En büyük acıyı yaşadığım Ankara’da en büyük mutluluğu yaşadım
10 Ekim Ankara Katliamında bir bacağını kaybeden Günay Karakuş Ankara’da açtığı sergiyi Ekmek ve Gül’e yazdı...

15-22 Kasım arasında “Ekinoks” adını verdiğim 15 yağlı boya tuvalden oluşan çalışmalarımı Galeri Çankaya’da sergiledik. Uzun zamandır düşlediğim ve Kız Kardeşim Dayanışma Derneğindeki dostlarımın desteğiyle gerçekleştirdiğim bu serginin çok kez kocaman bir dayanışma ürünü olduğunu vurgulasam da bunun daha çok kadın dayanışması olduğunun altını çizmekte fayda var.

Sergi, her ne kadar bir katliamın ve travmanın izlerini taşısa da esasında resimlerimin çoğunluğu kadın mücadelesini temsil ediyor ve karanlığa karşı direnen kadının savaşçı yönünü öne çıkarıyor. Sergi öncesinde bu temayı verebilir miyim, hissettirmek istediklerimi ve meramımı anlatabilir miyim kaygısı yaşamıştım. Fakat açılıştan sonra dahi devam eden yoğun ilgi, yorumlar ve olumlu tepkiler neticesinde bunu başarabildiğimi hissettim. Daha önce asla tahmin edemeyeceğim kadar çok ilgi gördü, benimsendi, sahiplenildi ve kadınlara ilham verdi. En büyük acımı yaşadığım Ankara kentinde en büyük mutluluğumu yaşadım diyebilirim. Böylece hiç hesap etmediğim bir şekilde gerçek manada bir “Ekinoks” gerçekleşti yaşamımda. Karanlığın içine inceden bir ışık sızdı fırçalardan.

10 Ekim katliamında yanı başımızda yitirdiğimiz Dilan’ın, Şebnem’in, Elif’in mücadelesinin devamı niteliğinde olan bu ışık, biz ürettikçe devam edecek. Haykırarak, yazarak, çizerek devam edeceğiz. Ancak en önemlisi; beraberken bunu yapabileceğiz. Hastanenin soğuk çarşaflarına gömülmüşken bir düş kurmuştum, görülmemiş bir çiçek açıyordu kesik yerimden... Dayanışmanın filizleriymiş onlar, şimdi bildim.



10 Ekim Ankara Katliamında bir bacağını kaybeden Günay Karakuş Ankara’da açtığı sergide bu resmini, sergiyi açmasında kendisine umut veren Kızkardeşim Kadın Dayanışma Derneğine hediye etti. Günay, “Ayağa Kalkış” adlı tablosunu şu notla verdi kız kardeşlerine:
“Bana çok şey veren hayata teşekkürler
yıkıntılardan ayağa kalkışı ayırabilmeyi
şarkımı oluşturan,sizin şarkınızla aynı olan şarkıyı oluşturan,
iki temel maddeyi;gülücüğü ve gözyaşını
verdiği için teşekkürler
herkesin şarkısı olan benim kendi şarkımı...
bana çok şey veren hayata teşekkürler..”
Mercedes Sosa

İlgili haberler
Günay’ın sergisinde direnç, umut ve dayanışma kara...

10 Ekim katliamı’ndan yaralı kurtulan ve bir bacağını kaybeden Günay Karakuş ilk resim sergisi olan...

Ankara'da 'Ekinoks' zamanı

Ankara Katliamında bir bacağını kaybeden ama umudunu hiç kaybetmeyen Günay Karakuş sergisinde yer al...

GÜNÜN SERGİSİ: Kendime Engel Olamıyorum

Elif Gamze Bozo, 7751 km ötedeki Senegal’de çektiği fotoğraflarını Ankara’dan sonra İstanbul’da serg...