Depremin 6.ayına doğru giderken bölgede halk buluşmaları yapan, ihtiyaçlar ve sorunlar üzerine sohbetler gerçekleştiren Yayın Kurulu üyemiz, EMEP Gaziantep Milletvekili Sevda Karaca, farklı yerlerde kadınlarla buluştu.

İlk olarak Akçadağ Ören’de konteyner kentte kalan kadınları ziyaret eden Karaca, Doğanşehir Çığlık Köyünde çadırda kalan kadınların yanına geçti. Sonrasında Mil May ve Baykan Denim’de çalışan ve işten çıkarılan kadın işçilerle bir araya geldi. Karaca, işçi kadınların fabrikalarında yaşadıkları sorunları ve uğradıkları mobbingleri dinledi. Örgütlülüğün önemine değinen Karaca, mücadele çağrısını yineledi.

‘ENGELLİLERE BİLE KONTEYNER VERİLMEDİ’

İlk olarak Ören Ziyaretinde konteynerlerde kalan kadınlarla bir araya gelen Karaca, kadınlara yaşadıkları sorunları sordu. En çok öne çıkan meselelerden biri yazın sıcağında konteynerlerde barınmanın zorluğu olurken bir yandan da henüz barınmaya ulaşamayan çok sayıda insan olması. Kadınlardan biri komşusunun oğlunu göstererek, “Bu çocuk zihinsel engelli ama ailesine konteynır çıkmadı. Kalacak yerleri olmadığı için ben yanıma aldım. Engellilere konteyner önceliği tanınması gerekmiyor mu?” diye sitem etti.

‘EŞİM YATALAK, KALACAK YERİMİZ YOK’

Bir diğer kadın ise “Evim yıkıldı, konteynere başvurdum ama çıkmadı. Başka biri emaneten kendi konteynerini verdi. Eşim yatalak, gidecek yerimiz yok. Ne yapacağım ben? Bana bir konteyner versinler” dedi. Eğitim, sağlık, barınma gibi sorunların devam ettiğini söyleyen kadınlar, çocuklarının sosyalleşebileceği oyun alanı olmadığından da bahsettiler.

Kadınların sorunlarını ve taleplerini dinleyen Karaca, birlikte hareket etmenin önemini vurguladı. Örgütlü mücadelenin önemine değinen Karaca, “Gerekli adımı atabilmemiz, eksikliklere dair görüşmeler yapabilmemiz için sizlerin birlik olup sorunlarınızı ve taleplerinizi dile getirmeniz gerekiyor” dedi.

‘AYLARDIR ÇADIRLARDA YAŞAMAYA ÇALIŞIYORUZ’

Karaca’nın bir diğer durağı ise fay hattı üzerine kurulmasından dolayı depremde ağır hasar alan Çığlık Köyü. Köyde sağlam ev kalmadığı için çadırlara yerleşen depremzedelerle yıkılan cem evinin bahçesinde 25 kadınla bir araya gelen Karaca, kadınlarla kısa sohbetler gerçekleştirdi. Kadınların sorunlarını dinleyen Karaca, yerleşim yerinin fay hatlarına kurulmasından dolayı yaşanan yıkımın büyük olduğunu ve oluşturacakları raporda bu meseleye de değineceğini belirtti.

Kadınlardan biri, “Burada kar, kış yaşamadığımız kalmadı. Çadırlarımız yırtıldı, defalarca dikmek zorunda kaldık. Evlerimiz yıkıldı, gidecek yerimiz yok. Birçok köye konteyner gitti, burası alevi köyü olduğu için hâlâ bize bir şey gelmiyor. Depremden nerdeyse 6 ay geçti barınma sorunumuzu bile çözmediler.” dedi.

‘EVİM YIKILDI, İŞE GELEMEDİĞİM İÇİN İŞTEN ÇIKARILDIM’
Çığlık ziyaretinden sonra, Çarşı merkezinde tekstil iş kolunda çalışan kadınlarla bir araya gelen Karaca, depremden kısa süre sonra hukuksuz yere işten çıkarılan Baykan Denim ve Mil May Tekstil işçileri ile sohbet ederek, işçilerle dayanışma gösterdiklerini vurguladı.
Mil May’da çalışan ve deprem döneminde işten çıkarılan işçilerden biri, “Depremde evim yıkıldı ve evsiz kaldım. İşe gidemedim ama usta başına söyledim. Hazır olduğunda işe başla dediler. Sonrasında devamsızlık gerekçe gösterilerek işten çıkarıldım. Dört senedir Mil May da çalışıyorum, bir kere yıllık iznimi kullanabildim. Günde 36 saat çalıştığım olmuştur. Parmaklarımızı makineye kaptıracak duruma geliyorduk. Psikolojimiz tamamen bozuldu. Yemekler zaten çok kötü. Yemekhanede yemek yerken bile mobbinge uğruyordum. Sürekli usta başının hakaretlerine maruz kaldım. İzin istediğimde ise hem mesai ücretimizden hem de iş günümüzden kesiyorlardı” dedi.
‘SÜREKLİ HAKARETE VE MOBBİNGE MARUZ KALIYORUZ’
Mil May Tekstilde çalışmaya devam eden işçilerden biri ise, “Sürekli küfür, hakaret ve mobbinge maruz kalıyoruz. Usta başı bize küfrediyor, söylediklerini bütün fabrika duyuyor. Şikâyet ettiğimizde bir sonuç alamıyoruz. Bir şey değişmiyor yani. Kalp spazmı geçiren arkadaşımız oldu, çalıştırmaya devam ettiler. İzin istediğimizde vermiyorlar. Yemeğimizi yiyemiyoruz, sigara molamızı bile tam anlamıyla kullanamıyoruz. Biz artık kendimizden geçmişiz” diyor.

‘ÇANTAMI ALMAMA DAHİ İZİN VERMEDİLER’
Baykan Denimden çıkarılan bir işçi ise, “1 buçuk sene Baykan Denimde çalıştım. Defalarca fabrika yönetimi ve usta başı tarafından mobbinge maruz kaldım. Benim gibi mobbinge maruz kalan birçok işçi var. Ben hakkımı savunduğum için, ses çıkarabildiğim için işten çıkarıldım. İşten çıkarılırken çantamı bile almama izin vermeden beni fabrikanın dışına çıkardılar” dedi.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül