İŞSİZ OLMAK BİLE KOLAY DEĞİL

Öncelikle bir not düşelim. Resmi verilere göre “işsiz” sayılmak için işsiz olmak yetmiyor:
a) İş olsa çalışacak olan ancak iş bulmaktan ümidini kestiği için iş aramayanlar işsiz sayılmıyor.
b) İş aramayıp çalışmaya hazır olanlar da işsiz olarak kabul edilmiyor.
c) Mevsimlik çalışanlar, yani yılın belli dönemlerinde çalışıp geri kalan zamanlarda çalışmayanlar da işsiz kategorisine girmiyor.
d) Tam zamanlı çalışmak istediği halde tam zamanlı iş bulamadığı için yarı zamanlı çalışanlar da işsiz sayılmıyor.

Sadece aktif olarak iş aradığı halde iş bulamayanlar resmi verilere işsiz olarak yansıyor.
Sonuç olarak resmi işsizlik ile gerçek işsizlik arasında büyük bir fark var. Biz yine de önce resmi işsizliğe bir göz atalım.

YÜZDE 10’UN ÜZERİNE ÇIKTI, BİR DAHA DÜŞMEDİ…

2000’li yıllara kadar kadın işsizliği yüzde 6 - yüzde 10 aralığında seyretti. 2003 yılına gelindiğinde kadınların işsizlik oranı yüzde 10’unun üzerine çıktı ve o günden bugüne yüzde 10’un altına hiç düşmedi. 2008 krizinin etkileri nedeniyle kadın işsizliği 2009’da zirve yaptı ve yüzde 14.3’e ulaştı. İlerleyen yıllarda bu oran düştü ancak 2016 yılında yeniden son 30 yılın en yüksek seviyelerinden birine ulaştı: yüzde 13.7. Bugün açık bir ekonomik kriz olmamasına rağmen kadın işsizliği yeniden tavan yapmış durumda.

Kaynak: TÜİK

KADIN İŞSİZLİĞİ ERKEKLERDEN DAHA YÜKSEK

İşsizlik, hem erkeklerin hem kadınların sorunu. Ancak sorundan son dönemde en çok çeken kadınlar. Kadınlar erkeklere göre çok daha az çalışma yaşamına giriyor. Buna rağmen kadınlar, işsizlikten çok daha fazla nasibini alıyor. Ne yaman çelişki!
Aslında 2000’li yıllara kadar, bazı yıllar kadınların işsizlik oranı daha yüksek çıkıyordu; bazı yıllarda ise erkeklerin. Ancak 2004 yılından bu yana kadın işsizliği, erkek işsizliğinden hep daha yüksek. Bu yetmezmiş gibi aradaki makas da açılıyor. Son 5 yıla bir bakalım:

Kaynak: TÜİK 

Görüldüğü üzere son yıllarda, kadın işsizliği erkek işsizliğinden çok daha hızlı artıyor. Yeşil çizgi ile kırmızı çizgi arasındaki fark giderek açılıyor.
Dosyamızın ikinci gününde kadınların işgücüne katılımının düştüğünü ve 2004’e gelindiğinde dibe vurduğunu belirtmiştik. 2004’ten bugüne ise kadınların işgücüne katılımında bir artış eğilimi olduğuna dikkat çekmiştik. Kadınların yeniden çalışma yaşamına dönme eğilimi göstermesi sevindirici bir gelişme. Ancak bununla birlikte, kadın işsizliğinin 2004’ten bu yana istikrarlı bir biçimde artması endişe verici.
Sözün özü kadınlar istihdama girmek istiyor ancak her geçen gün yükselen bir işsizlik engeline takılıyorlar.
İstatistikler çok net bir gerçeği gözler önüne seriyor. Eğer kadın istihdamına yönelik doğru politikalar uygulanmazsa ya kadın işsizliği çok daha yüksek düzeylere ulaşacak ya da kadınlar iş bulmaktan ümidini kesip çalışma yaşamına girmekten vazgeçecekler.

Ya kırk satır, ya kırk katırı kabul etmiyoruz.
Tam da bu noktada bir kez daha talebimizi dillendirelim.
Kadın dostu, emek dostu istihdam politikaları istiyoruz!
İşsizlikten bunalıp, iş aramaktan da vazgeçip, temelli eve geri dönmek istemiyoruz!

GERÇEK İŞSİZLİK: YÜZDE 26.2!

Resmi (dar tanımlı) işsizlik zaten yüksek. Gerçek işsizlik ise çok daha yüksek. Resmi verilerde işsiz sayılmayan ancak gerçekte işsiz olanları da dâhil ettiğimizde tablo daha da kötüleşiyor.
a) İş aramaktan ümidini kestiği için iş aramayanları (ümit işsizler),
b) İş aramasa da çalışmaya hazır olanları,
c) Tam zamanlı çalışmak istediği halde tam zamanlı iş bulamadığı için yarım zamanlı çalışanları (zamana bağlı eksik istihdam),
d) Mevsimlik çalıştığı için, çalışmadığı dönemlerde işsiz de sayılmayanları
Aşağıdaki tablomuza dahil ettik. Çıkan sonuç şu: Kadınlarda gerçek işsizlik oranı yüzde 26,2’yi buluyor, gerçek işsiz sayısı ise 3 milyona dayanmış durumda…

 

Kaynak: TÜİK 2016 verileri kullanılarak hazırlanmıştır. 

Kadın işsizliği, eğitim durumuna ve yaşa göre farklılık gösteriyor mu? İşsizlikten en çok mustarip olan kadınlar hangileri? İl ve bölgelere göre işsizlik değişiyor mu? Bu soruların yanıtlarını yarın arayacağız.