, Kızılay çadırları satıyor. Ben hasta bir insanı şu an yaşadığımız çadıra, tozun toprağın içerisine getiremem” diyerek yaşadığı durumu anlattı.

Konteynırların gönüllüler tarafından sağlanmasının zor olduğunu belirten kadınlar devletin yatırımlarını buraya yapması gerektiğini vurguladı.

DEPREMZEDE ÇOCUKLAR İÇİN EĞİTİM SAĞLANMALI
Çocuklarının eğitimin aksadığı söyleyen depremzede kadınlar, çocuklarının lise veya üniversite sınavlarına hazırlandıklarını ancak kaynak kitap veya öğretmen bulamadıklarını vurguladı. Çocuklarının eğitim ihtiyaçlarının acilen sağlanması gerektiğini söyleyen kadınlar bölgede internet ve elektriğin gidip geldiğini online eğitimin zor olduğunu vurguladı.
Tuvaletlerde temizliğin çok büyük bir sıkıntı olduğunu belirten kadınlar, çadırkentin kullandığı tuvaletlerin her zaman kirli olduğundan yalnızca birkaç kadının tuvaleti kullanmadan önce temizlemesinin yetersiz kaldığından bahsetti. Çadırkentte beraber yaşadıklarından bahseden kadınlar, “Eğer evde kalsaydık tuvaletimizi temizleyecektik. Artık evimiz burası. Ayrı ayrı evlerde kimin tuvaleti temiz kiminki kirli bizleri ilgilendirmedi ama artık durum bu değil beraber yaşıyoruz” dedi.
 “Sesimiz yalnızca buluştuğumuz zamanlar sorunlarımızı söyleyerek duyulmaz. Bir şey yapmamız lazım” dedi. Valilik, kaymakamlık veya muhtarlık fark etmeksizin sorunları konuşmanın ve bir şeyler yapmanın vaktinin geldiği kadınlar tarafından söylendi. “Gerekirse dilekçeler vereceğiz, gerekirse yürüyeceğiz” diyen birkaç kadın, böyle giderse çadırkent ayaklanacak diyerek sözlerinin altını çizdi.
Söz alan bir kadın, “Burada 1200-1500 kişilik bir aileyiz. Doğrumuz da var yanlışımız da var. Ya buranın düzenini beraber sağlayacağız ya da bu karmaşıklıkta yaşamak zorunda kalacağız” dedi.
Tuvaletlerin temizliği için her gün başka koridorda çadırlarda kalanların yapabileceği önerildi. Bunun ise her koridordan bir kişinin olduğu bir düzenleme komitesi ile kontrol edilebileceği konuşuldu.
Birbirlerini tanımanın ve birbirlerinin eksikliklerini beraber kapatmanın önemli olduğunu söyleyen kadınlar sorunları etrafında daha fazla bir araya gelmenin bir ihtiyaç olduğunu söyledi.

DEPREMZEDELER BİRLİKTELİKLERİNİ GÖSTERDİKÇE ODTÜ ÖĞRENCİLERİ ONLARIN SESİ OLACAK

Buluşmanın sonunda söz alan bir ODTÜ öğrencisi, “Biz depremin başından beri sorunları gördük, dayanışmamızı büyüttük. Buraya gelince buradaki sorunlar ile beraber daha güzel dayanışmalar gördük, iyi örnekleri deneyimledik. Burada yaşanan sorunları ODTÜ’de konuşmaya tartışmaya devam edeceğiz, sesiniz olmayı bırakmayacağız” dedi.

Fotoğraflar: Ekmek ve Gül