Günümüzün başlıca sorunlarından olan işsizlik sorunuyla boğuşan 28 yaşındaki genç bir kadınım. Gelecek kaygısı içinde yaşamaya zorlanıyoruz. Bu süreçte daha fazla yıpranıyor, psikolojik bir çöküntünün içinde çabalıyoruz. Geleceğin daha güvenli olmasını beklerken zorlu bir yolculuğa sürülüyoruz.

Eğitim hayatıma başladığımdaki beklentilerim işe girmemle yok olmaya başladı. Emeğimiz, çabalarımız sonuçsuzken, beklentiler yerini kendini işe yaramaz hissetmeye bırakıyor.

Var olan düzenin bunu düzeltemediği ortada. Yeterli yaptırım yok, bir iyileştirme yok. Durumun iyiye gidebilmesi adına yapılması gereken şeylerin başında insan emeğinin hiçe sayılmaması, politik kaygıların yaşanmaması, ayrıştırmanın son bulması geliyor. Bahaneler arkasına sığınılmış her şeyin güzel ve sorunsuz olduğu görüntüsü çizilmekte lakin öyle değil. Başkalarının çıkarlarının değil, geleceğimizi artık bizlerin planlaması gerek.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül