Merhaba Ekmek ve Gül okurları, ben mali müşavirim, 35 yaşımdayım. Şu an anne adayıyım. Sizlerle anne olmadan önce yaşadığım süreci paylaşmak istiyorum. Evlendiğimde her aile gibi çocuk yapmak fikri zamanla bende kabusa dönüştü. Özel hastanelerin insanları ticari olarak kullandıklarına şahit oldum. Bu mektubu da kimse bu süreci yaşamasın diye yazıyorum.
Evlendiğimde bir süre çocuk sahibi olmayınca eşimle beraber özel bir hastaneye gittik. Bir sürü test uygulayıp eşimin sperm değerlerinin standardın çok çok altında olduğu ve tedavi sürecinin başlaması gerektiği söylendi. Şaşkındık. Yine de bu tedavi sürecini başlattık.
Yapılan uygulamalar da bir süru ilaç ve periyodik saatlerde ilişkiye girme süreci başladı. Bu belirlenen ilişkiye girme saatleri sabahın dördü ya da gecenin ikisi de olabiliyor. Bir nevi her şey işkenceye dönüşmeye başladı. Özellikle kadın olarak ben de psikolojik sıkıntılar yarattı. Hep çevremdeki insanlara bir şey anlatmak, ebeveynlerimin gözlerinde o meraklı bakışları görmek beni son derece üzüyordu. Geçen zamanla birlikte hiçbir şekilde sonuç alamayınca başka bir özel hastaneye gitmeye karar verdik.

HEM PSİKOLOJİK HEM DE MADDİ BİR YIKIM

Orada da yine bir sürü test falan derken eşimin de tedavi olması gerektiği söylendi. Yaklaşık sekiz ay eşimin tedavisi sürdü. Benim karnımdan yapılan iğnelerle birlikte yine uzun zaman geçmesine rağmen hiçbir sonuç alınamıyordu. O kadar zor zamanlar yaşadım ki artık psikolog desteğine ihtiyaç duymaya başladım. Tam üç yılımız bu şekilde geçti. Bir gün bir
arkadaş “Üniversite hastanesinde iyi bir hoca var, istersen ona da git” tavsiyesinde bulundu. Eşimle birlikte gittimizde çarpıcı gerçeği öğrendik.
Birkaç hastaneden yapılan tüm sonuçları hocaya gösterdiğimde direkt “Biz bunların gerçekliğini kabul etmiyoruz. Tekrar tüm testler yapılacaktır” dedi. Oysa içinde bulunduğumuz ay içerisindeki testlerdi ve bunu söylediğimde “Sizin gibi buraya birçok hasta geliyor ve özel hastanelerin yaptığı testlerle buradaki testler farklı oluyor” cevabını aldım.
Ne demek istediğini anlamamıştım. Ta ki test sonuçlarını yorumlayana kadar. Test sonuçları gayet normal çıkmıştı. Çok şaşırmıştım, daha bu ay içerisinde yapılan test sonuçlarında sperm değerlerinin çok düşük olduğu söylenmişti. Daha önceki özel hastanede olduğu gibi... Doktor “İşte bunu demek istedim size, sizin gibi mağdur birçok hasta geliyor. O hastanelerde yapılan testler tamamen ticari oluyor” dediğinde yıkılmıştım.
Üniversite hastanesinde yapılan test sonuçlarına göre sadece tiroid hormonlarında sıkıntı varmış. Tiroid tedavisi ile birlikte şu an altı aylık hamileyim. Yaşadığım şeyler gerçekten dehşet vericiydi. Hem evliliğimize yansıyan problemler hem psikolojik olarak benim yıpranmış olmam... Tabii ekonomik açıdan da bizi zorlayan bir süreç oldu. Çocuk sahibi olmak isteyen aileler gerçekten evini arabasını satıp, bu tacirlere dünyanın parasını harcıyor. Üniversite hastanesindeki doktora “Dava açacağım, bu haksızlık. Aynı testler aynı ay içinde nasıl bu kadar farklı olur” dediğim, “Sizi anlıyorum, o kadar çok mağduriyet var ki bu konuda. Dava açan insanlar da oldu ama ‘Hastanın psikolojik durumu ile ilgilidir’ gibi sonuçlar çıktı” dedi. O kadar kızgındım ki ne yapacağımı bilemedim. İnsan sağlığının ve psikolojisinin hiçe sayıldığı şu günlerde başımdan geçen süreçi çocuk sahibi olmak isteyen ailelere mektubumla duyurmak istedim.