Adana. Çukurova’nın bereketli toprakları. Bu bereket tarım işçilerine de geçim kaynağıdır. Her mevsim Adana tarlalarının yolunu tutar tarım işçileri. Pamuk, portakal, çilek, biber ve daha bir sürü şey. Kadınlar ve çocuklar uzun çalışma saatlerinde çalışır, ama az ücret alır. Toprağın bereketi tarım işçisinin bereketi olmaz.
Tarım topraklarının yapılaşmaya açıldığı bir bölgede betonlardan arta kalan bir tarlada çilek toplayan tarım işçilerinin neredeyse tamamı kadınlardan oluşuyor. Erkeklerin "Kadın işi" diyerek burun kıvırdığı çilek toplama işinde çalışan kadınların bazıları “Evet”, bazıları “Hayır” diyor referandumda. Ancak konu hepsinde düşük ücrete, güvencesiz, sigortasız çalışmaya geliyor. Kimi okulunu bırakmak zorunda kaldığını söylüyor.
Günlük 47 lira yevmiye ile sabah 6.30’da işe başlamak için sabah 5 gibi yollara düştüklerini anlatıyor kadınlar 17.30’da paydos ediyor ve 18.00 gibi evlerine gidiyorlar. Bu sefer de evdeki mesai başlıyor. Kadınlar “Burada çalışmak zor. Yeri geliyor belim ağrıyor, yeri geliyor başım ağrıyor. Ama mecburuz” diyor. Kadınların en önemli talebi ise düzenli, sigortalı bir iş.