Bir yanda doların yükselişi, bir yanda kış hazırlıkları... Mamak’ta bir semt pazarındayız, kadınlara fiyatları, ekonomideki durumu konuşuyoruz. Kimle konuşsak fiyatların arttığını, geçen seneye göre çok büyük farklar olduğunu söylüyor. Yaz boyu sürekli artan enflasyonun yüzünden şimdiden kışı düşündüklerini anlatıyorlar. Kadınlar konserve, salça gibi hazırlıklarla kışı zar zor geçirebildiklerini anlatıyor bir taraftan ama kışa hazırlık için alınacaklar da el yakıyor.

“Geçen yıl 50 liraya dolan pazar arabası bu yıl 100 liraya dolmuyor, bir haftaya aldığımızı öbür hafta alamıyoruz” diyor kadınlardan biri. “Dolar iniyor çıkıyor, pazara, pazarcıya yansıyor, o da haliyle bizim mutfağımıza yansıyor” diye söze giriyor bir çift.

Sadece pazarın değil, her şeyin pahalandığını dile getirenler, ekonominin kötü olduğunu, giderek daha da kötüye gideceğini anlatıyorlar. Umutsuzlar...

Üretim olmadığını, çiftçinin emeklerinin karşılığının aracılarda yok olduğunu ifade eden bir kadına “Peki ne yapılmalı” diye soruyoruz. Çiftçinin desteklenmesi gerektiğini düşünüyor. Bu soruya aslında herkesten farklı farklı cevaplar alıyoruz: “Devletimiz bir şey yapmalı ama hiç umudum yok” diyen de oluyor, “Biz bu işten anlamayız, politikacılar işlerini yapsınlar” diyen de.

Kamerayı gören bir kadın “Aman beni çıkarmayın televizyonlara” deyince “Bir gün de biz çıkalım televizyonlara ne diyorsunuz bu ekonomik duruma” diye soruyoruz, üzerine de bin ah işitiyoruz. Pazarda rast geldiğimiz herkes gibi o da hayat pahalılığından dert yanıyor ama “Buna şükür daha kötüsü olmasın” diye eklemeden de bitirmiyor sözlerini.