TÜRK-İŞ araştırmasının haziran 2019 sonucuna göre dört kişilik bir ailenin ortalama aylık gıda harcaması tutarı 2 bin 067,17 lira iken asgari ücret 2 bin 020,90 lira. Son bir haftada ise çay, şeker, motorin, elektriğe ve pek çok başka şeye zam yapıldı. Akşamüstü, kapı önü sohbetlerine konuk olduğumuz Antep’in emekçi mahallelerinden Düztepe Mahallesi’ndeki kadınlar, yapılan zamlardan ve geçim zorluklarından şikayetçi.

Düzenli bir geliri olmadığını ve gelirinin giderlerini karşılamadığını belirterek söze başlayan Nedile, çay ve şeker zammı için “Suriyelilerin karnını doyurmak için bu zamlar” diyerek mültecileri sorumlu tutuyor. İstanbul’da yaşayan pek çok kişinin seçim sonuçlarına bayram ettiğini de söyleyen Nedile’ye “Antep Belediyesi ne yapsa bayram edersiniz?” diye soruyoruz. Mercan giriyor araya: “Belediye ihtiyaçtan çok daha fazla sayıda camii yapıyor. Asıl okul ve sosyal tesis yapılması gerek. Kadınlara da istihdam sağlamalı” diyor.

GÜÇLÜ OLUN, YILMAYIN!

Domates alabilmek için sebzeciyle pazarlık yapan Senem’le devam ediyoruz sohbete. “Ekonomik durumumuz çok kötü. Her şeye zam geldi” diyor.
Başka bir kadın ise şöyle devam ediyor: “Baştakiler gitmezse bu ekonomi düzelmez ama halk bunun farkında değil, Antep’te bize “öküz” diyerek yüzde 50’den fazla oy aldılar.”
Biber alırken konuştuğumuz Yıldız ise dolabını dolduramadığından şikayetçi. Asgari ihtiyaçlarını bile karşılayamadığını, önceden bu kadar çok zam yapımazken artık hemen hemen her ay zam yapıldığını söylüyor ve devam ediyor: “12 yıl aşçılık yaptım, 2 yılı sigortasız. Çocuklarımı tek başıma zar zor büyüttüm, yurt dışındalar şimdi. Kurtuldular. Burada hayat yok, elimde olsa ben de giderdim. Avrupa’da işsizin bile geliri var, burada saatlerce çalışmaya verilen asgari ücret açlık sınırının altında.” Sözü Yıldız’ın arkadaşı alıyor: “Aldığım aylıkla geçinemiyorum. Çok rahatsızım, ama ilaçlarımı alacak gücüm yok. Valiliğe başvurdum, ilgilenmediler. Bu hükümetten yana umudumuz kesildi. Acilen bir şeylerin değişmesi gerek.”
“Rezil haldeyim, dulum ve dul maaşım bile yok, işsizim” diyerek söze başlıyor Elif de. “Evlere temizliğe gidiyordum, dizlerim rahatsız şimdi, gidemiyorum. Ameliyat olmam gerekiyor ama para yok” diyor. Tek olmasından dolayı toplum baskısının da peşini bırakmadığını belirtiyor. Son olarak da sözlerini kadınlara bir çağrı olarak sonlandırıyor: “Tüm kadınlara sesleniyorum; güçlü olun, yılmayın!”